او در کودکی یعنی نیمه دهه هشتاد قرن گذشته میلادی به همراه پدر و مادر خود از سومالی به انگلیس مهاجرت کرد و کودکی، نوجوانی و جوانی خود را در منطقه ایزلینگتون در شمال غربی لندن گذراند.

اسماعیل بیش از ۲۰ سال از زندگی خود را صرف فعالیت‌های مختلف خیریه در ایزلینگتون کرد و همراه با اقلیت سومالیایی مقیم بریتانیا به انجام فعالیت‌های داوطلبانه خیریه مشغول بود. او یکی از مدافعان مسلمانان بود و در حمایت از ملت فلسطین و تظاهرات‌های اعتراضی علیه جنگ و خشونت در خاورمیانه شرکت و از مسلمانان میانمار نیز حمایت می‌کرد.

پیش از آنکه در سال ۲۰۱۲ میلادی به عنوان عضو شورای شهر ایزلینگتون انتخاب شود؛ انجام کارهای خیریه موجب شد او به عرصه سیاست راه یابد و عضو فعال حزب کارگر انگلستان شود. راقیه اسماعیل پس از عضویت در شورای شهر، به دلیل نقش موفقیت‌آمیز خود در این شورا، در می ۲۰۱۹ به عنوان نخستین زن مسلمان سومالیایی برای منصب شهردار ایزلینگتون انتخاب شد.

اما داستان شهردار شدن این بانوی مسلمان زیاد طول نمی‌کشد، چرا که راقیه اسماعیل به دلیل سیاست برتری‌طلبی مردان سفیدپوست که بر کشور انگلیس حکم‌فرماست، در اکتبر ۲۰۲۰ مجبور به استعفا از حزب کارگر شده و در اعتراض به این تبعیض نژادی، با وجود موفقیت‌های سیاسی و اجتماعی که در منطقه خود به دست آورده بود، از کار خود در این حزب کناره‌گیری کرد.

استعفای راقیه اسماعیل بار دیگر موجب طرح موضوع نژادپرستی در عرصه سیاست و به دنبال آن، صدمه به اقلیت مسلمان بریتانیا شد. لذا برخی معتقدند که این استعفا می‌تواند زنگ هشداری باشد برای موانع بازدارنده بسیاری که در مقابل زنان مسلمان وجود دارد.

در این راستا، پایگاه خبری الجزیره نت، در گفت‌وگویی با راقیه اسماعیل، دلایل استعفای او را بررسی کرده است.

وی درباره دلایلی که او را مجبور به استعفا از منصب خود به عنوان شهردار شهر ایزلینگتون کرد، به الجزیره گفت: استعفای من به دلیل موانعی بود که از سوی شورای شهر بر سر راه فعالیت‌هایم قرار گرفته بود. آنها کمک‌های خود به مردم این منطقه را قطع کردند و به عقیده من این اقدام با اسلام‌هراسی در ارتباط بود. لذا من احساس می‌کردم که حس نفرت فزاینده‌ای نسبت به مردم مسلمان این منطقه از سوی برخی همکاران وجود داشت. به طور مثال من از برگزاری هرگونه فعالیت رسمی منع شده بودم و این مسئله موجب ناراحتی و اندوه من شده بود.

وی افزود: حساب‌های من در شورا بسته شده بود فقط به دلیل اینکه خواهان حقوق افرادی بودم که به نمایندگی از آنان انتخاب شده و طرح‌های بسیاری برای کمک به آنها ارائه کرده بودم، در تنگنای شدیدی قرار داشتم. احساس اندوه عمیقی می‌کردم چرا که تنها می‌خواستم به افراد آن منطقه کمک کنم اما صدایم شنیده نمی‌شد، اهدافم محقق نمی‌شد، در کارهایم به حق خود نمی‌رسیدم و هیچ قدردانی یا توجهی حتی از سوی اعضای حزبی که به آن وابسته هستم، از فعالیت‌های من انجام نمی‌گرفت.

پایگاه خوب مردمی 

این بانوی محجبه گفت:‌ به نظر من، بسیاری از این موانع پیش روی من به این دلیل بود که زنی مسلمان و قوی هستم و از اندیشه‌های خود با قدرت دفاع کرده و نظرات خود را با صراحت بیان و در تصمیم‌گیری‌ها بحث می‌کنم. تصور می‌شود که یک زن مسلمان، سر به زیر است و روی صندلی خود می‌نشیند و هیچ کاری انجام نمی‌دهد، و من هم فقط به عنوان یکی از نشانه‌های حضور زنان در جامعه، مشغول هستم. اما من نپذیرفتم که فقط به شکل یک تصویر باشم و کاری انجام ندهم.

برتری‌طلبی مردان سفیدپوست

وی افزود: به شدت درباره اتفاقی که برایم افتاده است، ناراحت و خشمگین هستم زیرا شخصیتی هستم که در حوزه انتخابیه خود، از احترام بسیاری برخوردارم و این رخداد حاوی پیامی منفی به شهروندان خواهد بود.

این بانوی سومالیایی‌تبار گفت: رؤسای برخی مؤسسات هیچ ارزشی برای اصول و ارزش‌هایی که من از آنها دفاع می‌کنم، قائل نبوده و نیستند. یقین دارم که اگر یک زن سفیدپوست بودم هرگز با چنین رنجی مواجه نمی‌شدم. منظور من از این رؤسا کسانی هستند که در تصمیمات شورای شهر نقش اصلی دارند.

وی با بیان اینکه پس از استعفا هیچ واکنشی از مسئولان ندید؛ گفت: هیچ تماسی درباره توضیح دلایل استعفایم نداشتم یا هیچ بحثی در خصوص دانستن مشکلاتی که با آن روبه‌رو بودم، صورت نگرفته است. همه افراد نسبت به استعفای من کاملاً بی‌تفاوت رفتار می‌کنند گویی که یک اتفاق عادی رخ داده است.

بحث میان من و رهبران حزب از طریق برنامه‌ای رادیویی در پی استعفایم صورت گرفت و رهبران حزب از تصمیم من ابراز تأسف کردند و وعده دادند که به مشکلات من گوش خواهند داد. اما اکنون بر مشکلات شهروندانی تمرکز می‌کنم که به من رأی داده‌اند و تلاش می‌کنم به کسانی که نیازمند کمک هستند، بدون توجه به دین یا نژاد آنها، کمک کنم.

واکنش اقلیت مسلمان انگلیس به استعفای شهردار محجبه

شهروندانی که من نماینده آنها بودم، از این تصمیم بسیار متعجب شدند زیرا عقیده دارند که شعارهای من در خصوص برابری و اعطای فرصت به همگان، هنوز محقق نشده است. با وجود این که تنها زن محجبه در شورای شهر هستم، اما به سخنان من گوش داده نشد و من کسی را پیدا نکردم که به شکایت‌های من توجه کند. اما همچنان به عنوان نماینده مسلمانان و شهروندان منطقه خود بر وظیفه خود پافشاری می‌کنم و دیگر با سیاستمداران و تصمیم‌گیران این شورا کار نمی‌کنم.

ترجمه گزارش: فرشته صدیقی / ایکنا