ای قبله دلها سالیست که من دوخته‌ام چشم به راهی **** آن ماه که هر سال کند جلوه چو ماهی خورشید ولایت به رحب چهره عیان کرد **** خورشید نتابیده چنین خوب به ماهی ای قبله دلها افق کعبه بیارای **** بهتر ز تو بر قدرت حق نیست گواهی هم عشق خبر داد ازین مسئله **** هم عقل جز حب تو دیگر نتوان یافت پناهی هر جا که روم نام تو بی خویشتن آنجا **** چون سائل آشفته نشینم سر راهی جان آوردم مژده که در جمع احباست **** از عین عنایت به منت نیز نگاهی آنگاه کنم فخر به عالم که نباشد **** چون بنده گدایی و به کردار تو شاهی نامت به زبان جاری و از شوق نمانده‌ست **** در دیده و در سینه دگر اشكی و آهی روشن به امید است دل امروز که فردا **** شاید تو شفاعت کنی از نامه سیاهی در راه ولایت شده‌ام رهرو و دانم **** زین ره نتوان یافت به حق بهتر راهی اصل شجر خلقت دینست هراسش **** در سایه‌ات ار هست پناهنده گیاهی با لطف تو چون کویم هر چند که باشم **** سرگشته به طوفان بلا چون پر کاهی در آن گه گنهکارم و اندیشه ندارم **** آخر بشرم چون نکنم هیچ گناهی؟ یأس از کرم دوست گناهست و مرا نیست **** آری همه هست گنه‌بخش الهی اسلام به شمشیر و به تدبیر تو را راست **** در جنگ چو آیی تو چه حاجت به سپاهی ما را به ولای تو ز ما هست اگر خود **** هرگز نپسندیدی از دهر ز ماهی دلداده شوم من، از آن روی که طبعم **** خوش مدح علی ساز کند گاه به گاهی "دکتر ناظرزاده کرمانی"