به گزارش مشرق، محمد رستم پور فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود گزیده‌ای از یک گزارش افشاگرانه طولانی از کارل برنشتاین را منتشر کرد.

سیاست رسمی سیا اقتضاء می‌کند چگونگی استفاده از روزنامه‌نگاران و اهالی رسانه همچنان محرمانه بماند. به جز روزنامه‌نگاران، مدیران بنگاه‌های خبری و روزنامه‌ها و انتشارات نیز در خدمت سازمان سیا هستند. در فهرست طولانی بنگاه‌های خبری همکار آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا، به ویژه نام‌ نیویورک‌تایمز، سی‌بی‌اس و تایم به چشم می‌خورد. از جمله یک مقام ارشد سیا می‌گوید نیویورک‌تایمز در فاصله سال‌های 1950 تا 1966، برای ده نیروی سیا در کشورهای مختلف پوشش خبرنگاری ایجاد کرده است. این همکاری ارزشمند با چهره‌های معتبر خبری، سیا را قادر ساخت برای بیش از دو دهه عملیات‌های فوق‌العاده اثرگذاری در خارج از آمریکا داشته باشد.

نیویورک تایمز، یکی از بهترین و مؤثرترین رسانه‌های سیا در 50 سال اخیر بوده است. رابطه نزدیک «آرتور سولزبرگ» ناشر این مجله نیویورک‌تایمز با آلن دالس، مهم‌ترین دلیل همکاری سیا و نیویورک‌تایمز عنوان شده. علاوه بر این، گستردگی و تعدد نمایندگی‌های این مجله در سراسر آمریکا و کشورهای دیگر، این تعامل را برای سیا معنادار می‌کرد. بر اساس اظهارات یک مقام ارشد سیا در سال 1977، همکاری عمدتاً ایجاد پوشش برای مأموران سیا بوده است. سولزبرگ در قبال انعقاد یک قرارداد محرمانه با سیا، خواسته بود رابطه او به هیچ عنوان افشاء نشود.

استوارت لوری، خبرنگار سابق لس‌آنجلس‌تایمز می‌گوید: «استفاده سیا از خبرنگاران آنقدر گسترده بود که هر خارجی که یک آمریکایی با کارت خبرنگاری می‌دید، مطمئن بود یک مأمور سیا دیده است». علاوه بر این، سیا از دهه 50 دستورالعمل ویژه‌ای برای آموزش خبرنگاری و مهارت‌های رسانه‌ای و فعالیت‌های ژورنالیستی به کارمندان و عوامل خود داشته است. تقریباً همه پرداخت‌ها به صورت نقدی انجام می‌شد و غیر از خبرنگاران، عکاس، کارمندان نمایندگی‌های خارجی و حتی تکنسین‌های فنی را نیز در برمی‌گرفت.