سرویس جهان مشرق _ «یوفال دیسکین» رئیس سابق دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی موسوم به شاباک (بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰) در مقاله‌ای که اخیراً توسط روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» منتشر شده، نسبت به خطراتی که موجودیت رژیم صهیونیستی را بعد از یک نسل یعنی ۲۵ سال دیگر تهدید می کند هشدار داده و اعلام کرد که این خطرات نه خارجی، بلکه داخلی هستند.

 رئیس سابق شاباک در این زمینه گفت، اسرائیل اگر اکنون شرایط خود را اصلاح نکند، زمانی ارزشمند را از دست خواهد داد و ممکن است «دولت اسرائیل» چند سال بعد در چنین روزی کاملا نابود شده باشد.

وی به بحران سیاسی که امروز گریبانگیر صهیونیست‌ها شده اشاره و عدم موفقیت در تشکیل یک کابینه پایدار و با ثبات را یک نمایش سیاسی بیهوده توصیف کرد که در شرایط بحرانی اسرائیل، فرصت پرداختن به مسائل استراتژیک و حاکمیتی که با تشدید شیوع کرونا افزایش یافته را می گیرد.

 این مقام سابق صهیونیست سوالی مبنی بر اینکه آیا واقعا اسرائیل دارای یک انسجام اجتماعی و اقتصادی و قدرت نظامی و امنیتی کافی که بتواند ادامه حیات آن را پس از یک نسل تصمین کند، است؟ اظهار داشت که من اکنون درباره تهدید هسته‌ای ایران و موشک های حزب الله صحبت نمی‌کنم؛ من درباره تغییرات جمعیتی و اجتماعی و اقتصادی صحبت می‌کنم که ماهیت اسرائیل را تغییر می‌دهد و پس از یک نسل تهدیدی جدی برای موجودیت آن محسوب می‌شود.

وی افزود که اختلافات داخلی اسرائیلی‌ها در حال شدت گرفتن است و در حالی که شکاف میان احزاب راست گرا و چپ گرا بیشتر از شکاف میان یهودیان و اعراب شده، عدم اعتماد به موسسه های حاکمیتی در حال افزایش است، فساد در دستگاه حاکمیتی و داخلی بیداد می کند، همبستگی اجتماعی بسیار کم بوده و رهبری اسرائیل فاقد الگوی مشخص و کارآمد است.

یوفال دیسکین خاطرنشان کرد، بسیاری از ما اسرائیلی ها ثمره ذهنیت عصبانی «میکی زوهار» (رئیس ائتلاف کابینه رژیم صهیونیستی) هستیم و کاملاً روشن است که دولت اسرائیل قادر به اداره بسیاری از مناطق خود در النقب، الجلیل و قدس نیست.

رئیس سابق شاباک ادامه داد، با توجه به واقعیت‌های موجود و اطلاعات اداره مرکزی اسرائیل به زودی می فهمیم که بعد از ۴۰ سال نیمی از «شهروندان» اسرائیل، حریدی و عرب خواهند بود. بسیار مهم است که ما بفهمیم امروز عامل مشترک میان این دو جامعه چیست و چگونه بعد از گذشت سی یا چهل سال موجودیت اسرائیل را تحت تاثیر قرار می دهند.

دیسکین همچنین گفت که طی سال های گذشته «دولت‌های» مختلف اسرائیل این دو گروه جمعیتی را نادیده گرفتند. بنابراین هر دو گروه به اندازه کافی در نهادهای اجتماعی و اقتصادی اسرائیلی ادغام نشده و در نتیجه از سطح درآمد پایینی برخوردار هستند. علاوه بر آن هیچ یک از آنها بار نظامی و خدماتی اسرائیل را بر دوش نداشته و تمایلات ضد صهیونیستی دارند. به این ترتیب سرانجام اسرائیل قادر به کنترل آنها نخواهد بود.

وی در ادامه افزود، ویژگیهای اسرائیلی ها در آینده ای نه چندان دور در میان کسانی که به گروه‌های حریدی یا عرب تعلق ندارند به این شکل خواهد بود: سکولارها، تلمودی ها، شرقی ها و اشکنازی ها. همچنین در میان آنها اعضای طبقه متوسط و ثروتمند و همچنین اقشار ضعیف وجود دارند که در نتیجه عدم مشارکت حریدی‌ها و اعراب در اقتصاد و جامعه اسرائیل، با تحمل بار اضافی با مشکلات زیادی روبه رو خواهند شد.

به گفته این مقام سابق صهیونیست پیش‌بینی می‌شود که بیشترین بار مالیاتی، خدمت اجباری نظامی و خدمت نظامی در نیروهای ذخیره و اقتصاد اسرائیل پس از حدود ۳۰ سال به عهده یک سوم شهرک نشینان صهیونیست خواهد بود.

وی در پایان گفت، این موضوع کاملا روشن بوده و نیاز به تحقیقات گسترده ای برای فهمیدن این نیست که جامعه اسرائیل در این شرایط قادر به مقاومت در برابر چالش های اقتصادی و اجتماعی و امنیتی نخواهد بود و نکته خطرناک‌تر ماجرا آنجاست که بسیاری از اسرائیلی ها ترجیح می دهند در کشورهای دیگر و جدا از هم زندگی کنند.