به گزارش مشرق ،این مقاومت و دفاع در برابر دشمن متجاوز به عنوان خونین ترین جنگ مدرن پس از جنگ جهانی دوم در تاریخ جنگ های نابرابر ثبت شده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد، در مجموع هشت قطعنامه در مورد جنگ تحمیلی صادر نموده که همگی به جز قطعنامه 598 به علت اینکه حداقل حقوق ما را تامین نمی کرد رد شدند و بالاخره شورای امنیت در سال 1370 عراق را به عنوان متجاوز و آغازگر جنگ معرفی کرد و همچنین عراق را موظف به پرداخت غرامت به کشورمان نمود که تاکنون به صورت جدی توسط دولت ها پیگیری نشده است.
حتی در شهریور 1389 وقتی مجلس شورای اسلامی دولت را ملزم نمود تا نسبت به دریافت غرامت جنگی اقدام نماید با بی توجهی وزارت امور خارجه مواجه شده است. در حالیکه مردم خرمشهر و آبادان در پیچ و خم اولیه ترین حقوق مصرح شده هر ایرانی در قانون اساسی جمهوری اسلامی به سختی گرفتارند.
استراتژی فتح سه روزه سردار ناکام قادسیه در اشغال خرمشهر، آبادان، سوسنگرد، هویزه، اهواز و دزفول در پی مقاومت مردمی خرمشهر فرصت غافلگیری را برای همیشه از دست صدام ربود. این شرافت، تعهد و بزرگ مردی، مردمی بود که در راه دفاع از میهن اسلامی از خویش گذشتند و شهر و خانه و کاشانه را سنگر مقاومت و سد راه متجاوزین نمودند.
در حالیکه خانواده های جنگ زده این شهرها، هشت سال مهاجرت را در حاشیه شهرها و کمپ های مهاجرتی و اسکان موقت به امید بازگشت پیروزمندانه به شهری که در کین انتقام دشمن یک باره به آتش کشیده، سوخته و سیاه پوش شده بودند، به سر می بردند.
تا اینکه بغض غیرت فریاد زد، اینک! در 30 دقیقه بامداد روز 10 اردیبهشت سال 1361 با قرائت رمز بسم ا... الرحمن الرحیم ، بسم ا... القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب، عملیات بیت المقدس در سه محور جنوب سوسنگرد، جاده اهواز، خرمشهر و خرمشهر آغاز شد که طی سه مرحله علاوه بر آزادسازی بالغ بر 5000 کیلومتر خاک کشورمان، خرمشهر نیز آزاد شد.
رادیو دولتی انگلیس ساعاتی قبل از آغاز عملیات چنین تحلیلی ارائه داد: « چنانچه ایرانیان درصدد باز پس گیری خرمشهر برآیند، سخت ترین گردو را برای شکستن برگزیده اند». پوسته سخت این گردو در برابر خلاقیت، ابتکار، پایداری و جوانمردی و وفای به عهد به امام، رزمندگان و شهیدان در آفتاب شهامت ایرانیان از شرم و ترس شکست تا جائیکه هم صدام فرو ریخت و هم قادسیه. کامل جابر از افسران بعثی می گوید صدام در جلسه افسران به آنان گفت: « در میان شما مرد نمی بینم و بعد فریاد زد: ای وای خرمشهر از دست رفت. آیا این خرمشهر همان خرمشهری که مسئول اطلاعات نظامی ارتش عراق عبدالجواد زنون گفته بود: با در دست داشتن خرمشهر می توانیم تمام گفت و گوهای بعدی را به نفع خود تمام کنیم.
آری اگر می توانستید خود و لشکرتان را که در پناه میادین مین، سیم های خاردار، خاکریزها و نهرهای آب پناه گرفته بودید در برابر خیزش قهرمانان ایرانی حفظ می کردید، پیروز میدان می ماندید. همگان چه دوست و چه دشمن به نقش تعیین کننده و با اهمیت خرمشهر در سرنوشت جنگ آگاهی کامل داشتند. چه آن موقع که امام (ره) فرمودند « با آزادسازی خرمشهر دست بالا را خواهیم داشت» و چه وقتی که پس از پایان جنگ در پیام تاریخی به جنگ زدگان فرمودند «با قدردانی از مقاومت و صبر عزیزان ... دولت اسلامی مناطق و شهرهای آنان را بهتر از پیش بازسازی و آنها را به اوطان خویش باز گرداند». این تکلیفی است که تا به امروز انجام نشده و بار آن بر دوش ملت سنگینی می کند.
اهمیت بازسازی خرمشهر و آبادان به عنوان تعیین کننده ترین شهرهای جنگ زده در نگاه امام از جایگاه ویژه ای برخوردار بود وقتی که فرمودند «بازسازی را چیزی مثل جنگ بدانید». یعنی همان راهی را بروید که در نبرد و مقاومت در برابر دشمنان پیمودید با همان شاخص ها با همان اهمیت با مدیریت و برنامه ریزی، اجراء و کنترل از جنس مقابله با ویرانی و تباهی، یعنی مثل عملیات اچ3 نیروی هوایی که عقابان چابک و تیز پرواز آسمانها، پایگاه "الولید" را در عمق خاک عراق و در کنار مرز اردن مورد حمله قرار داده و در میان حیرت و بهت کارشناسان نظامی، 46 فروند جنگنده عراقی را در میان آتش و دود به هوا فرستادند. سپاس ابدی ملت بزرگ، با شماست.
بازسازی هم مرد می خواهد هم طرح، هم عمل و ساختاری که آن را از موانع به سلامت عبور دهد و به هدف برساند، بازسازی یعنی غلبه بر ویرانی و خرابی تا از خاکستری، ققنوس خرمشهر و آبادان بال بگشاید، شاداب و پرشکوه.
مثل نتایج عملیات ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس و ... که جز به افتخار ملی تعبیر نمی شود، کار نیک مردان الهی این سرزمین.
باید بپذیریم اگر در بازسازی مثل دفاع و مقاومت دوران جنگ عمل می کردیم امروز مواجه با شهرهای نیمه ویران،مردم پریشان و مسئولین خجالت زده نبودیم. صادقانه بپذیریم که اشتباه کردیم و هر چه بر اشتباه پافشاری کنیم ناکامی های بیشتری را شاهد خواهیم بود.
ما در بازسازی از تجارب ارزنده دوران دفاع مقدس استفاده نکردیم به نحوی که شهرسازی را با همه ارکان آن رها کردیم و بجای شهر، شهرک ساختیم بدون ارکان توسعه ای یک شهر، به تغییرات و شرایط جدید پس از جنگ نیز بی تفاوت بودیم. در بازسازی غفلت به حدی گسترش یافت که پروژه بازسازی تبدیل به پروسة بی انتهای بازسازی شد و نتیجه این غفلت بزرگ را امروز می بینیم که مردم شهرهای آبادان و خرمشهر برای رؤسای جمهور و مسئولین دولتی دیگر دست تکان نمی دهند و سخنان آنان را پس از 24 سال حرف و شعار جدی نمی گیرند، حتی وقتی که آقای دکتر احمدی نژاد در جمع مردم خرمشهر که با اعتراض همراه است، می گوید: «من فرماندار خرمشهر، من بخشدار خرمشهر هستم تا به مسائل شما رسیدگی کنم».
فرماندار یا بخشدار و یا رئیس جمهور که در سال بعد از آن به خرمشهر نیامد تا صدای اعتراض مردم را به ناکارآمدی خود و کابینه اش مثل روسای جمهور و دولتهای قبلی نشنود. چرا که سازندگی و اصلاحات و مهرورزی، ناکامان بازسازی خرمشهر و آبادان می باشند. چرا که در طول 24 سال گذشته جمعیت کشور حدود 2 برابر شده است ولی جمعیت خرمشهر و آبادان نصف سی سال قبل است و این شاخص بزرگ محرومیت زدگی این شهرهاست.
اگر اندکی بیندیشیم تجربیات ناموفق 24 سال گذشته از این پس با هزینه ها از جان و مال مردم تکرار نخواهد شد و اگر خدای نخواسته بخواهیم اشتباه را با غلط جبران کنیم 24 سال آینده نیز شرایط نامطلوب تری از امروز خواهیم داشت.
باید به این چیستی و چرایی پاسخ روشن و صادقانه داده شود که چرا تاکنون رؤسای دولت ها،مجلس، وزراء مسئولین اجرایی و ... این چنین در ذهن و جان و زبان مردم شرمنده اند تا جایی که رئیس جمهور سابق می گوید« همه دولت ها در بازسازی خرمشهر قصور کرده اند» که عبارت روشن تر آن تقصیری است که مرتکب شده اند.
آیا لبنان اینگونه بازسازی شد؟
بازسازی خرمشهر و آبادان در گرو تجدید نظر و استفاده از تجربیات گذشته نه تکرار آن است به همین سبب لازم است از ابعاد سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجرایی مورد تجدید نظر در قالب پروژه قرار گیرد:
1-برای اهمیت دادن به حیات این شهرها و نقش ماندگار آن در تاریخ میهن اسلامی از بُعد سیاسی استان اروندان در جنوب خوزستان شکل بگیرد.
2-تغییر نگاه منطقه نظامی و انتظامی به نگاه صلح بار رویکرد همزیستی مسالمت آمیز در 2 سوی مرز تغییر یابد.
3-منابع لازم برای سرمایه گذاری و اشتغال پایدار از سوی دولت طی برنامه زمانبندی شده اختصاص یابد.
4-با توجه به بازار گسترده کشور عراق سرمایه گذاری های مشترک دولتی و خصوصی مورد حمایت قرار گیرد.
5-مفاد معاهده 1975 در خصوص رایروبی اروندرود و جمع آوری لاشه های کشتی عملیاتی گردد.
6-براساس مصوبه شورای امنیت سازمان ملل نسبت به دریافت غرامت اقدام جدی گردد و بخشی از منابع به زیان دیدگان خرمشهر و آبادان پرداخت گردد.
7-حذف روادید برای تردد شهرهای مرزی آبادان و خرمشهر و مردم کشور همسایه عراق انجام گیرد.
8-توانایی محیطی و طبیعی منطقه در زمینه، کشاورزی، صیادی و پرورش آبزیان، توریسم، حمل و نقل دریایی و هوایی مورد توجه قرار گیرد.
9- به توسعه توانایی های بومی در زمینه ورزش و ... توجه شود.
10-سرمایه گذاری در امر توسعه دانشگاه های بین المللی و ایجاد تسهیلات برای احداث آنها محقق گردد.
آیا روزی خواهد رسید که عزیزی دیگر بسراید: " ممد نبودی ببینی شهر آباد گشته" !!
شورای امنیت سازمان ملل متحد، در مجموع هشت قطعنامه در مورد جنگ تحمیلی صادر نموده که همگی به جز قطعنامه 598 به علت اینکه حداقل حقوق ما را تامین نمی کرد رد شدند و بالاخره شورای امنیت در سال 1370 عراق را به عنوان متجاوز و آغازگر جنگ معرفی کرد و همچنین عراق را موظف به پرداخت غرامت به کشورمان نمود که تاکنون به صورت جدی توسط دولت ها پیگیری نشده است.
حتی در شهریور 1389 وقتی مجلس شورای اسلامی دولت را ملزم نمود تا نسبت به دریافت غرامت جنگی اقدام نماید با بی توجهی وزارت امور خارجه مواجه شده است. در حالیکه مردم خرمشهر و آبادان در پیچ و خم اولیه ترین حقوق مصرح شده هر ایرانی در قانون اساسی جمهوری اسلامی به سختی گرفتارند.
استراتژی فتح سه روزه سردار ناکام قادسیه در اشغال خرمشهر، آبادان، سوسنگرد، هویزه، اهواز و دزفول در پی مقاومت مردمی خرمشهر فرصت غافلگیری را برای همیشه از دست صدام ربود. این شرافت، تعهد و بزرگ مردی، مردمی بود که در راه دفاع از میهن اسلامی از خویش گذشتند و شهر و خانه و کاشانه را سنگر مقاومت و سد راه متجاوزین نمودند.
در حالیکه خانواده های جنگ زده این شهرها، هشت سال مهاجرت را در حاشیه شهرها و کمپ های مهاجرتی و اسکان موقت به امید بازگشت پیروزمندانه به شهری که در کین انتقام دشمن یک باره به آتش کشیده، سوخته و سیاه پوش شده بودند، به سر می بردند.
تا اینکه بغض غیرت فریاد زد، اینک! در 30 دقیقه بامداد روز 10 اردیبهشت سال 1361 با قرائت رمز بسم ا... الرحمن الرحیم ، بسم ا... القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب، عملیات بیت المقدس در سه محور جنوب سوسنگرد، جاده اهواز، خرمشهر و خرمشهر آغاز شد که طی سه مرحله علاوه بر آزادسازی بالغ بر 5000 کیلومتر خاک کشورمان، خرمشهر نیز آزاد شد.
رادیو دولتی انگلیس ساعاتی قبل از آغاز عملیات چنین تحلیلی ارائه داد: « چنانچه ایرانیان درصدد باز پس گیری خرمشهر برآیند، سخت ترین گردو را برای شکستن برگزیده اند». پوسته سخت این گردو در برابر خلاقیت، ابتکار، پایداری و جوانمردی و وفای به عهد به امام، رزمندگان و شهیدان در آفتاب شهامت ایرانیان از شرم و ترس شکست تا جائیکه هم صدام فرو ریخت و هم قادسیه. کامل جابر از افسران بعثی می گوید صدام در جلسه افسران به آنان گفت: « در میان شما مرد نمی بینم و بعد فریاد زد: ای وای خرمشهر از دست رفت. آیا این خرمشهر همان خرمشهری که مسئول اطلاعات نظامی ارتش عراق عبدالجواد زنون گفته بود: با در دست داشتن خرمشهر می توانیم تمام گفت و گوهای بعدی را به نفع خود تمام کنیم.
آری اگر می توانستید خود و لشکرتان را که در پناه میادین مین، سیم های خاردار، خاکریزها و نهرهای آب پناه گرفته بودید در برابر خیزش قهرمانان ایرانی حفظ می کردید، پیروز میدان می ماندید. همگان چه دوست و چه دشمن به نقش تعیین کننده و با اهمیت خرمشهر در سرنوشت جنگ آگاهی کامل داشتند. چه آن موقع که امام (ره) فرمودند « با آزادسازی خرمشهر دست بالا را خواهیم داشت» و چه وقتی که پس از پایان جنگ در پیام تاریخی به جنگ زدگان فرمودند «با قدردانی از مقاومت و صبر عزیزان ... دولت اسلامی مناطق و شهرهای آنان را بهتر از پیش بازسازی و آنها را به اوطان خویش باز گرداند». این تکلیفی است که تا به امروز انجام نشده و بار آن بر دوش ملت سنگینی می کند.
اهمیت بازسازی خرمشهر و آبادان به عنوان تعیین کننده ترین شهرهای جنگ زده در نگاه امام از جایگاه ویژه ای برخوردار بود وقتی که فرمودند «بازسازی را چیزی مثل جنگ بدانید». یعنی همان راهی را بروید که در نبرد و مقاومت در برابر دشمنان پیمودید با همان شاخص ها با همان اهمیت با مدیریت و برنامه ریزی، اجراء و کنترل از جنس مقابله با ویرانی و تباهی، یعنی مثل عملیات اچ3 نیروی هوایی که عقابان چابک و تیز پرواز آسمانها، پایگاه "الولید" را در عمق خاک عراق و در کنار مرز اردن مورد حمله قرار داده و در میان حیرت و بهت کارشناسان نظامی، 46 فروند جنگنده عراقی را در میان آتش و دود به هوا فرستادند. سپاس ابدی ملت بزرگ، با شماست.
بازسازی هم مرد می خواهد هم طرح، هم عمل و ساختاری که آن را از موانع به سلامت عبور دهد و به هدف برساند، بازسازی یعنی غلبه بر ویرانی و خرابی تا از خاکستری، ققنوس خرمشهر و آبادان بال بگشاید، شاداب و پرشکوه.
مثل نتایج عملیات ثامن الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس و ... که جز به افتخار ملی تعبیر نمی شود، کار نیک مردان الهی این سرزمین.
باید بپذیریم اگر در بازسازی مثل دفاع و مقاومت دوران جنگ عمل می کردیم امروز مواجه با شهرهای نیمه ویران،مردم پریشان و مسئولین خجالت زده نبودیم. صادقانه بپذیریم که اشتباه کردیم و هر چه بر اشتباه پافشاری کنیم ناکامی های بیشتری را شاهد خواهیم بود.
ما در بازسازی از تجارب ارزنده دوران دفاع مقدس استفاده نکردیم به نحوی که شهرسازی را با همه ارکان آن رها کردیم و بجای شهر، شهرک ساختیم بدون ارکان توسعه ای یک شهر، به تغییرات و شرایط جدید پس از جنگ نیز بی تفاوت بودیم. در بازسازی غفلت به حدی گسترش یافت که پروژه بازسازی تبدیل به پروسة بی انتهای بازسازی شد و نتیجه این غفلت بزرگ را امروز می بینیم که مردم شهرهای آبادان و خرمشهر برای رؤسای جمهور و مسئولین دولتی دیگر دست تکان نمی دهند و سخنان آنان را پس از 24 سال حرف و شعار جدی نمی گیرند، حتی وقتی که آقای دکتر احمدی نژاد در جمع مردم خرمشهر که با اعتراض همراه است، می گوید: «من فرماندار خرمشهر، من بخشدار خرمشهر هستم تا به مسائل شما رسیدگی کنم».
فرماندار یا بخشدار و یا رئیس جمهور که در سال بعد از آن به خرمشهر نیامد تا صدای اعتراض مردم را به ناکارآمدی خود و کابینه اش مثل روسای جمهور و دولتهای قبلی نشنود. چرا که سازندگی و اصلاحات و مهرورزی، ناکامان بازسازی خرمشهر و آبادان می باشند. چرا که در طول 24 سال گذشته جمعیت کشور حدود 2 برابر شده است ولی جمعیت خرمشهر و آبادان نصف سی سال قبل است و این شاخص بزرگ محرومیت زدگی این شهرهاست.
اگر اندکی بیندیشیم تجربیات ناموفق 24 سال گذشته از این پس با هزینه ها از جان و مال مردم تکرار نخواهد شد و اگر خدای نخواسته بخواهیم اشتباه را با غلط جبران کنیم 24 سال آینده نیز شرایط نامطلوب تری از امروز خواهیم داشت.
باید به این چیستی و چرایی پاسخ روشن و صادقانه داده شود که چرا تاکنون رؤسای دولت ها،مجلس، وزراء مسئولین اجرایی و ... این چنین در ذهن و جان و زبان مردم شرمنده اند تا جایی که رئیس جمهور سابق می گوید« همه دولت ها در بازسازی خرمشهر قصور کرده اند» که عبارت روشن تر آن تقصیری است که مرتکب شده اند.
آیا لبنان اینگونه بازسازی شد؟
بازسازی خرمشهر و آبادان در گرو تجدید نظر و استفاده از تجربیات گذشته نه تکرار آن است به همین سبب لازم است از ابعاد سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجرایی مورد تجدید نظر در قالب پروژه قرار گیرد:
1-برای اهمیت دادن به حیات این شهرها و نقش ماندگار آن در تاریخ میهن اسلامی از بُعد سیاسی استان اروندان در جنوب خوزستان شکل بگیرد.
2-تغییر نگاه منطقه نظامی و انتظامی به نگاه صلح بار رویکرد همزیستی مسالمت آمیز در 2 سوی مرز تغییر یابد.
3-منابع لازم برای سرمایه گذاری و اشتغال پایدار از سوی دولت طی برنامه زمانبندی شده اختصاص یابد.
4-با توجه به بازار گسترده کشور عراق سرمایه گذاری های مشترک دولتی و خصوصی مورد حمایت قرار گیرد.
5-مفاد معاهده 1975 در خصوص رایروبی اروندرود و جمع آوری لاشه های کشتی عملیاتی گردد.
6-براساس مصوبه شورای امنیت سازمان ملل نسبت به دریافت غرامت اقدام جدی گردد و بخشی از منابع به زیان دیدگان خرمشهر و آبادان پرداخت گردد.
7-حذف روادید برای تردد شهرهای مرزی آبادان و خرمشهر و مردم کشور همسایه عراق انجام گیرد.
8-توانایی محیطی و طبیعی منطقه در زمینه، کشاورزی، صیادی و پرورش آبزیان، توریسم، حمل و نقل دریایی و هوایی مورد توجه قرار گیرد.
9- به توسعه توانایی های بومی در زمینه ورزش و ... توجه شود.
10-سرمایه گذاری در امر توسعه دانشگاه های بین المللی و ایجاد تسهیلات برای احداث آنها محقق گردد.
آیا روزی خواهد رسید که عزیزی دیگر بسراید: " ممد نبودی ببینی شهر آباد گشته" !!
