به گزارش مشرق، دوچرخه سواری جزو رشته های  اعزامی به المپیک توکیو است اما سهم اندکی در کاروان ایران خواهد داشت و با تغییر سیستم کسب سهمیه المپیک، نتوانست سهمیه های چشمگیری به دست بیاورد.
*کاهش سهمیه جاده از ریو تا توکیو

تنها امید دوچرخه سواری همانند دوره های قبل، برای المپیکی شدن به جاده بود. اما شرایط برای حضور در توکیو  متفاوت از گذشته بود به طوری که اتحادیه جهانی دوچرخه سواری تغییرات اساسی را در سیستم کسب سهمیه المپیک به وجود آورد و سهمیه ها  براساس جایگاه  کشورها در رنکینگ جهانی اهدا شد. این در حالی است که قبلا کشورها براساس رنکینگ قاره ای سهمیه می گرفتند و ایران هم در سیستم قبلی با قرار گرفتن در رنگینگ اول قاره آسیا سه سهمیه می گرفت.
دوچرخه سواری ایران با وجود اطلاع از تغییر سیستم، اما حضور کم رنگی در مسابقات بین الملی داشت و نتوانست امتیاز زیادی جمع کند. طبق سیستم، کشورهایی که در رده 33 تا 50 قرار  می گرفتند، یک سهمیه به آنها تعلق می گرفت و ایران در نهایت در رنکینگ 39 جهان قرار گرفت. 
از این رو سه سهمیه بخش جاده ایران در المپیک ریو به یک سهمیه در المپیک توکیو کاهش یافت.

*بی خیال سهمیه پیست و ناکامی در کوهستان

شرایط گرفتن سهمیه پیست سخت بود و نیاز داشت که رکابزنان از سال ها قبل در مسابقات متعددی از جمله کاپ های آسیایی، کاپ های جهانی و قهرمانی جهان شرکت کنند. رکابزنان پیست ایران سال ها است که تنها رنگ قهرمانی آسیا را می بینند و بس. از این رو هیچ برنامه ای برای گرفتن سهمیه پیست وجود نداشت و فدراسیون به نوعی بی خیال سهمیه این بخش شده بود.
اما در بخش کوهستان تلاش بر این بود که رکابزنان با قهرمانی در مسابقات آسیایی 2019 بتوانند به سهمیه برسند اما رکابزنان ایران موفق  نشدند عنوان قهرمانی را به دست آورند از این رو شانس گرفتن سهمیه کوهستان را هم از دست دادند.

*کرونا دوچرخه سواری ایران را تعطیل تر کرد
دوچرخه سواری سال 99 را با همان یک سهمیه خود آغاز کرد. در حالی که رقابتهای داخلی تنها دلخوشی رکابزنان ایران بودند اما شیوع ویروس کرونا وضعیت را برای دوچرخه سواران بدتر کرد. به گونه ای که قهرمانی کشور به دلیل پروتکل های اجباری که اتحادیه جهانی اعلام کرده بود، برگزار نشد. تور با سابقه  ایران - آذربایجان نیز کنسل شد. مسابقات لیگ برتر هم شش ماه بعد از آغاز سال برگزار شد که نیمه کاره  ماند.

*حسرت چند ساله برای حضور در قهرمانی جهان

اتحادیه جهانی دوچرخه سواری با وجود شیوع ویروس کرونا مسابقات جاده قهرمانی جهان را برگزار کرد. ابتدا سوئیس میزبان مسابقات بود اما این کشور در ادامه از میزبانی انصراف داد و سپس میزبانی به ایتالیا رسید. فدراسیون ایران هم عنوان کرد چون فرصت کافی برای گرفتن ویزا ندارد بنابراین اعزامی انجام نمی دهد.
در شرایطی که ایران سال آینده المپیک را پیش رو دارد،  حضور در قهرمانی جهان فرصت مناسبی بود که  وضعیت رکابزنان ایران در جهان مشخص شود اما این فرصت براحتی از دست رفت و حسرت حضور در قهرمانی جهان همانند سال های گذشته به دل رکابزنان ایران ماند.
 
 *برنامه المپیک از خرداد اجرایی می شود! 
طبق تقویم اتحادیه جهانی مسابقات زیادی در حال برگزاری است اما رکابزنان ایرانی فقط مشغول تمرین در داخل ایران هستند. تا مدت ها که خبری از برنامه مشخص برای حضور در المپیک وجود نداشت اکنون هم برنامه ریزی شده که رکابزنان گزینه اعزام به المپیک، از خرداد وارد مسابقات و اردوهای اروپایی شوند. البته اگر این برنامه عملیاتی شود و اما و اگری در آن به وجود نیاید.
طبق برنامه فدراسیون رکابزن اعزامی به المپیک نیز از میان نفراتی که در اردو و مسابقات اروپایی شرکت می کنند، انتخاب خواهد شد.

*دوچرخه سواری  و طلسم نرسیدن به خط پایان المپیک

دوچرخه سواری ایران به سبب نتیجه نگرفتن در المپیک همیشه جزو رشته هایی بوده که عملکرد ضعیفی را داشته است. رکابزنان ایران نه تنها در رده آخر قرار نمی گرفتند بلکه حتی موفق به عبور از خط پایان هم نمی شدند و همین مسئله باعث شده در رنکینگ المپیک جایی نداشته باشند. حسین عسگری در المپیک پکن با گذشتن از خط پایان و قرار گرفتن در رده 51  بهترین نتیجه تاریخ را در استقامت جاده گرفته است.  اینکه دوچرخه سواری بتواند در المپیک توکیو حداقل از خط پایان عبور کند، توقع کاملا به جایی است و باید دید چقدر این انتظار برآورده می شود و تاریخ سازی دوباره ای انجام می شود یا همانند لندن و ریو باید در حسرت نتیجه گیری دوچرخه سواری بمانیم.

*دوچرخه سواری بی رییس، فدراسیون بدون جاو مکان، رکابزنان بدون تجهیزات

در شرایطی که روزهای حساسی پیش روی دوچرخه سواری است تا برای المپیک توکیو آماده شود، این رشته در گیر مسائلی هم شده که می تواند چالش هایی را برایش به وجود آورد.
خسرو قمری رییس  پیشین فدراسیون در ششم دی 99 دوره اش به پایان رسید و فدراسیون اکنون درگیر انتخابات است. در این شرایط بی رییسی، رکابزنان تجهیزات به روز ندارند تا برای المپیک آماده شوند و یک ساختمان نیمه کاره هم روی دست فدراسیون مانده است که تکمیل آن بسیار هزینه بر است.
دوچرخه سواری بیش از هر چیزی به منابع مالی زیادی احتیاج دارد تا هم فدراسیون از بی جا  و مکانی خلاص شود و هم رکابزنانی که گزینه اعزام به المپیک هستند، با تجهیزات به روز و حضور در مسابقات بین المللی بتوانند آماده المپیک شوند.

*برنامه دوچرخه سواری در المپیک توکیو:

شنبه 24 جولای (2 مرداد 1400)
استقامت جاده

چهارشنبه 28 جولای(6مرداد 1400)
تایم تریل  انفرادی