به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: آقای عراقچی دیروز گفت"به نظر می رسد تفاهم جدیدی در حال شکل گرفتن است و اشتراک در هدف نهایی بین همه وجود دارد و مسیری که باید طی شود مسیری است که مقداری شناخته شده‌ تر است. البته اختلاف نظرهای بعضا جدی وجود دارد. ما فکر می‌کنیم مذاکرات به مرحله ای رسیده که نگارش متن، حداقل در حوزه هایی که اشتراک نظر وجود دارد شروع شود".

مشابه این سخنان هرگز از سوی مذاکره کنندگان مقابل عنوان نشد. بلکه جو بایدن دیروز گفته بود "هنوز زود است که معلوم شود مذاکرات برای احیای توافق موفق خواهد شد یا نه. ما برای بازگشت به توافق، امتیازات عمده" نخواهیم داد".

مگر ایران، امتیاز جدیدی می خواهد؟ آمریکا اگر صداقت داشته باشد، باید به تعهداتش برگردد و  همه 1500 تحریم دولت ترامپ، به علاوه تحریم های پسا برجامی دولت اوباما را بردارد.

اما دولت بایدن، اولا می گوید بسیاری از این تحریم ها را بر نمی دارد و ثانیا نام انجام تعهد نقض شده خود را "امتیاز" می گذارد! پس از آن هم می گوید "امتیازات عمده" نخواهد داد؛ یعنی اگر هم امتیازی بدهد، جزئی و حاشیه ای خواهد بود که مغایر با مطالبه مشروع جمهوری اسلامی است.

با وجود این واقعیات روشن، آقای عراقچی از کدام "تفاهم جدید" سخن می گوید؟! "جدید" نسبت به کدام تفاهم قبلی؟ جز برجام، توافق دیگری هم هست؟ اگر موضع آمریکا تا این حد متصلب و زورگویانه است، آقای عراقچی از کدام تفاهم حرف می زند که می توان نگارش آن را آغاز کرد؟!

به یاد بیاوریم تحلیل وبسایت رادیو فرانسه را که مهر 92 نوشت: "ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. طبق این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد».

صورت مسئله، نباید به خاطر فرسایشی شدن مذاکرات در طول سه سال اخیر، گم شود: آمریکا در پنج ساله پس از برجام، ابتدا تدریجا و سپس به کلی،  تعهدات خود را زیر پا گذاشت و اکنون ادعا می کند می خواهد به توافق برگردد؛

بنابراین منطقا باید "همه" تحریم های پسا برجامی اوباما و ترامپ را "یکجا" و نه تدریجا لغو کند؛ سپس، ایران راستی آزمایی کند که آیا موانع صادرات نفتی و غیر نفتی برداشته شده و می تواند با درآمد هایش تجارت کند و میزبان سرمایه گذاری خارجی باشد؟ پس از این مرحله، ایران نیز به تعهدات خود بر می گردد.

تفاوت تعهدات ما و آمریکا این است که آژانس، از ما طلبکاری می کند؛ اما هیچ نهادی (حتی شورای امنیت)، آمریکا را به خاطر نقض تعهدات مواخذه نمی کند. بنابراین ما باید بیشتر سخت گیری کنیم تا کلاه پنج سال قبل دوباره سر کشور نرود.

ایران نه امتیاز جدید (و جزئی) می خواهد و نه نیازمند به اصطلاح "مشوق" است؛ ضمن این که نمی پذیرد سابقه عهدشکنی آمریکا با تفاهم جدید (گام به گام) پاک شود و چند ماه بعد، با عضو طلبکار برجام (!) رو به رو باشد که حالا نگرانی اش نسبت به انتخابات ایران هم برطرف شده و می تواند کارشکنی های تحریمی را از سر بگیرد.

تیم آقای ظریف حق ندارد برای مصارف کوتاه مدت انتخاباتی، مجددا از خطوط قرمز منافع ملی تنازل کند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.