سرویس اقتصادی مشرق- حسن روحانی در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۱۳۹۲ وعده میداد که دولت با یک برنامه مدبرانه میتواند ۳.۵ میلیون بیکار را دارای شغل کند.
روحانی در زمان انتخابات سال ۱۳۹۲ راهکارهایی برای اشتغالزایی میداد و معتقد بود او در صورت رأی آوردن میتواند به سادگی مشکل اشتغال کشور را در اسرع وقت، حتی ۲ ماهه حل کند.
مهمترین وعدههای اشتغالزایی روحانی:
الآن بیش از ۴۱ هزار واحد صنعتی نیمهتمام داریم اگر فقط ۳۴ هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار این واحدها گذاشته بشود همه اینها کامل میشود و فعال میشود و میتواند ۴۹۹ هزار نفر را مشغول به کار بکند.
امروز در بخشهای مختلف تولیدی اگر یک مقدار ثبات برگردد مردم بدانند مقررات هر روز تغییر نمیکند، همین که ثبات برگردد همه فعال میشوند بخشهای مختلف فعالیت خودش را آغاز میکند.
اگر ما بتوانیم رونق اقتصادی را درست کنیم بحث بیکاری هم حل میشود
امروز حداقل سه میلیون بیکار داریم اگر این سه میلیون مشغول به کار شوند و هر کدامی به اندازه یک میلیون خدمت کنند در تولید درآمد داشته باشند معنایش این است که در هر ماه سه میلیون نفر اگر یک میلیون درآمدشان باشد در ماه میشود سه هزار میلیارد تومان.
من فکر میکنم در دادگاه وجدان مردم خیلیها باید بروند دادگاه که چرا کاری نکردند که ما هر ماه سه هزار میلیارد تومان عدم النفع داشته باشیم ضرر کنیم و این جوانها و این سه میلیون نفر بیکار باشند خودشان شرمنده باشند پدر و مادرهایشان.
من از مردم میپرسم کدام خانواده است الآن که بیکار نداشته باشد؟ کدام خانواده است که با مشکل بیکاری مواجه نباشد؟ ما نمیتوانستیم این مشکل را حل بکنیم؟ اگر دولتی با تدبیر کار میکرد این مشکل حل و فصل نمیشد؟ نمیشد ما شاهد یک تحول بزرگ در کشور باشیم؟
اگر تولید رونق پیدا کند در بخشهای مختلف، هم بیکاری حل میشود هم وقتی تولید افزایش پیدا بکند عرضه کالا زیاد میشود آن وقت در برابر تقاضا، تعادل درست میشود.
وقتی تولید داخلی ما درست شود برای کارگر خودمان برای جوان خودمان، کار درست میکنیم که پایان امسال چهارصد هزار نفر متخصص کامپیوتر بیکار ما خواهیم داشت، صد هزار مهندس کشاورزی، ما امروز بیکار داریم.
هر سال از دانشگاه ما نهصد هزار فارغالتحصیل خارج میشوند و این نهصد هزار نفر بیکار، همه اینها با رونق، رونق هم در سایه بهبود محیط کسبوکار امکانپذیر است دولت تدبیر و امنیت در اولین قدم، محیط کسبوکار را به طور دائم بهبود خواهد بخشید و البته برای کوتاهمدت هم بستههای تشویقی ویژهای خواهد داشت که با اجرای آنها میتواند در کوتاهمدت این حرکت اقتصادی را در جامعه به وجود بیاورد.
من در موضوع گرانی و بیکاری، مسکن، یارانه و سلامت برنامه دقیق و کوتاهمدت و بلندمدت تدوین کردهام و تقدیم ملت ایران میکنم.
بیکاری تنها به معنای شکمگرسنه خوابیدن نیست، بلکه به معنای نگرانی و درد و رنج همه اعضاء خانواده و جامعه است، در کنار بیکاری، دین و اخلاق هم از دست میرود.
قرار بود در کشور، سالی ۶۰۰ هزار شغل جدید ایجاد شود که متأسفانه نشد گرچه هرکس که در هفته یک ساعت کار میکند را شاغل میگویند. الآن متأسفانه حدود ۵/۳ میلیون بیکار به صورت انباشته وجود دارد. تنها راه برای مهار بیکاری، رشدِ تولید است.
جبران تفاوت فاحش بین نرخ بیکاری زنان و مردان در دولت تدبیر و امید مورد توجه خواهد بود.
بیکاری بلای جامعه است و نباید آن را فقط یک مسئله اقتصادی دانست. بیکاری جوانان را نه فقط از نان بلکه از اخلاق و ایمان نیز دور میکند.
بیکاری تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه باعث مشکلات روانی و فساد اخلاقی نیز میشود.
در سالهای اخیر وضعیت اشتغال کشور تغییر مثبتی ایجاد نشده است. تعدادی شاغل و تعداد بیشتری بیکار شدند. در حالی که اشتغال به همان نسبتی که نیروی کار وارد بازار میشود باید برای آنها شغل ایجاد کنیم.
اگر از نفت به عنوان سرمایه ملی درست استفاده کنیم مسئله اشتغال را هم میتوانیم حل کنیم و نیروی جوان نیز جذب بازار کارمی شود.
در حال حاضر بالای ۳۰ درصد از جوانهای کشور بیکار هستند؛ یعنی بیش از ۳۰ درصد از جوانان کشور درآمد صفر درصد دارند و با درآمد صفر درصد هم که نمیتواند وضعیت معیشت مردم خوب باشد.
در دولت تدبیر و امید اولین قدم مبارزه با بیکاری و مهار گرانی خواهد بود.
ای کسانی که این همه فشار اقتصادی برای مردم به ارمغان آوردید، ای کسانی که بیکاری ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری به همراه آوردید و ای کسانی که به نام سیاست تهاجمی این همه فشار در روابط خارجی به وجود آوردید، دیگر بس است.
امروز باید برای ویزا هم ایرانیها انگشتنگاری شوند در حالی که عزت و عظمت به این سرزمین برگردانیم و بیکاری و گرانی را نابود کنیم و فضای کسبوکار را احیا کنیم.
بیکاری، گرانی، آشفتگی، ناامیدی، نسبت به فردای نامشخص نسل جوان، به کمک شما غیورمردان قابل حل است و من به دنبال بازگشت ثبات و آرامش به کشور هستم که این کار با تدبیر و برنامه و امید امکانپذیر است.
من هم مسئله گرانی و مسئله بیکاری که گاهی هم به هم نزدیکند و مسائلشان به هم گره خورده به عنوان مهمترین موضوع در معیشت امروز مردم میدانم.
به اعتقاد من در دولت تدبیر و امید و در همان ۲ ماه اول مردم آثار کارهای انجام شده را هم در تورم و هم در بیکاری خواهم دید.
اگر ما شاهد ثبات در عرصه قانون بهخصوص قوانین مربوط به اقتصاد باشیم، شاهد این خواهیم بود که بخشهای مختلف فعالیت خود را رونق میدهند و اگر رونق اقتصادی ایجاد شود، بحث بیکاری نیز حل میشود.
بیکاری حتی از گرانی هم بدتر است. مثل این است که پس از اینکه سالها یک باغبان برای پرورش و رشد یک درخت تلاش کند و کسی نباشد که از میوه و ثمره آن درخت استفاده کند. بیکاری جوانان بهویژه تحصیلکردهها مصداق این مثال است.
به ازای ورود هر گردشگر ۹ فرصت شغلی ایجاد میشود و این فرصت خوبی برای کاهش بیکاری در کشور است.
من در موضوع گرانی و بیکاری، مسکن، یارانه و سلامت برنامه دقیق و کوتاهمدت و بلندمدت تدوین کردهام و تقدیم ملت ایران میکنم.
بنده دو برنامه کوتاهمدت سهماهه و میانمدت ۴ ساله در این زمینه دارم معتقدم با ایجاد یک دوره تنفس قادر خواهم بود کلیه بنگاههای تولیدی را رونق ببخشم و با رونق بنگاههای تولیدی نیز میتوانیم با گرانی بجنگیم و در زمینه اشتغال شرایط را فراهم کنیم.
ارقام مربوط به اشتغال و تورم و سرمایهگذاری، ارقامی است که دولت باید درباره آنها حساب پس بدهد.
این همه بیکار در کشور وجود دارد و ۸۶۷ هزار فارغالتحصیل دانشگاه امروز بیکارند پس چرا نباید بتوانیم برای جوانان عزیزمان شغل و کار شایسته ایجاد کنیم. در حالی که کشور ما این همه برنامه مادی و معنوی دارد فکر یک مدیر صاحب نظر و تجربه میلیاردها ارزش برای کشور خلق میکند.
فارغالتحصیل بیکار نباید وجود داشته باشد. ایجاد شغل نباید با وام باشد که بیکار تبدیل به بیکار بدهکار خواهد شد. همین کارخانههای موجود در کشور اگر به جای ۲۰ درصد توان با ۶۰ درصد توان کار کنند بخش عظیمی از مشکلات اشتغالزایی در کشور برطرف میشود.
مشکلات کنونی در حوزه اقتصاد و دیگر بخشها به دلیل مدیریت دولت است و اکنون با یک تدبیر درست میتوان واحدهای تولیدی را فعال کرد و اشتغال به وجود آورد که این نیازمند وجود ثبات است چراکه گاهی در عرض یک ماه ۵۰ بار مقررات اقتصادی کشور تغییر میکند.
* نتیجه عملکرد روحانی در بیکاری و اشتغال
حسن روحانی با وجود شعارهایی که در سال ۱۳۹۲ در زمینه ایجاد اشتغال و رفع بیکاری میداد، کارنامه به مراتب ضعیفتری نسبت به دولت قبل داشته است.
در ۸ سال دولتهای نهم و دهم به طور خالص یک میلیون و ۶۷۱ هزار شغل ایجاد شد، در حالی که در دولت روحانی تاکنون فقط ۹۶۳ هزار شغل ایجاد شده است.
نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال در ۸ سال دولت قبل از ۲۴ درصد به ۲۲.۹ درصد کاهش یافت اما در دولت روحانی تاکنون به ۲۳.۶ درصد افزایش یافته است.
در ۸ سال دولت قبل به طور متوسط ۲۴.۹ درصد جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال بیکار بودند اما در دولت روحانی این شاخص به ۲۶.۴ درصد افزایش یافته است.
متوسط نرخ مشارکت اقتصادی (جمعیت فعال کشور) در دولت قبل ۴۳ درصد بود که در دولت روحانی به ۴۲.۶ درصد کاهش یافت.