به گزارش مشرق، علی میری در خصوص پیگیری تمریناتش در روزهای اخیر، اظهار داشت: ابتدا باید سال نو را به جامعه وزنه‌برداری ایران، علاقمندان و ورزش دوستان تبریک بگویم. برای آماده نگه داشتن خود در این روزهای کرونایی با رعایت نکات بهداشتی تمریناتم را به صورت جدی پیگیری می‌کنم. روزی 3 نوبت تمرین می‌کنم و در روزهای عید هم تعطیلی نداشتم و حتی روز اول سال جدید راس ساعت 9 صبح تمرین کردم.
بیشتر بخوانید:
قشقایی: از بچگی به سکوی المپیک فکر می‌کردم
نایب قهرمان بزرگسالان جهان در خصوص اینکه داوطلبانه به مقابله شیوع ویروس کرونا رفته، تصریح کرد: با این وضعیت همه‌گیری ویروس کرونا در کشورمان، من و دوستانم به صورت خودجوش و یک شب در میان به ضدعفونی ایستگاه‌های اتوبوس و خودپردازها می‌پردازیم. امیدوارم دست به دست هم بدهیم و این ویروس خطرناک را از بین ببریم.
وی در خصوص آخرین رکوردگیری روز 21 اسفندماه نیز تاکید کرد: با عملکرد خوبی که در مسابقات بین‌المللی و داخلی داشتم با صلاحدید کادر فنی به صورت رسمی در رکوردگیری شرکت نکردم و از قبل برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا انتخاب شده بودم. اما برای سنجش میزان آمادگی‌ام در یک حرکت یکضرب زیر وزنه رفتم و در حرکت دوضرب هم 200 کیلوگرم را به ثبت رساندم و در مهار وزنه 211 کیلویی سرم گیج رفت و در قیچی ناموفق بودم ولی با این حال از عملکرد خود راضی‌ام.
میری در خصوص عقب‌افتادن مسابقات قهرمانی2020 بزرگسالان آسیا، اذعان کرد: از اینکه رقابتهای آسیایی امسال با تاخیر برگزار خواهد شد، خیلی خوشحال شدم. چون با تمرین بیشتر، می‌توانم افزایش رکورد داشته باشم.
دارنده مدال طلای دوضرب جوانان جهان در خصوص عملکرد سال 98 هم بیان داشت: سال ۹۸ بهترین سال ورزشی من بود. در مسابقات قهرمانی 2019 بزرگسالان آسیا در نینگبو چین با اختلاف یک کیلوگرم مدال نقره گرفتم. در پیکارهای قهرمانی بزرگسالان جهان به میزبانی تایلند، ۵ حرکت صحیح را به ثبت رساندم و باز هم با اختلاف یک کیلوگرم دوم شدم. تورنمنت قطرکاپ در یک وزن بالاتر مسابقه دادم و مدال برنز گرفتم. با دعای پدر و مادرم و زحمات مربیانم سال گذشته به مقام‌های خوبی در مسابقات آسیایی و جهانی دست پیدا کردم.
ملی‌پوش ارومیه‌ای وزنه‌برداری ایران از لحظات خوب و بد اردوهای تیم ملی گفت: خاطرات شیرین زیادی از اردوهای تیم ملی دارم که بعد از تمرینات طاقت‌فرسا و سخت، بازی رایانه‌ای ps4 با بچه‌ها داشتیم. بدترین لحظه هم آسیب‌دیدگی سهراب مرادی بود که خیلی خیلی ناراحت شدم. لحظه مصدومیتش در نزدیکی او قرار داشتم و انگار خودم آسیب دیدم. من سهراب را خیلی دوست دارم و ان‌شالله به دوران اوجش بازگردد.
علی میری با اشاره به علاقه فراوانش به رشته وزنه برداری گفت: وزنه برداری در خون من است. از همان ابتدا عاشق این رشته بودم. در دوران کودکی فوتبال خوب بازی می‌کردم و کشتی هم رفته بودم. در سنین نوجوانی وقتی خانه‌مان را می‌ساختیم مصالح ساختمانی را با سن کمی که داشتم، به راحتی جابجا می‌کردم. هر کسی مرا در این شرایط می‌دید تشویق می‌کرد تا به وزنه‌برداری بروم. من زیاد جدی نمی‌گرفتم ولی بعد از مدتی به باشگاه رفتم و استعدادیابی شدم. آن روزهای اول که وزنه‌برداری را شروع کردم خیلی سخت بود اما به مرور رکوردهایم بالا رفت و عاشق این رشته شدم تا جایی که الان نمی‌توانم یک روز از وزنه‌برداری دور باشم. تا اینجا هم خوب بوده و از این بعد هم سعی می‌کنم موفقیت‌های بیشتری برای کشورم به دست آورم.
وی ادامه داد: وزنه‌برداری در گوشت، خون، پوست و استخوانم فرو رفته و می‌خواهم تا آخر عمرم در این رشته فردی مفید و افتخارآفرین باشم. آرزو دارم پس از مرگم آرامگاه‌ام در سالن وزنه‌برداری باشد.
میری خاطرنشان کرد: تشکر دارم از کسانی که در باشگاه‌ها، استانها و شهرستانها فعالیت می‌کنند و دوست دارند وزنه‌برداری پیشرفت کند. حتی از آنهایی که دوست ندارند این رشته پیشرفت کند و از بیرون به بچه‌ها فشار می‌آوردند چون آنها باعث انگیزه می‌شوند نیز تشکر می‌کنم. من در اردوهای تیم ملی حضور دارم و دقیقا می‌دانم چگونه با این شرایط اقتصادی، کمبود بودجه و مشکلات مالی، اردوها برپا می‌شود. از دکتر مرادی رئیس، دکتر باقری نائب رئیس، دکتر بیرانوند دبیر فدراسیون و تمامی کسانی که از ملی‌پوشان حمایت کردند تا بدون کم و کاستی اردوها برگزار شود تشکر می‌کنیم و قول می‌دهم که سال جدید با مدال‌آوری و کسب نتایج عالی جواب زحمات این عزیزان را بدهیم.
