به گزارش مشرق، جف گاردیه، استاد دانشکده روانشناسی تورو، در گفتگو با ام اس ان بی سی در پاسخ به سؤال مجری درباره شرایط روحی مردم و آنچه برای پشت سر گذاشتن این مرحله از شیوع کرونا که شاید ناخوشایندترین مرحلهِ آن باشد، لازم دارند گفت: در هر حالت فوریتی، نخستین کاری که می‌کنیم، جلوگیری از خونریزی است. اول به درمان آسیب‌های جسمی می‌پردازیم و بعد به ثبات وضع بیمار می‌پردازیم. این کاری است که در مورد کرونا هم انجام داده ایم. اما کاری که هنوز نکرده ایم و داریم شروع به انجام آن می‌کنیم، در بسته مشوق شاهدش هستیم، به طوری که دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار به بهداشت روان و توقف این اختلالات اختصاص داده شده است. ما شاهد سونامی بیماری‌های روانی ناشی از کرونا هستیم. ما آنطور که باید به این مسئله توجه نکرده ایم. اما الان توجهمان را به این امر معطوف کرده ایم، چون شاهد آثارش نه تنها بر بزرگسالان، بلکه بر کودکان و نوجوانان هستیم. ما شاهد مراجعه بی سابقه افراد به اورژانس به خاطر پریشانی، اضطراب و افسردگی هستیم.

وی درباره علائم این اختلالات روانی در کودکان گفت: ما هر وقت از فرزندانمان می‌پرسیم که حالشان خوب است و مشکلی ندارند، می‌گویند که همه چیز خوب است. آن‌ها در دوره کرونا هم همین کار را کرده اند. اما آنچه ما شاهد بوده ایم این است که جدا شدن از محیط مدرسه، عدم امکان شرکت در (جشن) فارغ التحصیلی، این که نمی‌توانند از مدرسه به خانه بیایند، تاثیر ویرانگری بر روح و روان آن‌ها داشته است. در نتیجه می‌بینیم که منزوی شده اند، بیشتر اوقات گریه می‌کنند و حالت پریشانی دارند. اگر آن‌ها سابقه افسردگی داشته باشند، می‌بینیم که بسیار بیشتر منزوی و گوشه گیر می‌شوند. اما موضوع این است که آن‌ها درباره مشکلات خود چیزی نمی‌گویند و این مشکلات بیشتر در قالب اختلالات روان تنی بروز می‌کند.