به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «ولی‌الله فلاحی» به تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۰ شمسی در «طالقان» متولد شد. در مهرماه سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده افسری شد و با درجه ستوان دومی و رسته‌ی زرهی از آن دانشکده فارغ‌التحصیل شده و سپس در لشکر ۹۲ زرهی خدمت خود را شروع کرد. فلاحی به دلیل مخالفت‌هایش با حکومت پهلوی از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۲ چهار بار به زندان افتاد. او در ۱۲ مهرماه ۱۳۵۷ پس از گرفتن درجه سرتیپی به شیراز منتقل شد و به عنوان معاون فرماندهی مرکز پیاده شیراز به کار خود ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب گردید و از آغاز بحران تجزیه طلبی در غرب کشور تا آغاز جنگ ایران و عراق در جبهه‌ها حضور دائم داشت.

تیمسار ولی الله فلاحی در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۵۹ به سمت کفیل ریاست ستاد مشترک ارتش برگزیده شد و حدود سه ماه بعد، در تاریخ ۷ مهر ۱۳۶۰ در سانحه هوایی کهریزک، به همراه جمع دیگری از مقامات لشکری، شربت شهادت نوشید.

آن چه پیش رو دارید، بخش هایی است از مصاحبه شهید فلاحی درنخستین هفته های آغاز جنگ از سوی رژیم صدام: