به گزارش مشرق، حامد قاسمی در یادداشتی برای مشرق نوشت:

۱- در جنگ ها هزاران افراد بیگناه کشته می شوند که هیچ عمل مجرمانه ای انجام نداده اند، هیچ مسیر و پروسه قضایی را طی نکرده اند حتی امکان دفاع و انتخاب وکیل را نیز نداشته اند،    آثار مخرب کشته های جنگی را باید تا سالها و نسلها مردم بیگناه و جنگ زدها تحمل نمایند اما اعدام قضایی معمولا پس از وقوع یک عمل مجرمانه و طی پروسه قضایی و دفاع متهم و اخذ وکیل مدافع ... و چندین مرحله دادرسی (  ولو با یک حکم اشتباه و غلط)، صورت می پذیرد

۲- میزان مرگ و میر در جنگ ها، برابر آمار سازمان صلیب سرخ جهانی بعد از حادثه یازده سپتامبر ۲۰۰۱ حداقل سالانه بین هشتاد تا صد هزار نفر درجهان است در حالیکه میزان مرگ ومیر ناشی از اعدامها در سراسر جهان اعم از  امریکا، کره شمالی، چین، ایران و سایر کشورها، برابر آمار عفو بین الملل و سایر نهاد های حقوق بشری تا کنون در بدبینانه ترین حالت و بر اساس آمار، سالانه حداکثر  به پنج هزار نفر نیز نرسیده است  (امسال زیر سه هزار نفر درجهان هست)

۳- میزان خشونت اعمال شده در کشته های جنگی صدها برابر بیشتر از شکنجه و سایر خشونت در اعدامهای قضایی هست

۴-برابر همه نظر سنجی های موجود در غرب اکثریت مردم فرنگ، خواهان باز گشت مجازات " اعدام قضایی" و مخالف تداوم جنگ و اعدام های جنگی هستند، اما درکمال تعجب، دولتهای غربی همچنان مخالف اعدام قضایی اند و تداوم کشته های جنگی برای فروش سلاح و تامین بودجه سالیانه شان را دنبال می کنند!!

۵- در مواجه با کشته های جنگی، میزان فعالیتهای مدنی و رسانه ای قلیل است. اقدامات نهادهای غیر دولتی کم، هیاهو و تبلیغات ضعیف اما در مقابل فعالیت های حقوق بشری، ژست های روشنفکری، قلم فرسایی، بازی مطبوعاتی، ظهور و میدان داری NGO ها و ... علیه اعدامهای قضایی فراوان است.   (یعنی مخالفت با اعدام قضایی، دهها برابر بیشتر از ضدیت با کشتن ها در جنگی است)   به عنوان مثال ملاحظه‌ می فرمایید که ورود رسانه ای، تبلیغات و توییت‌های علیه اعدام قضایی فردی چون نوید افکاری، هزاران برابر بیشتر از کشته های جنگی در جنگ سوریه، یمن، افغانستان، عراق و ... است. چرا؟   آیا جان افرادی که در جنگ های ناخواسته کشته می شوند دارای ارزش و حرمت کمتری است،

۶- غربی‌ها همچنان از تداوم جنایت جنگی دولت همسو در عربستان سعودی حمایت میکنند و اعدام قضایی هزاران نفر انسان مظلوم یمنی را جشن می‌گیرند و سرمست اند از درآمدهایی که حاصل فروش سلاح است، آنها در مقابل سربریدن و اعدام قضایی افراد، در میدان "گردن زنی" عربستان سکوت می کنند. این میدان در شهر جده، مقابل ساختمان وزارت خارجه این شهر قرار دارد. تاسف بار اینکه مجری گردن زنی، یک دیپلمات وزارت خارجه ی شاغل در همین ساختمان است. چرا؟ چون این افتخار!! در عربستان، خانوادگی و موروثی است و به افراد  دیگری تعلق نمی گیرد!.  در اخبار شبهای جمعه تلویزیون عربستان، اسامی افرادی که بناست فردا گردن زده شوند، رسما اعلام می شود. ضمنا پس از اعدام و برای عبرت دیگران، جسد معدوم را ساعتها آویزان می کنند. آیا شما خواننده عزیز، تاکنون مطلبی، مقاله ای، فریادی،   اعتراضی، عکسی، فیلمی از این اقدام سعودیها،  در جایی، رسانه ای دیده اید؟ خاصه در به اصطلاح فضای آزاد رسانه ای غرب؟ حاشا و کلا ...

 ما به عنوان یک مسلمان براساس آموزه های دینی موظفیم در مقابل نقض کوچکترین حقوق انسانی،   معترض باشیم و بایستیم چون در تعالیم نجات بخش اسلام و به حکم قرآن کریم، قتل یک انسان بیگناه برابر با قتل همه افراد جامعه است. در عین حال توجه داریم که بازی حقوق بشری و تبلیغی توسط رسانه های غربی برای فریب و استحمار برخی از افراد ساده لوح در جهان سوم  است. همه ی این بازی های پلشت رسانه ای برای این است که موضوع " کشته های جنگی" جنایتکاران فرنگی و عوامل منطقه ای آنان کم رنگ  و کم ارزش خوانده و یا دیده شود.

جمهوری اسلامی ایران، دست آنها در بازیهای حقوق بشری را خوانده است و زیر بار این مسخره بازیهای مضحک و ناجوانمردانه غربی، نخواهد رفت...