به گزارش مشرق، پروفسور «هینز گارتنر» کارشناس امور بین‌الملل و استاد علوم سیاسی دانشگاه وین و دانوب است. او مدیریت «انجمن اتریشی امور بین‌المللی» را نیز در کارنامه دارد. حضور در دانشگاه‌های «جان هاپکینز» و «استنفورد» از جمله سوابق این استاد دانشگاه به شمار می‌رود. علاوه بر نگارش مقالات و کتاب‌های متعدد در حوزه سیاست خارجی، گارتنر ریاست «هیئت مشورتی راهبرد و امنیت نیروهای مسلح اتریش» را به عهده دارد و به عنوان تحلیلگر سیاسی در «مؤسسه بین‌المللی صلح وین» فعالیت می‌کند. این کارشناس امور بین‌الملل، به بررسی ابعاد ناکامی ایالات‌متحده در سیاست‌های ضد ایرانی خود در سطح جهانی پرداخت.

بیشتر بخوانید:

تداوم ادعاهای واهی پمپئو علیه ایران و حزب الله

مشروح مصاحبه به شرح زیر است:

*سوال: شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه پیشنهادی آمریکا برای تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران را نپذیرفت و این قطعنامه درنهایت با کسب ۱۱ رأی ممتنع و دو رأی مخالف در برابر تنها دو رأی موافق از تصویب در شورای امنیت بازماند. نظر شما چیست؟

عدم پذیرش قطعنامه پیشنهادی ایالات‌متحده، غافلگیرکننده نبود، بلکه این موضوع جای تعجب داشت که تنها یک کشور همراه با ایالات‌متحده به نفع آن رأی داد. همه کشورهای اروپایی-انگلستان، فرانسه به‌عنوان عضو دائم و آلمان، بلژیک و استونی- رأی ممتنع دادند. این بدان معنی است که این کشورها می‌خواهند تا برجام را زنده نگه دارند. البته اتحادیه اروپا تا سال ۲۰۲۳ تحریم تسلیحاتی جداگانه‌ای را دارد.

*سوال: آیا می‌توان این شکست را نشانه‌ای از افول قدرت هژمونیک ایالات‌متحده در جهان دانست؟

صحبت در خصوص این موضوع کمی زود است، هرچند ایالات‌متحده اعتبار بین‌المللی‌اش را به خاطر نحوه مواجهه با بحران کرونا از دست داده است. با این حال، این ناکامی نشان می‌دهد که سیاست‌های خاص ایالات‌متحده برای بخش بزرگی از جامعه بین‌المللی بیش از این قابل‌قبول نیست. زمانی که دیروز مایک پمپئو از وین دیدار کرد، اختلافات دیگر بین اتحادیه اروپا و آمریکا نمایان شد. این اختلافات، تحریم‌های ایالات‌متحده علیه خط لوله گاز جریان شمال از روسیه به اتحادیه اروپا، شبکه ۵ جی و خروج آمریکا از توافق اقلیمی پاریس را شامل می‌شود.

*سوال: نقش سایر قدرت‌ها، به‌ویژه چین و روسیه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

انتظار می‌رفت که چین و روسیه اجازه ندهند که آمریکا به‌راحتی اقدام مورد نظر خودش را انجام دهد. موضوع جدید این است که سایر قدرت‌های بزرگ نیز بیش از پیش دچار شک و تردید شده‌اند. این بدان معنا نیست که این کشورها به‌طور خودکار در کنار ایران هستند. از بسیاری از جهات، آنها نسبت به سیاست‌های ایران انتقاد دارند. به‌خصوص اینکه اروپایی‌ها نمی‌خواهند که ایران تعهدات خود را نسبت به برجام کاهش دهد.

*سوال: آیا کارزار فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران موفق عمل کرده است؟

از دیدگاه ایالات‌متحده «فشار حداکثری» تا اندازه‌ای موفق بوده است؛ چرا که اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده است؛ اما این راهبرد «موفقیت‌آمیز» نبود؛ زیرا منجر به تغییر نظام در ایران نشد. موضوعی که بارها در دولت آمریکا برای آن امیدوار بود و حتی این راهبرد سبب تغییر اساسی در رفتار ایران –که ایالات‌متحده به دنبال دستیابی به آن بود- نشد. در تاریخ، فشارها و تحریم‌ها در بسیاری از موارد منجر به تحولات اقتدارگرایانه و حتی جنگ شده است. این بدان معنی است که ایالات متحده باید رفتار خود را نسبت به ایران تغییر دهد.