سرویس ورزش مشرق – پرسپولیس برای چهارمین فصل پیاپی قهرمان لیگ برتر شد تا با ثبت یک رکورد بی نظیر رکورددار کسب قهرمانی در بالاترین سطح فوتبال ایران هم بشود. شاید در نگاه اول اصلی ترین عامل این اتفاق بزرگ برای همه روشن باشد آن هم چیزی نیست جز حفظ شاکله اصلی تیم و داشتن کمترین تغییرات در ترکیب اصلی؛ چیزی که تیم رقیب یعنی استقلال در این چند سال از آن بی بهره بوده و در انتهای هر فصل با یک رنسانس تیمی روبرو بوده و نتیجه آن را در ناهماهنگی بازیکنان و از دست دادن امتیازات مهم در نیم فصل اول مشاهد کرده است.
اگرچه سرخپوشان پایتخت در این ۴ فصل تغییرات مدیریتی و حواشی و بدهی های زیادی داشته اند، اما داشتن یک کادرفنی ثابت در سه قهرمانی اول و حفظ نفرات اصلی مانع به چشم آمدن این تغییرات مدیریتی لااقل در سطح فنی شدند. کادری که یکی مثل کریم باقری را در خود جای داد و با رفتن برانکو هم در تیم ماند و کمک بزرگی برای مربیان بعدی شد.
البته نباید این توفیق اجباری را هم از نظر دور داشت که بسته شدن دو پنجره نقل و انتقالاتی باعث شد این تیم در برهه ای مجبور به حفظ شاکله اش شود و حتی به فینال آسیا هم راه یابد. اگر چه چند بازیکن خوب و تاثیرگذار مثل مهدی طارمی و رامین رضائیان و سروش رفیعی و حسین ماهینی و محسن مسلمان از این تیم رفتند اما برانکو با جایگزین کردن نفرات موثر این خلأها را پوشاند و این تیم هرگز تحت تأثیر اتفاقات بیرونی و درونی بدنه اصلی خط دفاعی و دروازه بانی اش را از دست نداد تا با تکیه بر همین نفرات موفقیت کم نظیری را در لیگ برتر فوتبال ایران به نام خود بزند. علیرضا بیرانوند، سیدجلال حسینی، محمد انصاری، بوژیدار رادوشوویچ، کمال کامیابی نیا، محسن ربیع خواه و علی علیپور نفراتی بودند که اغلب در سازمان دفاعی تیم پرسپولیس حضور داشتند و هرگز در این ۴ سال از این تیم بیرون نرفتند.
بیشتر بخوانید:
یحیی و دوستان به کنار؛ اما نقش این مرد را در قهرمانی پرسپولیس از یاد نبرید!
البته پرسپولیس با برانکو در اولین فصل حضور این مربی از قعر جدول تا یک قدمی قهرمانی هم رسید و به خاطر تفاضل گل از این افتخار بازماند. اما همانگونه که گفته شد اعتماد به این مربی جواب داد و ۳ قهرمانی پیاپی را نصیب سرخپوشان کرد. در فصل نوزدهم نیز پرسپولیس تحت تاثیر رفتن برانکو و آمدن یک مربی خارجی با تفکراتی متفاوت چند بازی مهم ۶ امتیازی را به مدعیان قهرمانی باخت اما بازهم اعتماد مدیران جواب داد و این تیم با کالدرون قهرمان نیم فصل شد. اختلاف سرمربی آرژانتینی با مدیریت وقت و رفتن این مربی هم نتوانست مانع خواسته بزرگ سرخپوشان شود و آمدن یحیی گل محمدی و گرفتن ۲۸ امتیاز از ۳۰ امتیاز ممکن زودترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر را نصیب پرسپولیس کرد.
خیلی ها بر این باورند اگر پرسپولیس همین روند را طی کند و نفرات اصلی و تاثیرگذار تیم را نگه دارد و با تغییرات کمتری پای به لیگ بیستم بگذارد باز هم مدعی قهرمانی خواهد بود. البته این امر مستلزم هنر مدیریت این تیم است؛ مدیریتی که هنوز انتخاب نشده و با سرپرستی امورات سرخپوشان می گذرد.
اتفاقی که در فصول شانزدهم، هفدهم، هجدهم و نوزدهم برای پرسپولیس رخ داد بیننده حرفه ای فوتبال را به یاد بایرن مونیخ و یوونتوس می اندازد که با حفظ نفرات اصلی خود چندین قهرمانی پیاپی را کسب کردند.