سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** حجتی کرمانی: اوضاع نابسامان امروزی محصول انقلاب اسلامی است
«محمد جواد حجتی کرمانی» عضو سابق مجلس خبرگان که در انتخابات میاندورهای مجلس خبرگان در سال ۹۸ رد صلاحیت شد، در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «از اسلام تا مسلمانی، از انقلاب تا انقلابی گری» نوشت: «پس از گذشت ۴۰ سال از انقلاب...باید پاسخگوی نسل نوجوی پرسشگر پرخاشگر باشیم که شما مسوول اوضاع نابسامان امروزی ما بودهاید و هستید و خود من ماندهام که به این سوال عام و تمام چه پاسخی بدهم؟ و از اینرو است که این قلم ماههاست از رفقای بازمانده و خشک شده و افسرده شده؛ و نیز نگارنده اکنون محصور در خانه به خاطر پرهیز از ابتلا به کرونا - دل و دماغی ندارد که حتی قلمی بر کاغذی بکشد و درددلی از خامه بر نامه ریزد - و میدانم همدردان گوشهنشین و زبان در کام مانده بسیاری هستند که حال و حوصله گفتن و نوشتن ندارند».
حجتی کرمانی در ادامه نوشت:"راستگرایان" به اصطلاح انقلابی، مرا متهم به گرایش لیبرالی و غیرانقلابی میکنند و "جوجههای تازه از تخم در آمده"، به من و امثال من "پرواز" یاد میدهند».
حجتی کرمانی در این یادداشت با ادبیاتی توهین آمیز، جوانان انقلابی را «جوجه های تازه از تخم درآمده»! توصیف کرده و در ادامه، جوانان عزیز کشورمان را «نسل نوجوی پرخاشگر»! نامیده است.
وی در یادداشت مذکور، مدعی شده است که جوانان اوضاع نابسامان امروزی را نتیجه انقلاب می دانند و وی نیز پاسخی برای این سوال ندارد!
رهبر معظم انقلاب- ۲۷ بهمن ۹۵- فرمودند: «دشمن سعی میکند -البتّه آب در هاون میکوبد- انقلاب را ناکارآمد نشان بدهد؛ خب، ما نابسامانی داریم؛ کجای دنیا و کدام کشور همهی مسائلش تامّوتمام درست شده و حل شده است؟ نابسامانیها همهجا وجود دارد، ما هم داریم -حالا من اشاره خواهم کرد- از آنها صرفنظر هم نمیکنیم؛ نابسامانی بلاشک هست امّا دشمن سعی میکند در قبال این نابسامانیها پیشرفتهای انقلاب را ندیده بگیرد... مردم گلهمندند؛ از بسیاری از چیزهایی که در کشور میگذرد، مردم گلهمندند. مردم با تبعیض میانهای ندارند؛ هرجا تبعیض ببینند، احساس ناراحتی و رنج میکنند. هرجا کمکاری ببینند همینجور، هرجا بیاعتنائی به مشکلات ببینند همینجور، هرجا پیش نرفتن کارها را ببینند همینجور؛ مردم گلهمندند...ایستادگی مردم در مقابل دشمنِ کمینکردهی برای بلعیدن ایران یک حرف است...امّا توقّعات آنها از ما مسئولین یک حرف دیگر است».
ایشان همچنین- ۲۹ بهمن ۹۶- با اشاره به راهپیمایی پرشور و متفاوت مردم در ۲۲ بهمن فرمودند: «چنین حضور مردمی در دفاع از انقلاب اسلامی آنهم در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب، شبیه معجزه است و در هیچیک از انقلابهای دنیا نظیر ندارد...البته مردم به برخی مسائل جاری کشور انتقاد دارند و ما کاملاً از انتقادها، گلایهها و شکوههای آنها مطلع هستیم اما وقتی پای انقلاب و نظام در میان است، مردم اینگونه در دفاع از انقلاب به صحنه میآیند».
ایشان در بیانات مذکور، حضور خردمندانه مردم را ناشی از وجود «آگاهی انقلابی» و «کمال سیاسی» در ملت و توانایی آنها در تفکیک «نظام انقلابیِ امت و امامت» با «تشکیلات دیوانسالاری کشور» دانستند و تاکید کردند: «نه فقط از دولت و قوه قضائیه و مجلس، بلکه ممکن است فردی از شخص حقیر نیز انتقاد داشته باشد اما انتقاد هیچ منافاتی با ایستادگی پای نظام اسلامی و انقلابیِ برآمده از پایداری ملت و فداکاری صدها هزار شهید ندارد و به همین علت، مردم با همه وجود از این انقلاب دفاع میکنند».
مردم عزیز و فهیم کشورمان «گله مندند»؛ از اینکه وزیری که وظیفه اش ساخت مسکن برای مردم است؛ به «خانه نساختن برای مردم» افتخار می کند! از اینکه برخی مدیران ارشد دولتی بدون توجه به انتقادات فنی و دقیق کارشناسان و صاحبنظران، سیاستگذاری غلط «دلار ۴۲۰۰ تومانی» را اجرا کردند.
مردم «گله مندند» از اینکه پیش از این، برخی نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی، بجای تلاش برای رفع مشکلات مردم، درگیر سلفی حقارت و کمیته رفع حصر بودند.
مردم گله مندند از اینکه حدود هفت سال و نیم است که کشور معطل مذاکره و توافق با آمریکاست و هنوز برخی از حامیان دولت، وعده رسیدن سیب و گلابی های برجام در آینده را می دهند.
مردم از جماعتی گلایه مندند که حدود ۳۴ سال در مناصب ارشد اجرایی و تقنینی حضور داشته ولیکن توان و استعداد جوانان عزیز کشورمان را در حد قرمه سبزی و آبگوشت بزباش می بینند و خودکفایی را مزخرف قلمداد می کنند و از مدیران نجومی بگیر حمایت می کنند و با مدیریت جهادی بیگانه هستند.
** محسن هاشمی:انکار هولوکاست هیچ آوردهای برای ما نداشت
«محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران در مصاحبه با روزنامه شرق گفت: «تنشزایی در روابط خارجی و انکار مسئله هولوکاست که هیچ آوردهای برای ما نداشت و فقط به اجماع جهانی علیه جمهوری اسلامی کمک کرد...درحالحاضر فضای کشور و مشکلات به اندازهای است که ما امکان حذف و دفع را نداریم و باید از همه ظرفیتها و کاندیداها(برای انتخابات ۱۴۰۰) استفاده کرد».
هاشمی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «اصلاحطلبان در مقطع فعلی به دلیل شرایط خاص کشور، تحریمهای بیسابقه، ناکارآمدی پیشآمده در عملکرد دولت و عدم واقعگرایی و عملگرایی در مدیریت شهری، با ریزش در بدنه اجتماعی مواجه شدهاند و این احتمال موفقیت آنها را کاهش داده است؛ اما یک جریان ریشهدار سیاسی فقط در زمانی که برنده است وارد رقابت نمیشود، بلکه سعی میکند حضور خود را در صحنه تحت هر شرایطی حفظ کند. به نظرم در انتخابات آینده نیز اصلاحطلبان به سمت حضور در صحنه تمایل خواهند داشت».
محسن هاشمی در این مصاحبه ادعا کرده است که «انکار هولوکاست هیچ آورده ای برای ما نداشت»!؛ این موضعگیری در حالی است که هولوکاست یک دروغ بزرگ تاریخی است و اسناد فراوان و غیرقابل انکاری از ساختگی بودن این افسانه صهیونیستی حکایت میکند. نگرانی آمیخته به وحشت غرب از تحقیق و بررسی درباره هولوکاست گویاترین دلیل بر جعلی بودن آن است و اگر اینگونه نبود و بررسی ماجرا بر صحت وقوع هولوکاست گواهی میداد، سردمداران غرب و صهیونیستها نه فقط از بررسی و تحقیق درباره آن وحشتی نداشتند، بلکه همگان را به انجام این تحقیق و بررسی دعوت و ترغیب هم میکردند.
هاشمی تاکید کرده است که تنش زایی در روابط خارجی هیچ آورده ای برای ما نداشته است. به دلایل مختلف، این اظهارنظر اصلا صحیح نیست. اما سوال اینجاست که آیا سیاست تنش زدایی در دولت آقای روحانی، برای ایران دستاورد داشته است!؟
چرا آقای محسن هاشمی و همفکران وی هیچگاه حاضر نیستند که به سوالات درباره نتایج رویکرد تنش زدایی با غرب در دولت های هاشمی، خاتمی و روحانی پاسخ بگویند!؟
اقدام توهین آمیز سفرای اروپایی در ترک تهران در دولت آقای هاشمی رفسنجانی، توافق سعدآباد و محور شرارت خواندن ایران در دولت خاتمی و برجام در دولت روحانی، مصادیق روشنی از رویکرد منفعلانه تحت عنوان «تنش زدایی با غرب» است.
هاشمی در مصاحبه مذکور صراحتا بر کارنامه ضعیف دولت و شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران اذعان کرده اما متاسفانه اصلاح طلبان هیچگاه حاضر نیستند که درباره عملکرد خود به صورت شفاف به افکارعمومی پاسخگو باشند.
** آقای ترکان؛ در کدام دوره، ایران را «محور شرارت» نامیدند؟
«اکبر ترکان» مشاور سابق روحانی در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: «۸ سال دوره اصلاحات را میتوان دوران مدارا نام برد. یادمان هست که در پایان دوره ریاستجمهوری آقای هاشمی با حوادثی چون میکونوس روبهرو شدیم که نتیجه آن خروج بسیاری از سفرای اروپایی از ایران بود. در ابتدای دوره آقای خاتمی...خارجشدگان از ایران، بار دیگر به کشور دعوت شدند و شرایط عادی شد. خاتمی هم سیاست تنشزدایی را اتخاذ و فضای بینالمللی درباره ایران تغییر کرد و همکاری ما با کشورهای خارجی را توسعه داد. از آن دوره بود که شرکتهای خارجی برای سرمایهگذاری به ایران آمدند».
ترکان در این یادداشت از سیاست خارجی دولت اصلاحات تمجید کرده است. «محمد خاتمی» رئیس دولت اصلاحات در یکی از سفرهای خود به آمریکا در نشست خبری حاشیه اجلاس هزاره سران کشورهای عضو سازمان ملل گفته بود: «سیاست تنشزدایی جمهوری اسلامی ایران شامل همه کشورها میشود و ما به هیچ وجه از دشمنی و تشدید دشمنیها استقبال نمیکنیم و در حال حاضر روابط بین ملت ایران و آمریکا مثبت است».
اما نکته قابل تأمل اینجاست که سیاست «تنش زدایی» و شعار «گفت و گوی تمدن ها» در دولت خاتمی، هیچگاه به رفع تنش منجر نشد. رئیس جمهور آمریکا در همان مقطع، ایران را «محور شرارت» نامید و اروپاییها نیز در گفتوگوهای به اصطلاح انتقادی، مواضع سختتری نسبت به ایران اتخاذ کردند.
در دولت اصلاحات، توافق سعدآباد میان ایران و کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان امضاء شد ولیکن این توافق نه تنها هیچ دستاوردی برای کشور نداشت، بلکه خسارت بار و زیان آور بود.
به فاصله چند روز پس از توافق سعدآباد، رهبر معظم انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام-۱۱ آبان ۸۲- فرمودند: «اگر قرار باشد دشمنان یا مراکز قدرت، فزونخواهی کنند و سنگر به سنگر جلو بیایند و ما هم عقبنشینی کنیم، این میشود تسلیم، که بههیچوجه درست نیست و اجازه چنین کاری هم داده نخواهد شد».
«علی باقری» معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی و معاون فعلی امور بین الملل قوه قضاییه چندی پیش گفته بود: «در طول مذاکرات هستهای در دولت اصلاحات، طرف ایرانی در اقدامی تحقیرآمیز به طرف اروپایی گفته بود "اجازه بدهید یکی دو سانتریفیوژ در دانشگاه، داخل محفظه شیشهای بگذاریم تا کسی دست به آن نزند. که دانشجویانی که آنجا هستند بدانند سانتریفیوژ که میگویند، چهشکلی است"! اما طرف اروپایی در کمال وقاحت گفته بود که "نمیتوانیم چنین اجازهای بدهیم".».