به گزارش مشرق، پایگاه اینترنتی نشریه پولیتیکو در مقالهای به بررسی مسائل مهمی پرداخته است که در انتخابات داخلی حزب دموکرات آمریکا برای تعیین نامزد این حزب برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری نقش مهمی ایفا میکند.
بیشتر بخوانید:
سندرز: نخستین رئیسجمهور یهودی آمریکا میشوم
مسئله زیرساختها
در یک بیان کلی، بسیاری از نامزدها از افزایش بودجه بخش زیرساختها حمایت میکنند، ولی تعداد معدودی هستند که طرحی واقع گرایانه برای تامین هزینههای آن دارند و برخی نیز اصلا طرحی ندارند. این دقیقا نقطه انفکاک طرفداران دو حزب است. توافق در این زمینه که پلهای در حال فروریختن نیاز به تعمیر شدن دارند ساده است. مشکل پیدا کردن مسیری برای تامین مالی این پروژهها به شکلی است که هم دموکراتها و هم جمهوری خواهان از آن حمایت کنند.
مشکل دیگری که در این زمینه وجود دارد این است که بیشتر نامزدهایی که از علاقه مندی خود به افزایش سرمایه گذاری در بخش زیرساختها صحبت میکنند رویکردی کلی گرایانه در نظر دارند و همه داراییهای مادی دولت فدرال را جزو این بخش در نظر میگیرند نظیر فرودگاه ها، بیمارستانهای نظامی، ساختمانهای دولتی و مواردی از این دست.
آب شرب تمیز
هیلاری کلینتون و برنی سندرز در جریان کمپین انتخاباتی سال ۲۰۱۶ از تصمیم گیریهای ضعیف و زیرساختهای نامناسبی که باعث ایجاد بحران آلودگی آب در شهر فلینت ایالت میشیگان شد، انتقاد کردند. دونالد ترامپ نیز که یک نامزد بود در یکی از کمپینهای تبلیغاتی خود به این شهر رفت و از ناکامیهای دولت که باعث ایجاد این مشکل شده بود، انتقاد کرد. ولی توجهات نسبت به این مسئله سریعا ناپدید شد. این مسئله احتمالا در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۲۰ نیز دوباره مطرح میشود به ویژه در میان آندسته از دموکراتهایی که میخواهند اصالت خود را به رخ بکشند.
مسئلهای که باقی میماند این است که آیا هیچ یک از نامزدها ایده قابل توجهی برای حل مشکل شهر فلینت و یا به شکل کلی اصلاح سیستم قدیمی شبکه آب و فاضلاب کشور دارد یا نه. بیشتر نامزدهایی که به مسئله شهر فلینت اشاره کرده اند عموما خواستار افزایش سرمایه گذاری دولت فدرال در این بخش شده اند.
حمل و نقل
تقریبا همه نامزدهایی که درباره مسئله حمل و نقل موضع گیری کرده اند معتقدند جادههای ما شلوغ و پر از چاله است، فرودگاههای ما پرازدحام است و پلهای ما که دههها پیش ساخته شده است نیاز به جایگزین شدن دارند. نامزدها به آسانی نظرات خود را درباره هزینه کردن پول در این بخشها به منظور تعریض جاده ها، تقویت بخش ترانزیت و ساخت ریلهای سریع السیر بیان میکنند، ولی درباره نحوه تامین مالی این اقدامات، ایدههای واقع گرایانه چندانی ندارند.