به گزارش مشرق، روزی که انقلاب اسلامی با مشت‌های گره کرده و اراده پولادین ملت ایران توانست ژاندارم سردمدار نظام سلطه را زمین بزند و از این سامان براند، کسی از مردم فکر نمی‌کرد بلافاصله پس از پیروزی مجبور باشند، در جنگی تحمیلی که به نوعی می‌توان آن را جهانی دانست و به جنگ احزاب تشبیهش کرد، در برابر ابنوهی از کشورها با کوهی از ادوات نظامی بایستند و با چنگ و دندان از شرف و عزت خود دفاع کنند.

آن روزهای غربت و بعضا استیصال، تنها یاد خدا بود که گرمای حیات طیبه را در رگ‌های این مردم به غلیان وامی‌داشت تا رهین آن شور حسینی، علمدارگونه بتوانند در برابر ظلم ظالمان و کید دشمنان قد راست کرده و موجودیت خود را به بلندترین شیوه، در گوش تاریخ فریاد بزنند.

آن روزها که پس از واپس‌خوردگی شیطان بزرگ از لانه‌اش شصتمان خبردار شد، در حوزه نظامی هنوز با آنچه باید فاصله داریم و آن وابستگی‌ها برای دفاع از کشور به کارمان نمی‌آید، شیران جوانی از گوشه و کنار این مرز و بوم گرد هم آمدند تا با فشردن دست بر زانوی همت خویش، و با ذکر جلی «یا علی» از جا برخاسته و کمر به تقویت بازوی کشورشان ببندند تا علاوه بر تنبیه «دیوانه‌ای که سنگی انداخته»، به تاریخ درس عبرتی بدهند تا دیگر کسی جرات چشمداشت به این خطه را در سر نپروراند.

دفاع مقدس اگر چه نام برهه‌ای از تاریخ ایران است که یادآور تنهایی‌ها و سختی‌های ایران زمین خواهد بود، اما آنچه که حائز اهمیت است، آن دوران به قول اخترشناسان، دوران «بیگ بنگ» تاریخ ایران است که مرز تعریف و نگاه‌ها به تاریخ کشور است. دفاع مقدس سرفصل همه پیشرفت‌ها و آزاد شدن ظرفیت‌ها برای تعالی ایران بزرگ است به طوریکه در کتاب «قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران: سیاست نظامی و نیروهای مسلح کشور» اثر «انستیتوی خاورمیانه» واقع در روسیه به قلم پژوهشگران برجسته منطقه خاورمیانه از دانشگاه نظامی وزارت دفاع فدراسیون روسیه، استادان «طاهر غنی‌اف Qhaniyev T. A»، «سرگئی زادونسکی Zadonsky S.M» و «ولایمیر کاریاکین Karyakin V.V» منتشر شده و آمده است: «انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ میلادی در ایران منجر به ظاهر شدن پدیده جدیدی در سیاست جهانی شد ـ نظام تشیع جدید (یا خمینیسم) که بنیانگذار آن رهبر انقلاب اسلامی و خالق جمهوری اسلامی ایران، آیت‌الله خمینی بود. مسایل اجرای عملی این آموزش در نظریه جمهوری اسلامی ایران تشریح شده است که هسته اصلی آن تز صدور انقلاب اسلامی است. شکل جدید نظام دولتی در ایران منجر به ساختن نیروهای مسلح اساساً جدید شد که در طول جنگ ایران و عراق که از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ م. به طول انجامید، مورد آزمایشات گسترده‌ای قرار گرفت.
‌
می‌دانیم که جنگ، به عنوان یک پدیده اجتماعی و سیاسی، آسیب جدی به اقتصاد و جمعیت کشور وارد می‌کند. با این حال این اتفاق در مورد ایران نیافتاد. این کشور با موفقیت، بر عواقب جنگ غلبه کرد و حتی از آن قوی‌تر و محکم‌تر از پیش بیرون آمد. علاوه بر این، با توجه به تجربه جنگ، یک مجموعه قدرتمند صنعت دفاع ملی تقریباً از صفر ایجاد شده است که اساس قدرت نظامی کنونی کشور را تشکیل می‌دهد.

انهدام پهپاد ایرانی، بازی جرئت یا حقیقت

در جهان معاصر، کشورهایی را جدی می‌گیرند که دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی قابل توجهی هستند و دارای اقتصاد، قدرت نظامی، جمعیت و ایدئولوژی پایدار هستند. تهران از هر چهار عامل یاد شده، حداکثر استفاده را کرده است: موقعیت ژئواستراتژیک منحصر به فرد در اوراسیا، منابع طبیعی سرشار، تاریخ کشور و آموزش آیت‌الله خمینی.

پارادوکس تاریخ نوین ایران این است که انقلابیون اسلامی، که شاه را سرنگون کردند ایران را به یک ابرقدرت منطقه‌ای تبدیل ساختند. آن‌ها کاری انجام دادند که محمدرضا پهلوی فقط رویای آن را داشت. جنبش به سوی تمدن بزرگ اعلام شده توسط شاه، بدست روحانیون شیعه انجام می‌شود. روحانیت شیعه به الگوی دموکراسی غربی تکیه نمی‌کند بلکه به اسلام متکی است که با فاتحان عرب در قرن هفتم میلادی به ایران آمد و از سال ۱۵۰۱ میلادی به شکل تشیع به عامل مهمی در توسعه تمدن متنوع و منحصر به فرد ایرانی تبدیل شده است.» *

آری! در جهانی که قدرت نظامی یکی از مولفه‌های حق یا باطل بودن یک کشور است، میوه‌های رسیده و آبدار دوران دفاع مقدس در رزمایش‌های مختلف نظامیان ایران، به رخ دنیا کشیده می‌شود و بر این فرمایش صحه می‌گذارد که «دفاع مقدس یک گنجینه است». گنجی که به پشتوانه آن هر روز بر اعتبار عزت و آبروی ایران اسلامی افزوده می‌شود، و هر روز گزینه‌های روی میز دشمن را بیش از قبل پوچ می‌سازد.