به گزارش مشرق، علی فیروزی در مورد عملکرد ملی‌پوشان دوومیدانی در مسابقات ترکیه، اظهار داشت: عملکرد بچه‌ها بد نبود. یکی دو سهمیه جهانی هم گرفتیم اما به نظرم باید در مسابقات بزرگ‌تر محک بخورند. خیلی سخت است با این شرایط بتوانیم سهمیه المپیک بگیریم. آن دو نفری هم که تا کنون سهمیه گرفتند، یکی که حدادی است که در حال حاضر مصدوم است و امیدواریم تفتیان بتواند سالم به المپیک برسد.
وی در مورد اینکه چقدر به مربیان ایرانی بها داده می‌شود، عنوان کرد: اکنون به کسانی که در رده ملی شاگرد دارند، حقوقی پرداخت می‌شود اما برای بخش‌های پایه که ما در آن فعالیت می‌کنیم، حقوقی از طرف هیأت یا فدراسیون داده نمی‌شود. حقوق در صورتی پرداخت می‌شود که مربی در تیم ملی شاگرد داشته باشد و به نوعی همه چیز به شرط چاقو شده است. در حال حاضر ما 15 شاگرد داریم که در آینده به تیم ملی می‌رسند اما اگر همین‌ها بخواهند به نتیجه برسند، باید 10 سال زمان صرف شود چون دوومیدانی رشته رکوردی است.
بیشتر بخوانید:
اصرار فدراسیون دوومیدانی برای هزینه‌های دلاری بی‌ثمر
مربی دوومیدانی در مورد اینکه در حال حاضر مربیان بی‌کیفیت خارجی حضور دارند و چرا به مربیان ایرانی توجه نمی‌شود، گفت: باید به نوعی هوای خارجی‌ها را داشته باشند. درد ما همین است که خارجی‌های بی‌کیفیت می‌آیند و نتیجه‌ای هم نمی‌گیرند. به عنوان مثال حسین رسولی در پرتاب دیسک با سپهرزاد کار می‌کرد که توانست قهرمان آسیا شود اما بعد از آن تغییری در وضعیت سپهرزاد که مربیش بود، صورت نگرفت. در ادامه، این ورزشکار یک سال به بلاروس رفت و با وجود داشتن مربی خارجی در همان حد ماند. در یکسال گذشته هم که در ایران با آن مربی کار کرده، رکورد 57 متر را ثبت می‌کند. با این شرایط نتیجه می‌گیریم مربی خارجی تأثیری در عملکرد او نداشته است.
وی ادامه داد: اگر رسولی امسال به 60 متر نرسد، دیگر یک ورزشکار متوسط محسوب می‌شود. یک ورزشکار باید طی 20 تا 22 سالگی خودش را نشان دهد. همانطور که حدادی در 21 یا 22 سالگی 60 متر را پرتاب کرد و 10 سال خودش را حفظ کرد.
فیروزی در مورد اینکه آیا نمی‌شود نصف هزینه مربی خارجی را به ایرانی‌ها بدهند، گفت: مربی با پایین‌ترین سطح اگر در ایران فعالیت کند، 2 هزار دلار در ماه هزینه دارد، این پول از کجا هزینه می‌شود؟ از جیب مردم. همین اتفاقات باعث می‌شود ما پشتوانه نداشته باشیم.
