به گزارش مشرق، استوری مشترک همه بازیکنان پرسپولیس نشان داد تاریخ مصرف مدیرعامل جدید باشگاه هم تمام شده و مهدی رسول‌پناه هم دوباره باید به مطب خود بازگردد. این پایان تلخ البته فقط متعلق به رسول‌پناه نبود و نگاهی به تاریخ مدیریت در ۱۰ سال اخیر نشان می‌دهد چه سرنوشتی در انتظار مدیران است.

بیشتر بخوانید:

۴ تهدید علیه مجوز حرفه‌ای باشگاه پرسپولیس

خانه رویانیان
زمانی که محمد رویانیان به باشگاه پرسپولیس آمد، متوجه شد که اگر دست نجنباند باید خیلی زود عطای کار کردن در این باشگاه پرطرفدار را به لقایش ببخشد. او در مصاحبه‌ای معروف گفت که به زودی بریز و بپاش می‌کند و دقیقاً همین کار را هم کرد. آن زمان گران‌ترین خرید تاریخ پرسپولیس با قرارداد مجموع یک میلیارد تومان وارد باشگاه قرمز شد. رویانیان هزینه بسیاری کرد، اما بازیکنان درست در بدترین زمان فصل یعنی شب شهرآورد اعتصاب کردند و او مجبور شد چک همسرش را برای راضی و آرام کردن بازیکنان به آن‌ها بدهد. این چک‌ها بعداً دردسر بزرگی برای مدیر نظامی ایجاد کرد و او مجبور شد خانه‌اش را بفروشد تا چک‌ها برگشت نخورد.

فرجام مشترک مدیران
بعد از آن چند مدیر دیگر آمدند، اما هیچ یک از آن‌ها نتوانست از عاقبت کار فرار کند. علیرضا رحیمی، بهروز منتقمی، حمیدرضا سیاسی، علی‌اکبر طاهری، حمیدرضا گرشاسبی، ایرج عرب و محمدحسن انصاری‌فرد آمدند و رفتند و بازیکنان در دوره هر یک از آن‌ها دو رفتار مشترک داشتند؛ ابتدا عقد اخوت با مدیر جدید و بعد اعتصاب برای پول که به برکناری مدیر منجر شد. مهدی رسول‌پناه آخرین مدیر پرسپولیس بود که تیغ تیز بازیکنان را در بدن خود احساس کرد. او یک هفته‌ای است که به دلیل کرونا در منزل قرنطینه شده، اما بازیکنان حتی با مدیر بیمار هم شوخی ندارند.

پول آجیل
همه اعتصاب‌ها در این چند سال انگیزه مالی داشته یا ابتدا با انگیزه‌های مالی صورت گرفته است. نکته دوم اینکه بازیکنان در دوره هر یک از این مدیران یک تا چند بار اعتصاب کرده‌اند. در یکی از این اعتصاب‌ها بازیکنان مدعی شدند حتی پول برای خرید آجیل شب عید هم ندارند!

اشتباه مدیریتی
بازیکنان به مرور راه گرفتن پول را یاد گرفته‌اند. برخی از مدیران هم به دلیل آنکه با فضای فوتبال بیگانه‌اند، برای آنکه بازیکنان را آرام کنند، قراردادها را دست می‌زنند تا هزینه‌ها به یک باره با افزایشی غیر منطقی و نامعقول مواجه شوند.

فلان تیم من را می‌خواهد
برخی از بازیکنان عکسی از خود با مدیران تیم‌ها منتشر می‌کنند تا به مدیر خود بگویند تیم‌ها به دنبال او هستند. همین عکس گاهی مواقع، رقم قرارداد فصل آینده را تا دو برابر بالا می‌برد و بازیکن دو میلیاردی می‌شود ۴ میلیارد!

هزینه‌های کمرشکن
رقم مجموع قرارداد بازیکنان پرسپولیس در زمان علی‌اکبر طاهری از ۵۰ میلیارد تجاوز نمی‌کرد، اما این رقم اکنون بیش از ۱۰۰ میلیارد است. به این پول، هزینه‌های جاری باشگاه، حقوق کادر فنی، پول سفرها، بلیت هواپیما و اجاره هتل را باید اضافه کرد. البته اگر باشگاه فقط در فوتبال تیمداری کند که در غیر این صورت باید هزینه رشته‌های دیگر را هم در نظر گرفت. این رشد سرسام‌آور هزینه‌ها به دلیل تصمیم‌های نادرست مدیریتی برای افزایش نامعقول قراردادها و آرام کردن بازیکنان، به فهرستی از هزینه‌ها منجر شده که هر مدیری را می‌ترساند. این هزینه‌ها آنقدر سنگین است که مدیر را وادار به پیشخور کردن پول حامی مالی یا استقراض می‌کند که هر دو تصمیم، اشتباه است، اما مدیر از سر اجبار به یکی از این دو اشتباه تن می‌دهد تا عواقب هر یک از دو تصمیم، دامن مدیر بعدی را بگیرد.

شیوه جدید اعتراض
حالا اعتصاب بازیکنان مدلی تازه به خود گرفته و آن‌ها برای نشان دادن اعتراض‌شان با رسانه‌ها تماس نمی‌گیرند. استوری مشترک بازیکنان نشان می‌دهد چه اتحادی در میان بازیکنان وجود دارد. برای بازیکنان فرقی ندارد مدیر به وزیر وصل است یا مخالف وزیر است. مدیرشان دندانپزشک وزیر است یا رفاقتی با وزیر ندارد. راست است یا چپ. سیاسی است یا ورزشی. برای آن‌ها مهم است که پولشان را بگیرند و همه هم حق را به بازیکنان می‌دهند. در این میان اهمیتی ندارد که اگر بازیکن رودرروی مدیر قرار بگیرد، حرمت بعضی چیزها در این فوتبال از بین می‌رود؛ چون پیش از این، خیلی حرمت‌ها در این فوتبال از بین رفته است.

مدیر بعدی
حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم وزیر ورزش چه شخصی را برای مدیریت در پرسپولیس انتخاب خواهد کرد. هر که باشد از هر جناح و طیف سیاسی و فکری، فرقی ندارد. مدیر بعدی هم به محض ورود باید خود را آماده اولین اعتصاب بازیکنان کند. این عاقبتی است که در انتظار همه مدیران است.