به گزارش مشرق، فیلم سینمایی «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی چندی پیش در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد. این فیلم درباره شهید تیمسار منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است. «محسن قصابیان»، در این فیلم نقش تیمسار ستاری را ایفا کرده است. روزنامه همشهری با او به گفت‌وگو نشسته است که مهمترین بخش‌های آن در ادامه آمده است.
بیشتر بخوانید:
«منصور» دودره‌باز نیست!
سنگ محکی به نام «منصور»
مدت‌هاست از بازیگری فیلم و سریال فاصله گرفته‌ام. بازیگری علاقه و حرفه همیشگی من بوده و هست. اما تصمیم گرفتم در انتخاب کار سختگیر باشم و به‌تدریج به‌گونه‌ای شد که سال‌ها از بازی فاصله گرفتم. مگر در تله‌فیلم‌ها و سریال‌های خودم یا یکی دو سریال و تله‌فیلم معدود.
بیشتر بخوانید:
ستاره منصور
فیلم منصور به واسطه شناخت قبلی برخی دوستان ازجمله کیومرث مرادی و جلیل شعبانی به من پیشنهاد شد. بعد که به دفتر فیلم رفتم دوستان مشترک و قدیمی دیگری مانند علی هاشمی، بابک کریمی و عادل معصومیان را هم از نزدیک دیدم که به‌احتمال زیاد در ارائه این پیشنهاد به من دخیل بودند. با آنکه سال‌ها بازی نکرده بودم اما نقش منصور برایم سنگ محکی بود تا داشته‌هایم را مرور کنم و اگر تجربه‌ای اندوخته‌ام به محک آزمایش بگذارم.
یک سال مثل ارتشی‌ها زندگی کردم/ ۱۰ کیلو وزن کم کردم
سال گذشته بعد از پذیرفتن نقش، تمام کارهایم ازجمله تدریس، نوشتن و پیگیری ساخت فیلم را تعطیل کردم. در عوض تمرینات بدنسازی، استخر و پیاده‌روی را با جدیت شروع کرده و حدود ۱۰کیلو وزن کم کردم. رژیم غذایی و ساعت خواب مشخص (از ۱۰شب تا ۵صبح) را مثل یک ارتشی واقعی تجربه کردم.
قرار بود بفهمم کسی که حافظ امنیت آسمان ایران است چگونه می‌اندیشد و زندگی می‌کند. این مهم ابتدا از جسمانیت شروع می‌شود. من حدود ۶ماه با تیمسار ستاری زندگی کردم. تمام سکانس‌ها برایم خاطره‌انگیز است و مدیون همه عزیزانی هستم که در ساخت منصور تأثیرگذار بودند.
هنوز اطلاعی ندارم که خانواده تیمسار فیلم را دیده‌اند یا نه. اما بازخورد مناسبی از مخاطب داشته‌ام. گویا فیلم و نقش را دوست دارند. روزهای جشنواره در یکی از اکران‌های مردمی در پردیس شمیران حضور داشتم و فیلم را با مردم دیدم؛ واکنش مردم که حتی حین تماشای فیلم و برای برخی سکانس‌ها کف می‌زدند و سوت می‌کشیدند برایم جالب بود.
رمان بخوانید
همیشه به دانشجوها و هنرجویان می‌گویم رمان بخوانند، موسیقی خوب گوش کنند و نقاشی ببینند. این ۳مورد باید فعالیت همیشگی بازیگر و تئاتری باشد. اما عادت ندارم کتابی را برای خواندن پیشنهاد کنم. اگر می‌خواهید به کسی بگویید کتابی را بخواند اول باید ببینید چه خوانده است. دنیای سوفی، در جست‌وجوی زمان گم شده یا آثار مارگریت دوراس اگر در زمان نامناسب خوانده شود ممکن است خواننده را برای همیشه از رمان و کتابخوانی دور کند. شاگردی داشتم که بوف کور را در ۱۵سالگی خوانده بود. سال‌هاست تلاش می‌کنم تا دوباره او را با کتاب آشتی‌اش دهم. بوف کور صادق هدایت داستانی نیست که بدون مطالعه و شناخت قبلی سراغش برویم.
۱۹:۱۰ - ۱۳۹۹/۱۱/۳۰
