به گزارش مشرق به نقل از تهران امروز، صدای او خاطرات زیادی را برای پیشکسوتان و میانسالان جامعه ورزش زنده می کند. مجری قدیمی صدا و سیما که‌عاشق گزارش های عادل فردوسی پور است می گوید ورود به عرصه مجری گری و گزارشگری در تلویزیون نباید کار ساده و سهل الوصولی باشد.

قدیمی ترین مجری ورزشی حال حاضر تلویزیون ایران چگونه سر از صدا و سیما درآورد؟

در سال 59 اولین آزمون سراسری دقیقا به شکل کنکور برگزار شد و من به همراه نزدیک به 5 هزار داوطلب در این آزمون شرکت کردم. این آزمون برای اجرا و گزارش در صدا و سیما بود که سه ماه بعد از آن تاریخ نام خودم را در میان 700 قبول شده در روزنامه جمهوری اسلامی دیدم. بعد از آن نوبت به آزمون حضوری و تست صدا، انتقال، ضریب هوش، نداشتن لهجه و دیگر مسائل به عمل آمد که سرانجام من به همراه قاسم افشار، گوینده خبر انتخاب شدیم.

و برنامه ورزش و مردم از چه سالی کلید خورد؟

آغاز به کار این برنامه با تهیه کنندگی وارطان آنتاسمیان و اجرای مجید وارث همراه بود، من هم از سال 60 به عنوان گزارشگر و مجری به این برنامه اضافه شدم، بعد از پایان فعالیت وارث که زحمات زیادی برای این برنامه کشید، به غیر از مقطعی که با شبکه معارف همکاری داشتم در سایر این سال‌ها تهیه و اجراي برنامه ورزش و مردم با من بوده است. فکر می‌کنم برنامه ورزش و مردم از نظر سابقه در ایران یک رکورد دست نیافتنی داشته و در آسیا و جهان هم شاید 7 یا 8 برنامه را بتوان قابل رقابت با ورزش و مردم دانست.

برخی منتقدان اجرای شما را نمی پسندند و گاهی به‌کنایه‌این برنامه را« ورزش بدون مردم»‌لقب می دهند.

اگر این برنامه ورزش بی مردم بود 32 سال دوام نداشت. من معتقدم وجود دوستان و همکاران خوب در این سالها و دوری از حاشیه این برنامه را میان مردم نگه داشته است.

آیا ورزش و مردم و نود رقیب هم هستند؟

واقعا نه، اصلا مقایسه این دو برنامه ناجوانمردانه است. ورزش و مردم را باید با سایر برنامه های تولیدی ورزشی در سایر شبکه‌ها مقایسه کرد. برنامه فردوسی پور تخصصی و برای فوتبال است اما در برنامه ما ژیمناستیک و تنیس روی میز هم پخش می شود. با این حال ورزش و مردم با اختلاف کمی بعد از نود در رده دوم نظرسنجی های صدا و سیما قرار دارد.

کار عادل فردوسی پور را چطور ارزیابی می کنید؟

من عادل را واقعا دوست دارم. او هم همواره به من احترام گذاشته و قدردان بوده است. عادل بسیار با اطلاعات و با سواد است. نمی توان گفت که کار او بدون ایراد است اما خودش همواره دنبال کم کردن این نقص هاست و معتقدم باید قدر او و برنامه نود را بدانیم. من وقتی گزارش های عادل را هم گوش می کنم حسابی کیف می کنم و پسرم هم تحت تاثیر گزارش های اوست.


قبول دارید که رسیدن به صندلی اجرا در صدا و سیما آسان‌تر از زمان شما شده است.

یادم می آید در سالهای بسیار دور در تاکسی کنار یک خانم مسن که فکر کنم بین 75 تا 80 سال سن داشتند نشسته بودم، ایشان به من گفت که من در خانه خودم هم از مجریان آقایان تلویزیون با چادر رو می گیرم اما از شما نمی‌گیرم و پسرم هم یکبار از من پرسید که چرا تو فقط از شفیع رو نمی‌گیری و من هم پاسخ دادم برای آنکه او مثل تو که پسرم هستی ساده و خودمانی حرف می زند. می خواهم بگویم ورود به عرصه تلویزیون نباید آسان باشد چون مردم با تلویزیون زندگی می کنند.

گویا زمانی هم در هیات مدیره باشگاه پرسپولیس بودید.

بله، زمان مدیریت عباس انصاری فرد بود. به دلیل مشکلات مالی که در آن زمان وجود داشت من برای اولین بار پیشنهاد استفاده از اسپانسر بر روی پیراهن تیم را دادم. این اتفاق برای نخستین بار افتاد و حتی تلویزیون تا مدتی بازی های پرسپولیس را پخش نکرد. کل مبلغ قرارداد ما در آن زمان 3-4 میلیون تومان بود.

چه شد که به هاکی علاقه مند شدید و به ریاست این فدراسیون رسیدید؟

اولین بار در مسابقات سال 1982 دهلی بود که هاکی را گزارش کردم و به این رشته علاقه مند شدم. در آن زمان دکتر دهخدا رئیس فدراسیون بود.

کار در هاکی آسان است؟

خیر، به هیچ عنوان. مشکلات بسیار زیاد است و به همین دلیل بعد از پایان دوره فعلی دیگر در فدراسیون هاکی نخواهم ماند. می خواهم به دوران استراحت فکر کنم. به گوشه ای بروم زیر آفتاب استراحت کنم و خاطراتم را بنویسم.

تا چه زمانی در ورزش و مردم می مانید؟

تا هر زمانی که مدیران شبکه بخواهند.