به گزارش مشرق به نقل از مهر، غلامرضا اعواني رييس انجمن بين‌المللي فلسفه اسلامي در همايش ملي «هنر و تمدن شيعي»  طي سخناني به تبيين معناي هنر پرداخت و گفت: اگر تعريفي بخواهيم از هنر بدهيم كه در قالب سنتي، الهي و شيعي بگنجد، بايد بگويم كه «هنر» نوعي ابداع در نهايت كمال است. ابداع يك صفت الهي است و انسان نيز به عنوان خليفه‌الله خلق مي‌كند. وي تمام صفات هنر را داراي جنبه الهي دانست و در ادامه تاكيد كرد: هنر داراي سه وجه وجودي، معرفتي و نفساني است كه با هم پيوند دارند.

ما بيشتر وجه سوم هنر را مي‌بينيم و در وجه معرفتي و وجودي آن كمتر تامل مي‌كنيم. اين استاد برجسته فلسفه، زيبايي را ظهور كمال خواند و افزود: جمال و كمال با هم مرتبط هستند و تا كمال نباشد جمال روي نمي‌كند. زيبايي در كلمه «حسن» خلاصه شده است. كلمه حُسن و احسان در قرآن هم كمال به معناي جمال و هم كمال در معرفت است و هم احسان مرتبه‌اي از وجود انسان است و «محسنين» كه در قرآن آمده كساني هستند كه به درجه كمال رسيده‌اند. وي افزود: هر اثر هنري از آثار حكمت الهي است؛ هنر آن‌طور كه در جهان امروزه اتفاق افتاده با علم جديد همراه است اما از حكمت الهي جداست و در واقع هم علم و هم هنر از حكمت بريده است. اگر علوم با حكمت الهي پيوند مي‌خوردند اسلامي مي‌شدند.

هنر سنتي ما همواره با حكمت همراه بوده است. دشوارترين بيان حكمت، حكمت در خاك، سنگ و چوب است و اين هنرمندان سنتي ما بودند كه حكمت الهي را ظاهر كردند. وي با اشاره به نگاه افلاطون به هنر و هنرمند، تصريح كرد: هنر جزو مقوم تمدن است؛ اگر دين اساس نظري و حكمت عملي داشته باشد با هر نوع ابداع و هنري جور نمي‌آيد بلكه بايد با مباني سازگار باشد و هنرمندان ما نه‌تنها اهل ايمان و عمل صالح بودند بلكه اهل ذكر بودند.

رييس سابق موسسه حكمت و فلسفه ايران افزود: هنر وحياني موجب ايجاد فكر و موجب سكون و آرامش نفس مي‌شود كه اين با مساله «ولايت» كه در تفكر شيعه متبلور است بسيار در ارتباط است. چون مقام هنرمند مسلمان و شيعه مقام «عبوديت» است و خودبنيان نيست بلكه خدابنيان است. هنر ديني بايد با اعمال عبادي مناسبتي داشته باشد علاوه بر آن هنر شيعي انسان را زنداني نمي‌كند و يك افق لامتناهي به عوالم ملكوت و جبروت و لاهوت مي‌گشايد و باعث انبساط و شادي مي‌شود.