به گزارش مشرق، یک کاربر فضای مجازی در توییتر نوشت: ایشان ناشناس میدون خراسانه، روبروی بوستان کوثر، اوستا جلیل موتور ساز، بهترین موتور ساز تهرون و از اولین یاران دکتر چمران تو جنگ های نا منظم، کسی که ترک موتورش چند بار آقا رو برده بود برا شناسایی مناطق جنگی، سال 61 که ترکش خمپاره درست خورد تو جمجمه اش گفتن

شهید شد و بردنش سرد خونه، ولی تو سردخونه دیدن که زنده است و الان این جمجمه ای که داره مصنوعیه، حالا از دست راستش هم بگذریم که کلا کار نمیکنه، چند سال بعد به همراه پدرش میرن جماران خدمت امام (ره)، جلیل میخواد امام رو بغل کنه که اطرافیان اجازه نمیدن، اینجاست که آقای خامنه ای میگن:«ایشان را می‌شناسم، از خودمان هستند، ما را در سوسنگرد چندبار برای شناسایی بردند» وقتی امام جلیل رو بغل میکنن وکاسه ی سرشو میبینن، گریه میکنن، اوستا جلیل حتی نمیتونه حرف بزنه، فقط چند کلمه:سلام، بله، آقا،نه و یا علی، باباش جانباز انقلاب . .

 برادرش شهید جنگ، خودش هم شهید زنده، جلیل میخنده: وقتی پدرش از امام تعریف میکنه گریه میکنه : وقتی پدرش از خاطرات ابوالفضل برادر شهیدش میگه و با اشاره از پدرش میخواد سکوت کنه: وقتی که پدرش می‌خواد از کارهایی که جلیل در جبهه مرده بودحرف بزنه، فقط

خواستم بگم خیلی مردی اوستا جلیل  به مولا خیلی مردی. تویی که زبونت، جمجمه ات، دستت و کل بدنت رو دادی ، تا من و امثال من امروز باشیم، شاید لب باز نکنی و نگی که چیکارا برامون کردی ولی چشمات شهادت میدن که کم نزاشتی. دمت گرم

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.