سینمای کشور از اسفند ماه دو سال گذشته با مشکلات فراوانی روبرو بوده و همچنان بعد از گذشت بیش از یکسال همچنان این مشکلات را پشت سر می‌گذارد، مشکلاتی که سال ۹۹ را به شکل کابوسی برای این هنر تبدیل کرد و حالا آینده چندان روشنی پیش روی سینمای سال ۱۴۰۰ به وجود نمی‌آورد.

از سویی توقف چرخه اکران شکستی بزرگ برای اکثریت تولیدات سینمایی رقم زد و از سویی دیگر هم نبود امکان ساخت آثار سینمایی باعث شد تا بسیاری از هنرمندان این عرصه بیکار و یا کم کار شوند. 

تعطیلی سالن‌های سینما، اما ضربه‌ای دیگر به این هنر زد، ضربه‌ای که با تعطیلی کامل برخی سالن‌ها و تغییر کاربری آن‌ها شاید به طور واضح آینده تاریکی را پیش روی هنر هفتم قرار دهد.

بدون شک در نهایت روزی بیماری کرونا به اتمام می‌رسد، اما در آن زمان ورشکستگی و تعطیلی کامل برخی از سینماها معضلی بزرگ در چرخه اکران به وجود خواهد آورد، مشکلی که صف بلند تولیدات برای اکران را طولانی‌تر از قبل خواهد کرد. 

سینما حتی پیش از تعطیلات کرونایی و در وضعیت عادی هم با کمبود سالن در اکثریت شهرستان‌ها و حتی مرکزیت کشور روبرو بود و حال باید دید چگونه می‌تواند با چالش بزرگ نبود سینما کنار آید، از سویی تغییر کاربری سالن‌های سینما به پاساژ و ... لطمه غیرقابل انکار فرهنگی نیز خواهد بود.