به گزارش مشرق، شهادتطلبان روایتی است از تاریخچه عملیات شهادتطلبانه در فلسطین و لبنان تا مصاحبه اختصاصی با دبیرکل حزبالله و رزمندگان مقاومت اسلامی که توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
مجموعه ۲ جلدی شهادتطلبان، نگاهی همهجانبه به تاریخچه عملیات شهادتطلبانه دارد که طی سالهای مختلف در کشورهایی مانند لبنان و فلسطین اجرا شده است؛ کشورهایی که همواره با جنگ درگیر بودهاند. علاه بر این، این مجموعه به زندگی شهدایی میپردازد که در راه آزادی و آزادگی، جان خود را فدا و نامشان را در تاریخ کشورشان ماندگار کردند. لبنان با وجود اینکه ۱۰ هزار و ۴۵۳ کیلومتر مربع مساحت دارد و جزو کوچکترین کشورهای خاورمیانه به حساب میآید، تاریخی سرشار از جنگ داخلی، اشغال و مقاومت دارد. لبنان کوچک برای ارتش اشغالگر صهیونیست دروازه جهنم شد، برای آمریکا تجربه تلخ ویتنام را زنده کرد و کماندوهای چترباز فرانسه را نقرهداغ کرد. صهیونیستها با خیال سرکوب مسلمانان و اشغال لبنان به آن حمله کردند، غافل از اینکه همین کار روح مقاومت را در مسلمانان زنده کرد و باعث شد نخستین و بزرگترین شکست برای اشغالگران رقم بخورد.
حمید داوودآبادی، جانباز و نویسنده نامآشنای ادبیات پایداری و مقاومت درباره جدیدترین اثر خود در گفتوگو با «وطنامروز» میگوید: «خیلی پیش از اینها با نام «لبنان» آشنا شدم. نام آن برایم همراه بود با عنوان زشت و کریهِ «جنگ داخلی». همواره لبنان و فلسطین را یکی میانگاشتم بویژه در جنگ و مبارزه همشکل و قیافهشان! بهار سال ۱۹۸۳ میلادی (۱۳۶۲) هنگامی که برای نخستینبار پای بر زمین لبنان گذاشتم، ناخواسته عاشق سرزمینی شدم که مسلمانانش به ایرانیها اقتدا کرده بودند. چندین ماه بودن و زیستن در میان شیعیان آن وادی، شور و شعفم را دوچندان کرد. حضور در صحنههای جنگ ایران و عراق که بسیار مهمتر بود، باعث شد تا چند سالی از آن سامان دور افتم ولی همواره اخبار حوادث آنجا را پیگیری میکردم و برایم اهمیتی خاص داشت. سرانجام بهار ۱۹۹۵ (۱۳۷۴) زمانی دوباره پا به لبنان گذاشتم که چند روزی بیشتر از عملیات استشهادی «صلاح محمدعلی غندور» نمیگذشت.
سخنان دلنشین «موسی احمد قصیر» یا همان «ابو احمد» خودمان، کار خودش را کرد؛ از همان سفر شروع کردم به جمعآوری اطلاعات مربوط به تاریخچه عملیات شهادتطلبانه. طی این مدت تا به امروز، حداقل سالی یک سفر به لبنان داشتم تا اطلاعاتم را تکمیل کنم؛ از مصاحبه اختصاصی و طولانی با دبیرکل حزبالله گرفته، تا همراهی با رزمندگان مقاومتاسلامی در محورهای عملیاتی. همه این سفرها بدون هر گونه همراهی و مساعدت معنوی و مالی سازمانها، ارگانها و... بود که شاید شیرینی کار در همین باشد. سرانجام خون مطهر شهدا ثمر داد و لبنان آزاد شد. بازدید از مناطق آزادشده بویژه محل شهادت عزیزانی چون صلاح غندور، علی اشمر، هیثم دبوق و... بسیار دلانگیز و ارزشمند بود که قابل وصف نیست».
این اثر به ۲ بخش متفاوت مقاومت در لبنان میپردازد: مقاومت علیه اشغالگران و مقاومت علیه مداخلهگران.
* مقاومت علیه اشغالگران
در این بخش به مقابله با پیروزیهای ایران در جنگ و نجات صدام حسین، توطئه مشترک بعثی- صهیونیستی برای حمله اسرائیل به لبنان و کشاندن ایران به معرکه، عملیات شهادتطلبانه علیه متجاوزان و اشغالگران صهیونیست در لبنان که به فرار آنها منجر شد، پرداخته شده است.
* مقاومت علیه مداخلهگران
بخش دوم هم درباره حضور نیروهای غربی (آمریکا، فرانسه، انگلیس و ایتالیا) به بهانه برقراری آتشبس و صلح است که در اصل برای نجات اسرائیل از گرداب لبنان و مقابله با مقاومت مردمی بود. مداخله غربیها، بمباران وحشیانه مناطق مسکونی مسلماننشین بیروت را به همراه داشت و حمایت علنی آنها از متجاوزان صهیونیست به مقابله ملت لبنان با آنها انجامید. عملیات شهادتطلبانه علیه پایگاههای دیپلماتیک و نظامی مداخلهگران، بخشهای مهم این برهه است. در هر ۲ بخش عملیات شهادتطلبانه علیه متجاوزان و همچنین علیه پایگاههای دیپلماتیک و نظامی مداخلهگران بررسی شده است.
* برشهایی از کتاب
برائتجویی اسرائیل: اسرائیل طی بیانیهای، فالانژیستهای لبنان را به ارتکاب جنایت در اردوگاههای فلسطینی متهم کرد. در این بیانیه که از سوی ژنرال رافائل ایتان، رئیس ستاد ارتش اسرائیل بهمناسبت «روز غفران» خطاب به سربازانش منتشر شد، آمده است: «نیروهای کتائب بهنیت پاکسازی اردوگاههای فلسطینی از نیروهای تروریست، وارد آنجا شدند و بدون تفاوت قائل شدن بین زنان و مردان، پیران و کودکان، به وحشیانهترین شکل ممکن بیگناهان را قتلعام کردند و این کار از بزرگترین جرائم ضدبشری است. ارتش اسرائیل به محض اطلاع از کشتار افراد بیگناه، نسبت به جلوگیری از ادامه کشتار اقدام کرد».
مجله تایم در روز ۲۱ فوریه ۱۹۸۳ در روایتی اشاره کرده بود که شارون با خانواده جمیل درباره نیاز به انتقامگیری فالانژیستها از ترور بشیر جمیل مذاکراتی داشته است. درپی انتشار این مطلب، شارون در دادگاههای آمریکا و اسرائیل دعوی خسارت ۵۰ میلیون دلاری به جهت افترای وارد شده را اقامه کرد که هیات منصفه مقاله را نادرست و افتراآمیز تشخیص داد. با این وصف، تایم دعوا را در دیوانعالی آمریکا بهسود خود پایان داد، زیرا شارون نتوانست سوءنیت نویسندگان مجله را آنچنان که به موجب قانون افترای ایالات متحده لازم بود، اثبات کند.
گزارش کمیسیون مکبراید: سال ۱۹۸۲ میلادی (۱۳۶۱)، یک کمیسیون مستقل بینالمللی تحقیق درباره موارد گزارش شده نقض حقوق بینالملل توسط اسرائیل در طول تهاجمش به لبنان با ریاست «شان مکبراید» شکل گرفت. کمیسیون ضمن تحقیق محلی در منطقه جنگزده، اظهارات شاهدان را در لبنان، اردن، سوریه، انگلیس و نروژ مورد استماع قرار داد. دولت رژیم صهیونیستی حاضر به مشارکت در این کمیسیون نشد. گزارش کمیسیون با عنوان «اسرائیل در لبنان»، چنین نتیجهگیری کرد که نیروها یا مقامات اسرائیلی، مستقیم یا غیرمستقیم مسؤول جنایات و سایر کشتارهایی هستند که گزارش شده توسط شبهنظامیان لبنانی در کمپهای پناهندگان در صبرا و شتیلا در مناطق بیروت در میان ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر، رخ داده است.
موضع رژیم صهیونیستی: وحشیانه بودن این قتلعام و مسؤولیت شارون و برخی دیگر از فرماندهان نظامی اسرائیل در وقوع و ادامه چند روزه آن، به قدری آشکار بود که حدود ۴۰۰ هزار نفر اسرائیلی با برپا کردن تظاهرات خیابانی، این قتلعام وحشیانه را محکوم کرده و خواهان تحقیق برای تعیین نقش اسرائیلیها در آن شدند.
کابینه اسرائیل طی اجلاس ۱۹ سپتامبر (۲۸ شهریور) خود، این بیرحمی را نتیجه عمل یک یگان لبنانی که از یک نقطه دورتر از مواضع ارتش اسرائیل وارد اردوگاهها شده است، قلمداد کرد و کوشید تا هرگونه ارتباط خود را با این کشتار، منتفی تلقی کند.
شهادتطلبان؛ تاریخچه عملیات شهادتطلبانه فلسطین و حزبالله لبنان از مصاحبه اختصاصی با دبیر کل حزبالله تا رزمندگان مقاومت اسلامی در قطع رقعی و ۲ جلد مصور به قلم حمید داوودآبادی به رشته تحریر درآمده و توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.