بله شما هم میتونی اینطورفکرکنی تنهاپاسخ صحیح این بود احساس رضایت و خوشحالی میکنم 2355

چون واقعا احساسی نداشت

شاید استرس داشت اون موقع؟

بیخیال بابا

غم و شادی . بر عارف چه تفاوت دارد

کسی به این مقام نزدیک نشود نمی تواند درک کند

شما تصوره درستی از شرایط اون زمان نداری امام داره میره به کشوری که 15 سال از اون تبعید بوده و رژیم پهلوی هنوز سقوط نکرده و شاید با پای خودش وارد قتلگاه میشد این بیتفاوتی یک جور شوق شهادت بود یعنی امام حاضر بود جانش رو هم در راه هدفش تقدیم کنه اگه یکسری اتفاقات و اقدامات اتفاق نمیافتاد مثلن اگه هوا نیرو به انقلاب نمیپیوست رژیم میتونست با تمرکز قوای نظامی در پایتخت کشتار وسیعی انجام بده کما اینکه مردم از ورود نیروی زمینی به تهران از طریق کرمانشاه و چند جای دیگه ممانعت بعمل آوردن

عجب

مردان خدا نه با روی خوش دنیا شاد می شوند و نه با روی بد دنیا غمگین.

سلام سوال خبرنگار اشتباه نوشته شده ودرستش اینه که "بعد از 40 سال به به وطنتان بر می گردید چه احساسی دارید

هیچی در واقع برو گمشو بود به اون خبرنگار سو استفاده چی.

آخه مگه شما تو قلب و روح ایشون بودید که از طرفشون حرف میزنید . چرا بیخودی اظهار فضل میکنید ؟ علتش رو خودش میدونست و خدای خودش .

امام فرمودند هیچ احساسی ندارم یعنی برای خودش نیست این آمدن برای رضای نفس خودش نیست و قصد اوقربت الی الله است

شما هر چه می خواهی برداشت کن تا مطلب زیبایی به خورد مردم بدهی.

عاقلان دانند

مقام بقای بعد از فنا به رضا و تسلیم و صبر به مقدرات الهی بوده گر چه امام همه چیز را میدانسته این اخرین درجه عرفان و مقام الهی برای غیرمعصومین و انسان کامل میباشد مقام ایشان را پایین نیاوریم هر چند پیغمبر میفرمایند علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسراییل و هر چند انسان کامل هم وارد معصومین و مخلَصین و السابقون السابقون اولئک المقربون و مخبتین میشوند اللهم الرزقنا.....

مقام بقای بعد از فنا به رضا و تسلیم و صبر به مقدرات الهی بوده گر چه امام همه چیز را میدانسته این اخرین درجه عرفان و مقام الهی برای غیرمعصومین و انسان کامل میباشد مقام ایشان را پایین نیاوریم هر چند پیغمبر میفرمایند علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسراییل و هر چند انسان کامل هم وارد معصومین و مخلَصین و السابقون السابقون اولئک المقربون و مخبتین میشوند اللهم الرزقنا.....

در واقع سوال خبر نگار حاوی دو نکته شیطنت آمیز بود که قصد سبک کردن حرکت امام(ره) را داشت و امام آن را خنثی کرد: ۱- امام برای پیروزی و به حکومت رسیدن نمیجنگید. ۲- امام برای تصرف خاک نمیجنگید و وابستگی نژادی برایش معنی نداشت، --- بلکه برای هدایت مردم و نه فقط ایران بلکه تمام جهان تلاش میکرد.

امام عزیز ؛ به مسائلی فراتر از احساسات معمول ، توجه داشتند و تنها هدفشان در هر کاری ، ادای تکلیف بود ! در این مورد هم خواستند بگویند که این بخش از ادای تکلیف ، اصل نیست ! همچنانکه در شهادت حاج آقا مصطفی ، که امام او را امید آینده اسلام نامیده بودند ، آن حادثه را از الطاف خفیه الهی دانستند و عجز و لابه ای نکردند !!

پسر ایشان از دنیا رفتند، این مرد بزرگ خم به ابروانش نیامد! یک مسلمان آتشین بود. همه چیز را برای هدفی بزرگتر فدا و رها کرده بود.

خیلی خوب بود ان شاءالله ما هم در مسیر امام حرکت کنیم

او حرف دلش را زد