سرویس ورزش مشرق – هنوز چند ماه از اتفاقاتی که درباره تیم پرسپولیس و پیروزی اش برابر النصر عربستان در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان رخ داد سپری نشده بار دیگر معضلاتی مشابه با آن روزها برای تیم های لیگ برتری مان تکرار شده است.

روزهایی که مدیران باشگاه النصر عربستان تا پشت میز رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا رفتند و برگه های مرتبط با ادعای خود درباره تخلف پرسپولیس در ثبت قرارداد عیسی آل کثیر، علی شجاعی و بقیه بازیکنان جدید این تیم را نشان دادند ولی کنفدراسیون فوتبال آسیا به هر دلیلی این ادعا را رد کرد. هنوز با یک جستجوی ساده می توان به تلاش بی وقفه و شبانه روزی هواداران سعودی فوتبال دست یافت که ماجرا را تا فدراسیون بین المللی فوتبال هم پیش بردند که پرسپولیس یا بهتر است بگوییم نماینده جمهوری اسلامی ایران را از رسیدن به دیدار فینال محروم کنند ولی در نهایت تیرشان به سنگ خورد.

*چرا ترس و التهاب؟

فارغ از این بحث که چه اتفاقاتی در آن زمان رخ داد و باشگاه پرسپولیس ظرف چه فرصتی تا پایان مهلت ثبت قرارداد بازیکنان جدید در فصل تابستانی نقل و انتقالات این کار را کرد تا بتواند از این موضوع سربلند بیرن بیاید، آیا این رویه درست است که همواره با همین وضعیت تیم های کشومان را روانه رقابتهای بین المللی کنیم؟ با هراس و اضطراب!

*به وبگردهای آل سعود خوراک می دهید؟

ظرف همین روزها باز هم خبر رسید پنجره برخی باشگاه ها که به دلیل بدهی های شان به طلبکاران داخلی و خارجی بسته بود باز شده، در حالی که گروهی از طلبکاران از این بابت اظهار بی اطلاعی کرده و مدعی شدند هنوز دریافتی از باشگاه های مربوطه نداشته اند ولی خبر باز شدن پنجره نقل و انتقالاتی تیم مورد شکایتشان را شنیده اند! این مهم ممکن نیست مگر اینکه برای برخی اسناد مطالباتی، سندسازی شده باشد! اسنادی که از این طریق با زمان خریدن توسط باشگاه پنجره را به نحوی باز کنند تا مهلت نقل و انتقالاتی زمستانی را از دست ندهند. غافل از آنکه اگر مخالفان فوتبال ایران که اغلب وبگردهای توییتری آل سعود هستند با مشاهده همین اخبار در سایت ها و دیگر شبکه های رسانه ای در فضای مجازی و حتی با گرای برخی از داخل! می توانند AFC را هوشیار کنند که فلان باشگاه یا باشگاه ها بدون دریافت رضایتنامه رسمی از طلبکاران شان مجوز باز شدن پنجره شان را گرفه اند؟

*آثار مدیران بی تفاوت!

از این گذشته موضوع دیگری که دراین مقال خیلی مهم به نظر می رسد عدم برخورد با مدیرانی است که اغلب این مشکلات را برای باشگاه ها ایجاد و در نهایت با یک دست بلند کردن برای رفقا، خداحافظی کرده و پی کارشان می روند! نمونه های اینچنینی به ویژه در دو تیم استقلال و پرسپولیس با قریب ۷۰ میلیون نفر طرفدار کم نیستند! یکی شفر را اخراج کرد و دیگری استراماچونی! دیگری بدون تسویه حساب با برانکو او را روانه خانه اش کرد و دیگری گابریل کالدرون را فراری داد ولی پس از این اقدامات که مغایر با شیوه صحیح مدیریتی هستند به راحتی از این دو باشگاه جدا شده و امروز در سمت های دیگر ورزشی مشغول به کار شده اند!

*عزیزی خادم جواب بدهد

سئوالی که باید امروز از رییس جدید فدراسیون فوتبال پرسید دقیقا در همین ارتباط است. این که از این پس در موضوعات اینچنینی مانند بسته شدن پنجره نمایندگان ایران در لیگ برتر یا لیگ های زیرگروه فوتبال در فصل نقل و انتقالات چه جریمه یا رویه ای برای مدیران اینکاره در نظر خواهند گرفت؟ کمیته تعیین وضعیت یا انضباطی چه برنامه ای برای این قبیل بی مسئولیتی ها دارد؟ اینکه با چند روز تأخیر در پرداخت دستمزد یک سرمربی ایتالیایی صدها و شاید هزاران نفر از مسئولان ریز و درشت مملکت را به دردسر بیندازند و بعد راهشان را بگیرند و بروند را چه نهادی باید رسیدگی کند؟ اینکه میلیاردها تومان پول باشگاه پرسپولیس برای باز شدن پنجره این تیم همراه با جریمه در روزهایی که دلار ۳۱ هزار تومان بود پرداخته شود را چه کسی باید جواب بدهد؟ اینکه بدهی استقلال به وینفرد شفر باید در روزهایی پرداخت می شد که قیمت دلار بین ۳ تا ۳هزار و ۵۰۰ تومان بود ولی مدیریت باشگاه با پشت گوش انداختن آن تیم جدید را وادار کرد این بدهی را با افزایش ۱۰ برابری بپردازد تا پنجره تابستانی استقلال باز شود!

*برای شهرت یک شبه تاوان بدهید

قطعا یکی از مهمترین اقدامات شهاب الدین عزیزی خادم در روزهایی که سکان هدایت فوتبال ایران را در دست گرفته می تواند همین باشد که این بار سنگین را روی دوش مدیران باشگاه های فوتبال بگذارد که همزمان با دستیابی به شهرت یک شبه، تا این اندازه باری به هر جهت، بی خیال و ساده با مسایل برخورد نکنند. اگر در مهر، آبان و حتی آذر ماه سال جاری که النصر با قدرت هرچه تمامتر دنبال محکوم کردن پرسپولیس بود در این زمینه موفق می شد، امروز کشورمان به جای یک نماینده در مرحله پلی آف باید با دو نماینده در این شرایط به لیگ قهرمانان ۲۰۲۱ آسیا می رفت و سهمیه ایران در آسیا دستخوش تغییر می شد!

*کاری کنید هر نامدیری هوس مدیریت نکند

رییس جدید فدراسیون فوتبال با همفکری کمیته های حقوقی، انضباطی، اخلاق و تعیین وضعیت خود باید برای این موضوع با نگاهی آینده نگرانه اقداماتی مهم انجام بدهد تا هر فردی با هر سن و سال و تحصیلات و رزومه ای مدیر یکی از باشگاه های فوتبالی شد این احساس مسئولیت را در خود ایجاد کند، مادامی که در این عرصه فعالیت می کند همه جوره باید مراقب نحوه عقد قراردادها، بدهی های قبل و آینده باشگاهش باشد. قطعا با وجود چارچوبی قانونمندانه و محکم، نه کسی هوس مدیرعاملی در باشگاه های فوتبالی به سرش می زند و نه اگر آمد، این جرأت را خواهد داشت که بی مطالعه نسبت به امضای هر قراردادی جلو برود که خودش، مجموعه اش، فوتبال ایران و میلیونها هوادارش را به دردسر بیندازد.