سرویس سیاست مشرق - آقای روحانی حداقل در یکسال اخیر به هیچ عنوان در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام شرکت نکرده است.

البته با مرور تصاویر آرشیو جلسات مجمع تشخیص، غیبت آقای روحانی بیش از این حرف هاست و در حقیقت چندین سال است که وی در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام غایب است.

این در شرایطی است که حضور رئیس جمهور به عنوان عضو حقوقی، بسیار مهم و حائز اهمیت است.

پیش از این رسانه ها تصریح کردند که آخرین حضور روحانی در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام، مربوط به تاریخ 22 شهریور سال 96 است.

چندی پیش «محمود واعظی» رئیس دفتر رئیس جمهور با اشاره به غیبت روحانی در جلسات مجمع گفته بود:«آقای رئیس‌جمهور بسیار سرشان شلوغ است، به‌هرحال در مجمع افراد مختلفی هستند و اگر زمانی هم لازم باشد، آقای روحانی در این جلسات شرکت می‌کند. در حال حاضر برنامه آقای رئیس‌جمهور با گذشته تفاوتی نکرده است، اما مسائل مختلفی وجود دارد که ایشان باید رسیدگی کنند».

این اظهارنظر رئیس دفتر رئیس جمهور در حالی مطرح شد که تقریبا تمامی اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام از مقامات ارشد کشور بوده و طبیعتا بسیاری از این افراد و علی الخصوص روسای قوه قضاییه و مقننه نیز مشغله های بسیاری دارند، اما خود را ملزم می دانند که در جلسات مجمع شرکت کنند.

براساس اصل ۱۱۲، مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏ برای‏ تشخیص‏ مصلحت‏‏ در مواردی‏ که‏ مصوبه‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ را شورای‏ نگهبان‏ خلاف‏ موازین‏ شرع‏ و یا قانون‏ اساسی‏ بداند و مجلس‏ با در نظر گرفتن‏ مصلحت‏ نظام‏ نظر شورای‏ نگهبان‏ را تأمین‏ نکند و مشاوره‏ در اموری‏ که‏ رهبری‏ به‏ آنان‏ ارجاع‏ می‏ دهد و سایر وظایفی‏ که‏ در این‏ قانون‏ ذکر شده‏ است‏ به‏ دستور رهبری‏ تشکیل‏ می‏‌شود.

از زمان درگذشت مرحوم هاشمی رفسنجانی، روحانی رغبتی برای حضور در مجمع تشخیص نداشته است.

گفتنی است روحانی در زمان حیات هاشمی رفسنجانی نیز به صورت معدود در جلسات مجمع شرکت داشت.

این گمانه وجود دارد که علت غیبت روحانی در جلسات مجمع به این خاطر است که وی معتقد است که ریاست مجمع باید بر عهده رئیس جمهور باشد،زیرا سیاست های کلان و مصلحت های نظام را رئیس جمهور تشخیص می دهد و درگیر آن است.

براساس مستندات موجود، آقای روحانی علاوه بر غیبت در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام، در جلسات برخی شوراهای عالی نیز حضور فعال و موثری نداشته است.

برای نمونه، در دوران ریاست‌جمهوری روحانی، برخلاف دوره‌های قبل تشکیل جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی با وقفه‌های متمادی روبه‌رو بوده است. این مسئله، انتقاد و اعتراض اعضای شورا را نیز در پی داشته است.

شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نبود رئیس‌جمهور نیز می‌تواند به کار خود ادامه دهد و با توجه به آئین‌نامه، جلسات شورای عالی با حضور اکثریت مطلق اعضای شورا و رئیس یا یکی از نواب رئیس (رئیس مجلس شورای اسلامی و رئیس قوه قضائیه) رسمیت می‌یابد اما رئیس شورا که در حال‌حاضر حسن روحانی است، وظایفی همچون تأیید دستور جلسات شورای عالی، اداره جلسات شورای عالی بر اساس آئین‌نامه مربوطه، ابلاغ مصوبات شورای عالی، اتخاذ تدابیر لازم برای اجرایی شدن مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی دارد و عدم حضور وی کار این شورا که وظایف مهمی برعهده دارد را با اخلال روبه‌رو می‌کند.

حضور روحانی در جلسات شورای عالی فضای مجازی نیز تقریبا مشابه شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است.

روحانی همچنین در روزهای گذشته در اقدامی تأمل برانگیز نشست سران قوا را لغوکرد. وی در هفته های گذشته نیز در جلسه رای اعتماد به وزیر پیشنهادی صمت در مجلس نیز حضور نیافت.

رئیس جمهور در روزهای گذشته در جلسه هیات دولت بدون اشاره مستقیم به اتفاقات رخ داده در روزهای اخیر و لغو جلسه سران قوا که با انتقادات بسیاری همراه شد، اظهار داشت: «در تمامی مواردی که خودم شک کردم با ستاد ملی مقابله کرون مشورت کردم که مثلا  این جلسه را بگذارم یا نگذارم، به این سمینار بروم یا نروم و به همه توصیه‌های آنها عمل کردم زیرا وظیفه دینی و شرعی ما است وهمه باید عمل کنیم، درست مانند این است که فردی وسط یک مسیل بایستد صدای سیل را می‌شنود و نترسد و بایستد تا آب او را ببرد؛ زلزله می‌آید و نمی‌ترسد و زیر سقف می‌ایستد و آوار روی سر او خراب می شود ما باید به عقل خود و دستورات شرع و پروتکل‌های بهداشتی عمل کنیم».

«احمد امیرآبادی فراهانی» عضو هیات رئیسه مجلس در واکنش به این اظهارنظر تاکید کرد:«آقای روحانی، مشکل فقط مجلس و جلسه سران قوا بود؟ چطور معاون وزیر بهداشت دیروز در ICU بیماران کرونایی شهدای والفجر شیراز بوده و امروز در جلسه ستاد کرونا با شما؟! شما امروز از عقلانیت و شجاعت گفتید، همانطور که قبلا از راستگویی گفته بودید!».

در روزهای گذشته یکی از فعالین رسانه ای در مطلبی نوشته بود:«کار آقای روحانی درست است که طی هفت ماه گذشته از بیم جان، کار میدانی نمی کند، به میان مردم نمی رود و اغلب مسئولیت ها را ویدئوکنفرانسی برگزار می کند یا کار آقایان رئیسی و قالیباف که با رعایت پروتکل های اعلامی ستاد کرونا (ستاد تحت ریاست آقای روحانی)، از مناطق مختلف و ادارات بازدید می کنند و شنوای حرف های ولی نعمتان هستند؟کدام رفتار، پروتکلی است؟ آنکه پروتکل ابلاغی خود را قبول ندارد و به آن عمل نمی کند؟ یا آنها که مردم را محترم تر از خود می شمارند و شنیدن درد دل ها و چاره جویی برای مشکلات را از آداب نوکری می دانند؟ اگر کودکان باید سر کلاس درس، و کارمندان و کارگران سر کار اداره و کارخانه حاضر شوند - که ظاهرا چاره ای جز این، در عین رعایت ضوابط بهداشتی نیست- چرا آقای روحانی خود را استثنا کرده و نه در معرفی وزیر پیشنهادی صمت در مجلس حاضر شد و نه برای اطمینان دادن به والدین، در مراسم بازگشایی مدارس شرکت کرد؟! آیا باید چنین نتیجه بگیریم که در ستاد کرونا، یک پروتکل برای همه مردم تدوین شده؛ و یک پروتکل ویژه و اعلام نشده برای آقای روحانی؟!».