به گزارش مشرق، شهید داریوش رضایینژاد در ۲۹ بهمن سال ۱۳۵۶ در شهرستان آبدانان در استان ایلام به دنیا آمد. او کارشناسی مهندسی برق را از دانشگاه صنعتی مالک اشتر و کارشناسی ارشد مهندسی برق را از دانشگاه ارومیه گرفت و دانشجوی دکترا در دانشگاه خواجهنصیرالدین طوسی بود که به شهادت رسید.
شهید رضایینژاد دارای نبوغ بالایی بود و بهعنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور فعالیت میکرد و بهعنوان نخبه و دانشمند هستهای با سازمان انرژی اتمی همکاری مینمود. پیشنهادهای زیادی از دانشگاههای خارجی داشت، از دانشگاههای اسپانیا و آلمان برای او ایمیل ارسال شده بود تا با تمام امکانات به همراه خانواده به این کشورها رفته و ادامه زندگی دهد، اما او حتی جواب آنها را هم نداد. شهید رضایینژاد مسیر را آگاهانه انتخاب کرده بوده و بعد از ترور دو دانشمند هستهای قبل از خود، حاضر نشد از جهاد مقدس در عرصه فعالیتهای صلحآمیز هستهای دست بکشد. این شهید راه عزت و آبروی علمی کشور در اول مرداد ۱۳۹۰ توسط عوامل سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) جلوی درب منزل در حضور همسر و دختر خردسالش، به شهادت رسید.
پیکار تمامعیار با جبهه استکبار جهانی در عرصه هستهای
در عرصه هستهای سالهاست که یک جهاد و پیکار تمامعیار میان جمهوری اسلامی و جبهه استکبار جهانی در جریان است. جمهوری اسلامی ایران سالها است که در رویکردی جهادی فعالیتهای صلحآمیز هستهای را علیرغم تحریمها و فشارهای سیاسی و تهدیدات واهی نظامی دنبال نموده و به پیشرفتها و دستاوردهای بینظیری در این عرصه همچون تولید نسلهای جدید سانتریفیوژ، دستیابی به چرخه تولید سوخت هستهای، دستیابی به فناوری غنیسازی اورانیوم، تولید صفحه سوخت و... دست یافته است.
هستهای بهانه است، اصل نظام نشانه است
دشمنان قسمخورده انقلاب اسلامی از ابتدای فعالیتهای هستهای ایران، این موضوع را بهانه جدید خصومتها قرار دادند و بعدازآنکه پیشرفتها در این عرصه شتابان و حیرتانگیز گشت، فشارها و جنجالسازیها و سناریوپردازیهای دروغین دشمنان نیز سرعت فزایندهای یافت بهگونهای که دستاویز توطئههای چند دهه اخیر دشمنان، موضوعات هستهای بوده است و البته ناگفته پیداست که از دید دشمنان ملت ایران؛ «هستهای بهانه است، اصل نظام نشانه است».
ورود فرهنگ ایثار و شهادت به عرصه هستهای
پیشرفتهای شگفتانگیز حاصل نشد، مگر در پرتو روحیه جهادی و تلاشهای خستگیناپذیر و شبانهروزیِ جوانان مؤمن و انقلابی و مهمتر از همه در سایه خونهای پاکی که در این راه توسط مزدوران دشمن ریخته شد.
آری علاوه بر روحیه جهادی، فرهنگ ایثار و شهادت نیز از سال ۱۳۸۸ وارد عرصه پاسداری از فعالیتها و دستاوردهای صلحآمیز هستهای گردید و جیرهخواران سرویسهای جاسوسی مستکبران طی سالهای ۸۸ تا ۹۰ به ترور کور نخبگان و دانشمندان هستهای ما مبادرت ورزیدند.
دکتر مسعود علیمحمدی در سال ۱۳۸۸، دکتر مجید شهریاری در سال ۱۳۸۹، آقایان مصطفی احمدی روشن و داریوش رضایینژاد، نخبگان جوان و آقای رضا قشقایی از کارمندان سازمان انرژی اتمی در سال ۱۳۹۰، ترور و به درجه رفیع شهادت نائل گردیدند.
رهبر انقلاب توطئه ترور دانشمندان هستهای را خنثی نمودند
رهبر انقلاب جو نامناسب به وجود آمده ناشی از این ترورها در آن برهه را که ممکن بود اثر منفی بر پیشرفتهای هستهای داشته باشد را خنثی نموده و اجازه ندادند تا خدشهای در حرکت رو به رشد علمی و فناوری و پیشرفتهای هستهای کشور به وجود آید.
ایشان در ۲۵/۱۰/۱۳۸۸ در پی شهادت دانشمند شهید دکتر علیمحمدی پیام تسلیت صادر فرمودند. معظم له در ۰۴/۱۱/۱۳۸۹ در منزل شهیدان دکتر مجید شهریاری و دکتر مسعود علیمحمدی حضور یافته و با خانواده این شهیدان دیدار نمودند. ایشان در ۲۲/۱۰/۱۳۹۰ در پی شهادت نخبه جوان شهید احمدی روشن پیام تسلیتی صادر نمودند و در ۲۹/۱۰/۱۳۹۰ در منزل شهیدان احمدی روشن و رضایینژاد و در ۳۰/۱۱/۱۳۹۰ در خانه شهید قشقایی حضور یافته و با خانواده این شهیدان دیدار نمودند.
تربیتشدگان انقلاب
رهبر انقلاب در دیدار و گفتگو با خانواده شهید داریوش رضایینژاد فرمودند: «خدای متعال رتبه شهادت در راه خودش را واقعاً به هرکسی نمیدهد؛ این را باید انسان با همه وجود بفهمد و باور کند. اینها یک خصوصیّاتی دارند که خدای متعال این رتبه را به اینها عطا میکند. مقامات معنوی این شهدا خیلی برجسته است. اینها درواقع نسل سوّم انقلاباند؛ یک جوان ۳۴ ساله در سال ۹۰، یعنی در وقت پیروزی انقلاب - متولّد ۵۶ است دیگر- یک سالش بوده؛ یک بچه یکساله [بوده]؛ اینها تربیتشده انقلاباند.» ۲۹/۱۰/۱۳۹۰
اصرار رهبری بر ادامه رشد شتابنده علمی و فتح قلههای دانش
جنبه دیگر مدیریت رهبر انقلاب در برابر جو ناشی از این ترورها، تأکیدات مکرر ایشان بر تداوم رشد و پیشرفتهای علمی و ایستادگی بر حق مسلم هستهای پسازاین ترورها بود.
در پیام تسلیتِ معظمله در پی شهادت نخبه جوان، شهید احمدی روشن آمده است: «رشد شتابنده علمی و فتح قلههای دانش که با همت و عزم جوانان مؤمن و غیور و توانایی، چون مصطفای شهید رونق یافته، امروز قائم به هیچ فردی نیست، این یک جنبش تاریخی و برخاسته از یک عزم خللناپذیر ملی است. ما به کوری چشم سران اردوگاه استکبار و نظام سلطه، این راه را با قوت و اراده راسخ دنبال خواهیم کرد و پیشرفت رشکآور ملت بزرگ خود را به رخ دشمنان عنود و حسود خواهیم کشید.» ۲۲/۱۰/۱۳۹۰
بهاینترتیب این ترورها نتوانست خللی در عزم جمهوری اسلامی در مسیر پیشرفت علمی و فناوری ایجاد نماید و فقط باعث شد تا مسئولان و دستاندرکاران و دانشمندان هستهای علاوه بر روحیه جهادی، خویشتن را مجهز به سلاح شهادتطلبی و آمادگی برای شهادت نیز بنمایند و با اتکا به فرهنگ جهاد و ایثار و شهادت به حرکت شتابان و غرورآفرینشان در عرصه فعالیتهای هستهای ادامه دهند.
پاسخ سخت و پشیمانکننده سپاه به ترورها
فرزندان انقلاب و نظام در سپاه پاسداران نیز این توطئه دشمنان را بیپاسخ نگذاشتند و واکنشی سخت و پشیمانکننده به دشمن صهیونیستی دادند. سردار حسین سلامی سالها بعد از ترورها ابراز داشت: «شما دیدید یک دوره، صهیونیستها دانشمندان هستهای ما را ترور کردند، اما فقط خود آنها میدانند که پاسخ این اقدام را ما کجا دادیم، ما اعلام نمیکنیم، اما خود آنها میدانند، بعدازآن (از ترور دانشمندان هستهای) دست کشیدند.»
آثار و برکات خون شهدای هستهای
امام خامنهای در منزل شهیدان دکتر شهریاری و دکتر علیمحمدی، آثار و برکات خون شهدای هستهای را چنین تبیین فرمودند:
«شهادت این دانشمندان برجسته در راه آرمانهای بلند و الهی، به کشور، انقلاب اسلامی، ملت ایران و محیط علمی آبرو بخشید و آنان با این شهادت، به بالاترین رتبه از ارزشهای معنوی دست یافتند. اجر و پاداش الهی برای این جانفشانیها و خونهای به ناحق ریخته، بزرگترین تسلی است؛ ضمن آنکه قدردانی و ارزشگذاری مردم و رسانهها، تسلای دیگری برای تحمل این حادثه سخت و سنگین است و این صبر و تحمل شما، موجب جلب رحمت الهی میشود. راه معنوی و علمی آنان را ادامه دهید و چراغ پرفروغی برای ارشاد و راهنمایی جوانان این سرزمین باشید.» ۰۴/۱۱/۱۳۸۹
همسر شهید رضایینژاد معتقد است: «در حقیقت شهادت شهیدان هستهای یک روند و یک جنبش بود که با شهید علیمحمدی شروع شد و با شهادت شهریاری، رضایینژاد و احمدی روشن ادامه پیدا کرد؛ این جنبش، جنبش تعهد و مسئولیت بود که آگاهانه و عاشقانه ادامه یافت.»
مادر شهید رضایینژاد با قاطعیت و افتخار اعلام میکند: «دشمنان باید بدانند که هیچ کاری نمیتوانند انجام دهند و اگر پسر من و همکاران ایشان شهید شدند، جوانان دیگری هستند که راه آنها را ادامه میدهند. تصور نکنند که اگر دانشمندان هستهای ما را ترور کردند، دست از حق هستهای خود برمیداریم، بلکه با اشتیاق بالاتری آن را پیش میبریم.»
*سایت بصیرت