به گزارش مشرق، آمریکا همواره در زمینه سیاست خارجی اقدام به اتهام پراکنی علیه کشورهای دیگر به ویژه در زمینه هسته‌ای می‌پردازد.

بیشتر بخوانید:

کدام کشورها تسلیحات هسته‌ای دارند؟ +فیلم

واشنگتن کشورهای دیگر را به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای می‌کند، اما نگاهی به کارمانه این کشور واقعیات دیگری را نشان می‌دهد.

آزمایش‌های اتمی آمریکا

بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۲ آمریکا ۱۰۳۲ آزمایش هسته‌ای انجام داده که این آزمایش‌ها نه تنها جان بسیاری از افراد را گرفته بلکه اثرات ناشی از آنها تاکنون نیز باقی مانده و برخی از مناطقی که این آزمایش‌های هسته‌ای در آنها صورت گرفته پس از گذشت چند دهه همچنان غیر قابل سکونت هستند.

اگرچه به دلیل مخفی‌کاری‌های صورت گرفته از سوی کشورها و به ویژه آمریکا، برآورد میزان دقیق آزمایش‌های و تسلیحات هسته‌ای کشورها غیرممکن است، اما شواهد و اسناد موجود حاکی از آن است که آمریکا بیش از نیمی از آزمایش‌های هسته‌ای جهان را انجام داده است.

سازمان کنترل تسلیحات گزارشی منتشر کرده که نشان می‌دهد آمریکا ۱۰۳۲ آزمایش هسته‌ای را انجام داده است؛ بنابراین آزمایش‌های هسته‌ای در سایت نیومکزیکو، نوادا و جزایر مارشال انجام گرفته‌اند.

نخستین هسته‌ای موشکی آمریکا

تاکنون در مجموع ۲۰۵۵ آزمایش هسته‌ای در جهان انجام شده و نخستین آزمایش هسته‌ای آمریکا نیز سال ۱۹۴۵ در نیومکزیکو انجام گرفته است.

با توجه به وجود نگرانی‌های امنیتی و ایمنی بالقوه و همچنین دور افتاده و خالی از سکنه بودن سایت نیومکزیکو، نخستین آزمایش هسته‌ای آمریکا در این سایت انجام شد.

علاوه بر این سایت نیومکزیکو در منطقه‌ای صاف واقع شده بود که باد کمی در آن می‌وزید و احتمال پخش مواد رادیواکتیوی ناشی از انفجار بمب هسته‌ای بسیار کمتر بود.

آزمایش نخستین بمب هیدروژنی

آمریکا نخستین بمب هیدروژنی یا «گرماهسته‌ای» خود را در ماه نوامبر سال ۱۹۵۲ در جزیره اینویتاک انجام داد؛ بمب با نام مستعار اوی مایک به بزرگی ۸۲ مگاتن که بیشتر به ساختمانی شبیه بود تا یک بمب هسته‌ای قابل استفاده.

این بمب ۱۰.۴ مگاتنی معادل ۱۰ میلیون و چهارصد هزار تن تی‌ان‌تی بود و بمب هیروشیما در مقایسه با این بمب تنها معادل ۱۸ هزار تن تی‌ان‌تی بود.

این بمب به عنوان بزرگ‌ترین بمب هسته‌ای که تاکنون آزمایش شده است امواجی تا شعاع ۱.۸ مایل ایجاد کرد که تا ارتفاع ۱۳۵ هزار پا بالا رفتند.

فاجعه جزایر مارشال و هزاران قربانی

آمریکا در جزایر مارشال از سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ آزمایش‌های هسته‌ای بسیاری را انجام داده است و این آزمایش‌ها تبعات جبران ناپذیری برای ساکنان این جزایر در پی داشته است؛ از انواع سرطان گرفته تا کوچ اجباری.

از روز یکم جولای سال ۱۹۴۶ این آزمایشات با پرتاب یک بمب ۲۱ کیلوتنی بر فراز «بیکینی» به عنوان شمالی‌ترین جزیره، مجمع الجزایر مارشال آغاز شد و در طول ۱۲ سال پس از آن آمریکا با این ادعا که آزمایش‌ها «در راستای منافع بشریت» است ۶۷ آزمایش هسته‌ای انجام داد.

قدرت انفجاری غیرقابل باور این آزمایش‌های هسته‌ای به طور میانگین برابر با روزانه ۱.۶ بمب هیروشیما بود.

بین ماه‌های آوریل تا آگوست سال ۱۹۵۸ آمریکا روزانه ۲ بمب هسته‌ای منفجر می‌کرد و یا آزمایش‌های پی در پی را روز به روز انجام می‌داد، در طول کمتر از ۴ ماه ۳۳ بمب اتکی منفجر شدند که نیمی از این انفجارها در بیکینی آتول و «اینوتاک آتول» انجام شدند.

این آزمایش‌ها منجر به شیوع گسترده بیماری، سقط جنین و خالی از سکنه شدن این جزایر شدند؛ بسیاری از جوامع آواره شدند، از سرزمین اجدادی خود جدا و مجبور شدند زندگی جدید را در جزایری ناآشنا آغاز کنند که در آن حقی نداشتند.

در دهه‌های بعد نیز تیروئید، لوسمی، سرطان معده، روده و دیگر انواع سرطان آثاری بودند که از این آزمایش‌های هسته‌ای به جای ماندند.

زمانی که «بن اچ ویات»، فرمانده نیروی دریایی آمریکا ساکنان بیکینی آتول را در پایگاهی گرد آورد و از آنان خواست تا به طور موقت محل سکونت خود را تک کنند تا آمریکا سلاح جدیدی به نام «بمب اتم» در آنجا آزمایش کند آنها با این درخواست آمریکا موافقت کردند، اما از این موضوع اطلاعی نداشتند که چه اتفاقی در حال روی دادن است.

در سال ۱۹۵۸، آخرین سال آزمایش‌های هسته‌ای در جزایر مارشال، آمریکا انفجارهایی را در این منطقه انجام داد که از نظر بسامد و مقیاس شوکه کننده بودند.

بین ماه‌های آوریل تا آگوست سال ۱۹۵۸ آمریکا روزانه ۲ بمب هسته‌ای منفجر می‌کرد و یا آزمایش‌های پی در پی را روز به روز انجام می‌داد، در طول کمتر از ۴ ماه ۳۳ بمب اتکی منفجر شدند که نیمی از این انفجارها در بیکینی آتول و اینوتاک آتول انجام شدند.

این انفجارها با اسامی رمزی مانند «باتر نوت»، «ژونیپر»، «آسپن» و «رز» که ماهیت مرگبار آنها را مخفی می‌کرد موجب تغییر مکان اجباری بسیاری از ساکنین این جزایر شد.

گروهی از ساکنان از این جزایر نقل مکان کرده و به مناطقی ناشناخته و گاهی غیر قابل سکونت رفتند و گروهی نیز در این جزایر ماندند و برفی از اشعه‌های ساکت، اما مرگبار رادیواکتیو بر سر آن‌ها بارید.

غیرنظامیان عمده قربانی برنامه هسته‌ای آمریکا

علاوه بر بمباران هیروشیما و ناکازاکی که صدها هزار غیرنظامی را به کام مرگ کشانده و انواع بیماری را در این شهرها بر جای گذاشته، برنامه هسته‌ای آمریکا طی دهه‌های اخیر بسیاری از غیرنظامیان آمریکایی را نیز قربانی گرفته است.

تنها در یک مورد و در سال ۱۹۵۲ و در آزمایش هسته ۲‌ای «شلیک بزرگ» ۱۷۰۰ سرباز آمریکایی در فاصله حدود ۷ هزار یاردی از این بمب هسته‌ای ۳۳ کیلوتنی، در تونل‌ها پناه گرفتند و پس از انفجار این بمب، آنها یک عملیات شبیه‌سازی شده را انجام داده و به تا فاصله ۱۶۰ متری نقطه صفر این بمب حرکت کردند.

این آزمایش هسته‌ای و دیگر آزمایش‌های نظیر آن از سوی آمریکا موجب ایجاد انواع سرطان در افرادی شد که در این آزمایش‌های هسته‌ای شرکت کردند.

این تسلیحات هسته‌ای ویژگی‌های شوک‌برانگیزی داشته و قدرت آن‌ها نه تنها از فشار و انرژی پس از انفجار بلکه از طریق اشعه‌های رادیواکتیو نابودکننده و مرگبار آن‌ها اندازه‌گیری می‌شود.

آزمایش‌های هسته‌ای آمریکا در سال ۱۹۹۲ متوقف شدند، اما در سال ۲۰۰۲ «مرکز کنترل بیماری» آمریکا برآورد کرد که عملا هر آمریکایی که تا سال ۱۹۵۱ زندگی کرده درمعرض بارش‌های رادیواکتیو این آزمایش‌ها قرار گرفته است و مردم آمریکا برای این آزمایش‌ها بهایی گزاف و فاجعه‌بار پرداخته است.