به گزارش مشرق، این روزها باز هم موضوع «مذاکره و ابعاد و چگونگی آن» به یکی از کلیدواژه‌های رسانه‌ای کشور تبدیل شده است. نشست فصلی اخیر کمیسیون مشترک برجام در وین به مرور شکل و شمایلی مذاکراتی به خود گرفت تا به زعم هیئت ایرانی لغو کلیه تحریم‌ها و بازگشت آمریکایی‌ها به برجام و به زعم غربی‌ها روند بازگشت متقابل طرفین مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
از همان ابتدای شروع این فرآیند، گرچه هیئت ایرانی بر دو موضوع لزوم لغو تحریم‌ها و راستی‌آزمایی آن تاکید داشت اما این نگرانی هم وجود داشت که نفس حضور در این فرآیند این آدرس غلط را به غربی‌ها خواهد داد که ایران حاضر به تنازل از اجرای قانون مجلس است.
همچنین این نگرانی احساس می‌شد که ورود به یک فرآیند جدید مذاکراتی آن هم در شرایطی که تقریبا تمام دنیا به این باور رسیده‌اند که آمریکا نقض عهد کرده، می‌تواند دست برتر ایران را به زیر بکشد و محکوم به عدم همراهی با ۱+۴ و آمریکا برای احیای برجام شود.
رهبر انقلاب در صحبت اخیر خود در آغاز ماه مبارک رمضان فرمودند: «سیاست کشور را در خصوص برجام و تحریم‌ها در سخنان عمومی اعلام و در جلسات با مسئولان یا به صورت مکتوب نیز به آنها بیان کرده‌ایم بنابراین سیاست کشور معلوم است که باید چه کاری انجام بدهند. حال تشخیص مسئولان این است که بروند مذاکره کنند تا همین سیاست را اِعمال کنند که در این زمینه بحثی نداریم اما باید مراقبت شود که مذاکره فراسایشی نشود چرا که برای کشور ضرر دارد.»
هرچند گروه‌های سیاسی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری تلاش دارند تا از پرونده هسته‌ای نمدی برای کلاه انتخاباتی خود ببافند، آنچه اما از سخنان رهبر انقلاب برداشت می‌شود این است که رویکرد ایشان صرفا مبتنی بر «تامین منافع ملی» است.
ایشان چه آنگاه که برای استفاده از تجربیات قبل و عدم تکرار اشتباهات، برخی رفتارهای گذشته مانند عجله کردن در امضای برجام را نقد می‌کنند و چه آنگاه که از تیم مذاکره‌کننده حمایت و برای آنها دعا می‌کنند، هدفی جز پیشبرد اهداف کشور و تامین منافع ملی ندارند.
این در حالی است که متاسفانه برخی دائما به دنبال مصادره به مطلوب کردن کلام رهبری و سوء استفاده‌های سیاسی و تبلیغاتی از آن هستند.
بر این اساس؛ چه آن گروهی که بر تعجیل در مذاکرات اصرار دارند و در تلاشند که به هر قیمت، موفقیتی را برای خود دست و پا کنند و چه آن جناحی که زحمات و تلاش‌های نظام برای رفع تحریم‌ها را زیر سوال ببرند، هر دو به یک میزان از خط رهبری و منافع ملی فاصله گرفته‌اند.
خواست مردم و رهبری پیشبرد اهداف نظام، تامین منافع ملی و تحقق رفع واقعی تحریم‌های ظالمانه علیه کشور است و فرقی میان تحقق این مهم از سوی دولت مستقر و دولت آتی وجود ندارد.
واقعا هیچ اهمیتی ندارد که پیگیری لغو تحریم‌های ظالمانه، قبل از انتخابات یا پس از آن به نتیجه برسد، بلکه آنچه برای مردم اهمیت اساسی دارد قطعیت واقعی لغو همه تحریم‌ها و تحریم‌ناپذیر کردن کشور است.
منبع: نورنیوز
۲۲:۰۹ - ۱۴۰۰/۰۱/۲۹
