به گزارش مشرق، علی دارابی، معاون امور استان‌های صدا و سیما درباره علی اکبر پرورش در صفحه اینستاگرام خود نوشت: سید علی اکبر پرورش از اعضای موثر و مهم انجمن حجتیه بود. انجمن، مبارزه با بهاییت را نخستین وظیفه اجتماعی و تکلیف دینی تلقی می کرد و با مبارزه سیاسی بشدت مخالفت داشت. پرورش با آغاز نهضت ۱۵ خرداد ۴۲ دل به امام خمینی و مبارزه داد و از انجمن حجتیه جدا شد.

زندان و محدودیت های مختلف از سوی ساواک را به جان خرید تا در زمره یاران انقلاب اسلامی باشد.

استاد شهید مطهری در کتاب "سیری در نهج البلاغه" از "پرورش" به عنوان معلمی فاضل یاد می کند.

در اوج مبارزات مردم در دوران انقلاب مردم اصفهان برای آزادی استاد پرورش شعار میدادند: "هشدار ملت به ارتش آزادی پرورش".

با پیروزی انقلاب اسلامی او در سنگرها و مسئولیت های مختلف مجلس شورای اسلامی و کابینه دولت و... ایفای مسئولیت کرد.

رفاقت، ارادت و شاگردی من نسبت به استاد پرورش از تشکیل گروه وفاق در سال ۱۳۷۸ که بعدا در شکل کامل تر در قالب شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی در عرصه سیاسی فعال شد بیش تر و بیش تر شد. ١٢ نفر از نیروها و سران احزاب اصولگرا با رهبری حکیم انقلاب اسلامی دیدار و با تاکید ایشان که حلقه دوستی و وحدت میان خود و رقیبان سیاسی را گسترش دهید "گروه وفاق" تشکیل شد.

استاد پرورش از حزب موتلفه اسلامی و بنده از جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی از جمله این دوازه نفربودیم. ادب، تواضع، مهربانی، بصیرت، تسلط و احاط به مبانی دینی به خصوص قرآن و نهج البلاغه را در این جلسات مستمر که سالیانی ادامه داشت از او آموختم.

استاد پرورش دبیر و مجاهد نستوه زنده یاد حبیب الله عسگراولادی رییس این گروه بودند. مرحوم پرورش سیاستمدار اخلاق گرا بود. تلاش داشت پیوند میان سیاست و جامعه و جذب جوانان را با هم جمع کند. حضورش در حزب جمهوری اسلامی و حزب موتلفه بیانگر این هدف بود. وی بر این باور بود که باید دین را در متن جامعه و فعالیت های اجتماعی قرارداد. غیرت دینی و بصیرت سیاسی او در کنار شجاعت، صراحت و شوخ طبعی که داشت از او شخصیتی محبوب ساخته بود. او در عین حال یک عارف و انسانی خداترس بود.

خاطرات فراوانی از آن مرد خدا دارم که باید در فرصت مناسبی بازگو شود. هر وقت به اصفهان میرفتم دیدار با ایشان را از دست نمی دادم. آخرین ملاقاتم چند روز قبل از فوت شان بود. استاد پرورش پس از ماهها تحمل رنج ناشی از بیماری کلیوی در ٦دی ماه ۱۳۹۲ در سن ۷۱ سالگی چشم از جهان فروبست و به ملاقات خدا رفت.

یادش گرامی باد