مشرق_ حضرت امیرالمومنین علیه السلام این خطبه را قبل از جنگ نهروان در سال ۳۷.هجری در ردّ اعتقادات خوارج ایراد کردند، خوارج عقیده داشتند: کسی که گناه کبیره انجام دهد کافر و از اسلام خارج شده است، مگر توبه کند و دوباره مسلمان گرد.

به زودی دو گروه نسبت به من هلاک می گردند: دوستی که افراط کند و به غیر حق کشانده شود،  و دشمنی که در کینه توزی با من زیاده روی کرده به راه باطل در آید.

بهترین مردم نسبت به من گروه میانه رو هستند. از آنها جدا نشوید، همواره با بزرگ ترین جمعیّت ها باشید که دست خدا با جماعت است . از پراکندگی بپرهیزید، که انسان تنها بهره شیطان است آنگونه که گوسفند تنها طعمه گرگ خواهد بود،

آگاه باشید هر کس که مردم را به این شعار  «تفرقه و جدایی» دعوت کند او را بکشید هر چند که زیر عمامه من باشد.