به گزارش مشرق، شب نهم ذی الحجه از لیالی متبرکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن شب، مقبول و دعا در آن مستجاب است و کسی که آن شب را به عبادت به سر آورد، اجر صد و هفتاد سال عبادت داشته باشد و از برای آن شب چند عمل است:
اول: دعایی که در مفاتیح الجنان آمده.
دوم: هزار مرتبه تسبیحات عشر که در اعمال روز عرفه هم ذکر شده.
سوم: دعایی که در روز عرفه و شب و روز جمعه وارد شده.
چهارم: زیارت امام حسین (ع) و زمین کربلا و ماندن در آنجا تا روز عید تا آنکه از شر آن سال نگاه داشته شود.
قرائت دعای عرفه با نوای حاج میثم مطیعی که در هیئت شهدای گمنام تهران، سال ۱۳۹۳ اجرا شده است (دانلود)
از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده اند؟ حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسک ات را بیاموز. چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد». منبع: علل الشرایع ج۲ ص۴۳۶
دعــای عرفــۀ امــام حســین (ع) از مهمتریــن دعاهــای شــیعه است و در روز عرفــه (نهــم ذی الحجه) خوانده می شــود.
ایــن دعــا شــامل عالی تریــن آموزه هــای عرفانــی و اعتقــادی اســت.
رهبر انقلاب: هر کس دعای عرفه را تا آخر بخواند متحول میشود
پایگاه اطلاعرسانی رهبر معظّم انقلاب اسلامی امروز به مناسبت روز عرفه گزیدهای از بیانات ایشان را در دیدار وزیر آموزش و پرورش و اعضای شورای عالی تدوین کتابهای درسی درباره دعا منتشر کرده است.
رهبر انقلاب در این دیدار فرمودند: «این دعای ابیحمزهی ثمالی پُر از معارف است، دعای عرفهی امام حسین پُر از معارف است؛ یعنی واقعاً این را من با قاطعیّت به شما عزیزان عرض میکنم و بپذیرید که هر کسی مثلاً دعای عرفه را با توجّه به معنایش بخواند، از وقتی که این دعا را شروع میکند به خواندن تا به آخرش برسد، به کلّی تغییر میکند [نسبت] به آن آدمی که قبل از خواندن دعا بود؛ ولو دَهبار قبلاً خوانده باشد این دعا را؛ این جور معارفی در این دعاها هست. دعاهای صحیفه سجّادیّه همین جور است؛ دعاهای صحیفه سجّادیّه درس زندگی است؛ در همین دعاهایی که حضرت به حسب ظاهر، با گردن کج نشستهاند، گریه کردهاند و این دعا را خواندهاند، منش سیاسی یک آدم سیاستمدار در دنیای امروز فهمیده میشود؛ یعنی همان هویّت لازمِ یک انسان والای با شخصیّتِ قویّ فعّالِ پیشرو که در همه زمینهها میتواند چنین آدمی پیش برود؛ در علم، در سیاست، در صنعت، در جنگ، در همه چیز. تمام این [دعاها] این هویّت را به انسان میبخشد.»