اندیشکده بروکینگز

بیست سال پس از مداخله آمریکا برای پایین کشیدن طالبان از قدرت، بهترین کاری که اکنون می‌توان انجام داد محدود کردن میزان خسارات وارده و اجتناب از تشدید و طولانی کردن جنگ داخلی در این کشور است.

سرویس جنگ نرم مشرق - اندیشکده بروکینگز در گزارشی به قلم واندا فلباب براون رئیس ابتکار عوامل مسلح غیردولتی، رئیس مشترک ابتکار امنیتی آفریقا و عضو ارشد سیاست خارجی مرکز امنیت، استراتژی و فناوری این اندیشکده آمریکایی در گزارشی سه قسمتی به بررسی تحولات و پیامدهای خروج آمریکا از افغانستان پرداخت.


مخاطبان گرامی، آنچه در ادامه می‌خوانید صرفاً ترجمه گزیده گزارش‌ها و مقالات مذکور است و محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌های غربی منتشر شده است و هرگونه ادعا و القائات احتمالی این مقالات هرگز مورد تأیید مشرق نیست.


افغانستان پس از خروج آمریکا: اهرم‌های فشار بازیگران خارجی برای مهار طالبان

نظم سیاسی و اجتماعی جدید در افغانستان 

خروج نظامی ایالات متحده از افغانستان در آستانه ایجاد یک نظم سیاسی و اجتماعی جدید در این کشور است. پیش از این در این پژوهش سه‌بخشی، چهار سناریوی احتمالی برای آینده افغانستان به تفصیل شرح داده شد و عوامل داخلی که احتمال وقوع آن‌ها را افزایش می‌دهند بررسی شد. در بخش پایانی، اهرم‌های فشار بازیگران خارجی را بررسی خواهیم کرد.

هیچ راه‌حل خارجی برای خشونت افغانستان و چیرگی طالبان وجود ندارد. دخالت‌های بین‌المللی احتمالاً می‌توانند به صورت حاشیه‌ای منجر به تحولاتی در افغانستان شوند. کشورهای مختلف توانایی شکل دادن به دولت افغانستان، طالبان و کارگزاران قدرت در این کشور را دارند. با این حال، اقدامات آن‌ها به احتمال زیاد به جای آن که خشونت را کنترل کند منجر به تشدید آن می‌شود، حتی با وجود این که همه بازیگران منطقه‌ای با جنگ داخلی، یک امارت اسلامی، یا دولتی که منحصراً توسط طالبان اداره می‌شود مخالف هستند.

https://www.mashreghnews.ir/sd/cc79d4a86c469bee6fd15e37ea1b579bf21d8d2034a97e4deb09b3dcb415386b2c8deb88305e98d0f8e4f49499c57526.jpg

دولت افغانستان

بروکینگز می‌نویسد: ایالات متحده به دلیل تأمین بودجه نیروهای دفاعی و امنیت ملی افغانستان بیشترین اهرم فشار را در برابر دولت افغانستان در اختیار دارد. کاهش این بودجه منجر به فروپاشی سریع نیروهای دفاعی و امنیت ملی افغانستان و گسترش فوری قدرت طالبان خواهد شد. واشنگتن همچنین به تأمین بودجه مدیریت غیرنظامی در افغانستان کمک می‌کند که هر دولتی در آینده به آن وابسته خواهد بود.

با این حال، ایالات متحده نتوانسته است از این اهرم فشار برای سازماندهی یک دولت وحدت موقت بهره ببرد، آن هم با وجود این که دولت بایدن در بهار ۲۰۲۱ تلاش کرد تا به منظور تسهیل مذاکرات بین کابل و طالبان چنین کاری را انجام دهد. طالبان تمایلی به انتخابات زودهنگام ندارد، که بیشترین اقدامی است که رئیس‌جمهور اشرف غنی حاضر به انجام آن شده است. در عوض، این گروه به دنبال دور زدن دولت افغانستان و مذاکره برای تقسیم جدید قدرت با کارگزاران قدرت در افغانستان است.

چالش‌های توافق میان دولت و طالبان

همچنین دولت افغانستان در طی ۱۵ ماه گذشته تمایلی به مذاکره با طالبان نشان نداده است. هرگونه توافقی که طالبان مایل به پذیرش آن بوده است، نیازمند دریافت امتیازات عمده از کابل بوده است. در عوض، دولت افغانستان تلاش کرد تا آمریکا را تا زمانی که طالبان شکست بخورد درگیر جنگ در افغانستان کند، تا آن‌ها به توافقی دست پیدا کنند که طی آن افغانستان بتواند قدرت و نظام سیاسی موجود خود را حفظ کند.

همچنین اهرم فشار آمریکا در طول دو دهه گذشته منجر به سوق دادن حاکمیت افغانستان به سمت فراگیر بودن و مسئولیت‌پذیری بیشتر و کاهش فساد و حاکمیت غارتگرانه آن نشده است.

ایالات متحده و دیگر بازیگران بین‌المللی می‌توانند از طریق پذیریش یا رد ویزا و اعطای پناهندگی به اعضای کلیدی دولت و تهدید آن‌ها به توقیف دارایی‌های مالی غیرقانونی آن‌ها در خارج از کشور، نگرش دولت افغانستان نسبت به مذاکرات را تغییر دهند. البته مورد دوم نیازمند پرونده‌ها و مشکلات قابل پیگیری علیه اعضای دولت است.

افغانستان پس از خروج آمریکا: اهرم‌های فشار بازیگران خارجی برای مهار طالبان

کارگزاران قدرت افغانستان و شبه‌نظامیان

اگر کارگزاران قدرت تصمیم بگیرند از دولت جدا شوند یا از شبه‌نظامیان برای مبارزه با طالبان بهره ببرند، می‌توانند از همان ابزارها -پذیرش یا رد ویزا و پناهندگی، تهدید به توقیف اموال غیرقانونی در خارج از کشور و صدور کیفرخواست قضایی که از دسترسی آن‌ها به دارایی‌های خود در خارج از کشور و سیستم مالی بین‌المللی جلوگیری می‌کند- برای تحقق اهداف خود استفاده کنند.

در حال حاضر، ایالات متحده و شرکای آن باید تلاش کنند تا صحنه سیاسی افغانستان را تا حد امکان پیرامون دولت متحد حفظ کنند و از معاملات جداگانه با طالبان جلوگیری کنند. بازیگران بین‌المللی باید مذاکرات میان کارگزاران قدرت و دولت افغانستان، مانند تلاش‌های اخیر برای ایجاد شورای وحدت ملی را تسهیل و از آن حمایت کنند. هر چه بازیگران سیاسی افغان یک جبهه متحد در مقابل طالبان ایجاد کنند، امتیازات سیاسی کمتری به طالبان خواهند داد. با این حال، حتی اکنون که این کشور در لبه پرتگاه قرار دارد، مذاکرات شورای وحدت ملی همچنان در باتلاق محاسبات کوته‌فکرانه سیاسی گیر افتاده است. با افزایش قابل‌توجه تحرکات نظامی طالبان، اهرم‌های فشار بین‌المللی در مقابل کارگزاران قدرت افغان تضعیف خواهد شد.

تحرکات روسیه، ایران و چین در افغانستان

این اندیشکده در ادامه مدعی شد: بازیگران بین‌المللی همچنین می‌توانند از کارگزاران قدرت افغان یا شبه‌نظامیان مستقل حمایت کنند. روسیه و ایران این مسیر را انتخاب کرده‌اند، به این صورت که روسیه از چند سال پیش تاکنون از تقویت شبه‌نظامیان در شمال حمایت کرده است و ایران نیز حامی مبارزان شیعه افغانستان معروف به فاطمیون بوده است. برخی از فاطمیون که در سوریه جنگیده‌اند، با میزان آموزش و سازماندهی مختلفی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، به افغانستان بازگشته‌اند. ممکن است اعضای بیشتری از این گروه شبه‌نظامی به افغانستان برگردند و مبارزه با طالبان را آغاز کنند. در عین حال، هم روسیه و هم ایران توافق‌هایی با طالبان داشته‌اند و اطلاعات را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند.

افغانستان پس از خروج آمریکا: اهرم‌های فشار بازیگران خارجی برای مهار طالبان

ایالات متحده گروه‌های شبه‌نظامی ضدتروریستی را در افغانستان ایجاد کرده است که بسیاری از آن‌ها به دلیل نقض حقوق بشر، افراد محلی را به سمت طالبان سوق داده‌اند. در صورت وقوع یک جنگ داخلی طولانی، یا در صورتی که طالبان با اجازه دادن به انجام حملات تروریستی علیه دارایی‌های ایالات متحده یا متحدانش، تعهدات ضدتروریستی خود به واشنگتن را نقض کند، ایالات متحده می‌تواند این شبه‌نظامیان را به جنگ با طالبان بفرستد.

با وجود این که چین به طور جدی تلاش کرده است تا مقامات محلی افغان در امتداد مرز افغانستان با چین و پاکستان را با خود همراه کند، اما گروه‌های شبه‌نظامی نیابتی را در افغانستان پرورش نداده است. در عوض، چین نیز با اتکا به تضمین طالبان مبنی بر حفظ منافع اقتصادی چین و جلوگیری از کمک مبارزان اویغور در افغانستان به برادران مسلمان سرکوب‌شده خود در شین‌جیانگ، با طالبان صلح کرده است. پکن همچنین می‌تواند یک پایگاه نظامی را در استان بدخشان احیا کند - البته نه برای مبارزه با طالبان بلکه به منظور جلوگیری از نفوذ شبه‌نظامیان به خاک چین.

کمک‌های مالی ابزار بسیار مفیدی برای مدیریت طالبان است

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: راهبردی‌ترین مداخله بین‌المللی شکل دادن به حاکمیت طالبان است. به جز موضوع مبارزه با تروریسم، اولین بخش این مداخله، ترغیب طالبان به منظور اجتناب از کنار گذاشتن اقلیت‌های قومی از رژیم جدید است. جامعه بین‌المللی همچنین باید به دنبال کاهش میزان خسارات وارده به حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان باشد.

ابزارهای شکل‌دهی شامل پذیرش یا رد صدور ویزا، لغو یا وضع تحریم‌های مالی بین‌المللی و سایر تحریم‌ها، آزاد کردن مبارزان طالبان و ارائه یا عدم ارائه کمک‌های بین‌المللی به دولت آینده از جمله طالبان می‌شوند.

کمک مالی ابزار بسیار مفیدی است چون طالبان نمی‌خواهد اقتصاد افغانستان را مانند دهه ۱۹۹۰ ویران کند، زمانی که بقایای اقتصاد و دولت جنگ‌زده را به صورت هدفمند نابود کرد تا افغانستان را "پالایش" کند.

یکی دیگر از ابزارهای حیاتی، آموزش ملزومات و روش‌های حاکمیت مدرن، از جمله ملزومات کمک‌های اهدایی با توجه به شمول اجتماعی، حقوق زنان و مسئولیت‌پذیری مالی به طالبان است. برگزاری یک تور بین‌المللی برای رهبران طالبان به منظور نمایش این که حفظ کمک‌های اهدایی و عبور نکردن از خطوط قرمز -مانند رد کامل دسترسی زنان به آموزش، بهداشت و فرصت‌های شغلی مانند دهه ۱۹۹۰، یا کشتار وحشیانه شیعیان- منجر به شکل‌گیری چه نوع کشوری می‌شود، می‌تواند تأثیرات برجسته‌ای داشته باشد.

افغانستان پس از خروج آمریکا: اهرم‌های فشار بازیگران خارجی برای مهار طالبان

پیشروی‌های طالبان و افزایش اهرم‌ فشار این گروه در مذاکرات داخلی

این اندیشکده آمریکایی تصریح کرد: اگرچه جامعه بین‌المللی می‌تواند از طالبان تقاضا کند تا میزان خشونتش را کاهش دهد، اما تحقق این هدف حداقل تا یک سال آینده بسیار بعید است. پاکستان نیز حتی اگر بخواهد نمی‌تواند طالبان را کنترل کند. طالبان به خوبی می‌داند که پیشروی‌های نظامی آن‌ها اهرم‌های فشار این گروه در مذاکرات داخلی را افزایش می‌دهد. حتی ترس پاکستان از این که خروج ارتش آمریکا از افغانستان ممکن است باعث شود پاکستان از کانون توجه ایالات متحده خارج شود و آمریکا هند را به عنوان شریک اصلی در برابر چین در نظر بگیرد، باعث نمی‌شود اسلام‌آباد بتواند فشار نظامی طالبان را متوقف کند.

در مقابل، ورود طالبان به دولت رسمی در افغانستان می‌تواند اهرم فشار پاکستان علیه این گروه را کاهش دهد، به خصوص اگر بازیگران تأثیرگذار بین‌المللی روابط کاری خود با طالبان را حفظ کنند. حتی قبل از به قدرت رسیدن طالبان، اگر این گروه قادر به انتقال رهبران سیاسی خود و خانواده‌های آن‌ها از پاکستان به افغانستان باشد، اهرم فشار پاکستان تضعیف خواهد شد. در همین حین، موازنه مجدد قدرت در درون طالبان در میان شوراهای کویته و پیشاور، حقانی‌ها، ملأ محمد یعقوب فرمانده نظامی، رهبران قدیمی‌تر مانند ملأ عبدالغنی برادر و فرماندهان میدانی طالبان، بر روی موازنه قدرت بین پاکستان و طالبان نیز تأثیر خواهد گذاشت.

لزوم حمایت جامعه بین‌الملل از جامعه مدنی افغانستان

جامعه بین‌المللی علاوه بر شکل دادن طالبان و کارگزاران افغان و دولت افغانستان، باید حمایت مالی از جامعه مدنی افغانستان را حفظ کند (همچنین برای افرادی که تهدید شده‌اند ویزای پناهندگی صادر کند). همچنین جامعه بین‌المللی باید اصرار کند تا بازیگران جامعه مدنی در مذاکرات درباره ترتیبات جدید در این کشور حضور داشته باشند. تلاش برای گسترش هرگونه معامله طالبان با کارگزاران قدرت به منظور شمول دیدگاه‌های جامعه مدنی و زنان اهمیت زیادی دارد.

افغانستان پس از خروج آمریکا: اهرم‌های فشار بازیگران خارجی برای مهار طالبان

نتایج واقع‌بینانه

این گزارش در پایان هشدار داد: اگرچه بازیگران بین‌المللی اهرم‌های فشار مختلفی را در اختیار دارند، هیچ یک از ابزارهای آنان نمی‌تواند رژیم حقوقی و نظام قانونی فعلی افغانستان را حفظ کند. در حالی که مشوق‌های مالی، به رسمیت شناخته شدن در سطح بین‌المللی، تحریم‌ها و حملات گاه به گاه نظامی می‌تواند باعث انطباق بیشتر طالبان با تعهدات ضدتروریستی این گروه شود و میزان استبداد حاکمیتی آن را کاهش دهد، اما طالبان را به یک گروه مروج دموکراسی و حامی حقوق زنان تبدیل نخواهد کرد.

اگر اعضای کلیدی جامعه بین‌المللی، از جمله کنگره آمریکا یا اعضای اتحادیه اروپا، نتوانند تأمین کمک مالی به دولت آینده افغانستان تحت رهبری طالبان را تحمل کنند، ممکن است هرگونه ثبات اقتدارگرای ناشی از آن را از بین ببرند.

بیست سال پس از مداخله برای پایین کشیدن طالبان از قدرت، بهترین کاری که اکنون می‌توان انجام داد محدود کردن میزان خسارات وارده به افغانستان و اجتناب از تشدید و طولانی کردن جنگ داخلی در این کشور است.

پایان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 7
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 3
  • mojtaba SE ۲۱:۰۳ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۸
    0 1
    جامعه دو بخش است.سوار نظام و پیاده نظام..تا زمانی که رهبران همچین جامعه کوته بین و رمانتیکی و فرقه ای است ,آن جامعه نیازی به دشمن نداره؟؟؟تا زمانی که مردم خراسان جنوبی ایران نفهمن که بنام افغانستان چه تجاوزاتی بهشون شده و چیزی جز فقر و جنگ داخلی نصیبشون نخواهد شد.همین آشی هست که هست.و ما هم نمیتونیم هم قسمتی از خاکمون رو که قبلا خارجی حکومت کرده و حالا دله دزدهای افغانی میخوان حکومت کنند رو حمایت کنیم ..پاینده ابر قدرت ایران پاینده رهبر
  • امیرو IR ۲۱:۳۸ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۸
    2 0
    در این بین فقط مردم افغانستان بیچاره می شوند
  • IR ۰۱:۵۲ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۹
    1 0
    متوجه نمیشم آیا بجز تبلیغات آمریکا . حداقل طی بیست سال گذشته . در نقش ایران بعد از پاکستان در حمایت از طالبان که از سوی برخی از نمایندگان مجلس و تحلیلگران افغان بیان میشود . نقش داشته . امروز یکی از لندن . خشکسالی در ایران و مسئله آب و سد تازه افتتاح شده را دلیل دخالت ایران بامید نمیدانم چه . گفته . البته بعد از کشته شدن ملا منصور توسط پهباد آمریکائی درون خاک پاکستان . بگفته آمریکا . او از سفر ایران برمیگشته . حالا او واقعا به ایران سفر کرده و بکجا رفته . معلوم نشد . که ایکاش همان زمان سفارت ایران اطلاعیه ای صادر میکرد . تا موقعیت به استفاده از آن در مشوه کردن افعانان که در رسانه ها مدتی مورد بحث قرار گرفت و در اصل آمریکا به هدف خود رسید . در حالیکه در دوران جهاد . این ایران بود که از دولت استاد ربانی و احمدشاه مسعود که در پنجشیر مستقر بود .از لحاظ سیاسی و نظامی و احتمالا اقتصادی . که حتی در زمان کرزی .موضوع کمک نقدی دولت احمدی نژاد .در یک پلاستیک سیاه . رسانه ای شد . حالا هم با اطلاع دولت افغانستان از طالبان دعوت میشود تا زمینه ساز صلح بین طرفین شود تا از جنگ داخلی که عواقب بد و سختی برای افغانستان خصوصا و بعد همسایگان در پی خواهد داشت .جلوگیری صورت گیرد . این نا آگاهی .از واقعیت . موجب شده که ایران را پشتیبان طالب دانسته و تبلیغ کنند .حتی این صحبت ها را از بعضی مشاوران کاخ ریاست جمهوری میشنوی .ظن آن میرود علیرغم سفرهای مسئولان امور خارجه . یک دیدگاه نزدیک به آمریکا سعی دارد . ایران را نزد مردم افغان بد جلوه دهد و به نزدیکی دو ملت که اشتراکات عدیده فراوان .نسبت به منطقه دارد . آسیب برساند .چون هراس دارند چنانچه . این مردم بخاطر همین سوابق نیک بین دو ملت و امید افغانان به ایران . برای کمک به آنان . همواره ملجا و پناه بوذه . و باز انتظار یاری دارند .در حالیکه آمریکا با خروج غیر مسئولانه بعد از بیست سال حضور . اکنون مشکلات یکی پی دیگری روشن میشود. .که چگونه عمل کرده و مانند دیگر نقاط دنیا بعد از اشغال . آن کشور را با معضلات و مشکلات اساسی و بنیادی رها ساخته . حال آمریکا با دوستان و عمله های تبلیغاتی و اشخاص ناآگاه. که نظر و خوراک خود را از صفحات مربوط به آنها میگیرند .برای پوشش عملکرد ظالمانه خود و اینکه بمردم بقبولاند . که همسایگان شما خوبی شما را نمیخواهد
  • IR ۰۲:۲۵ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۹
    0 0
    و فردا در اثر ناامنی و عدم تسلط دولت در مناطق . نیروهای داعشی که چند سال قبل هم رهبری به انتقال آنان از سوریه به افغانستان توسط آمریکا تذکر و هشدار دادند . فعالیت خود را که طی حداقل یکسال قبل در اقصئ نقاط افغانستان با بمت گذاری ها و ترور ها . داشته اند و حتی سخن از جذب بریدگان از طالبان و افرادی از کشورهای آسیای میانه . و حضور آنان خاصه در مناطقی از شمال افغانستان بگوش میرسد . فرصت عرص اندام و رواج ناامنی و برای پیشبرد اهداف خود ( آمریکا) علاوه بر افغانستان در دیگر کشورها عملیات خود را بر علیه امنیت آنها برای اهداف سیاسی و اقتصادی منظور نظر حامی خود در کشورهای رقیب و دشمن خود . فعالیت گسترده ای با پشتیبانی مالی اطلاعاتی و تسلیحاتی .بعمل آورند . و در این بین دولت و مردم که با تبلیغات ضد پاکستان و ایران و روسیه و غیره مواجه بودند . با از آمریکا درخواست و دعوت رسمی و عمومی بعمل آورند تا به کمک شان بشتابد ..بهر جهت . فکر میکنم مسئولیت دولت جدید و سفارت و امکانات تبلیغاتی بیشتر میشود . تا حداقل برای تنویر افکار عمومی مردم از دسیسه آمریکا که توسط دست پروردگان داخلی .خوب پخته میشود . حداقل موضع محکم و اینکه ایران کوشش نموده با دعوت از طرفین برای جلوگیری از آتش که دامن همه را خواهد گرفت . بعنوان یک کشور حامی امین مردم افعان .سعی نموده . حسابی فعال شوند . خیال مردم را آسوده نماید . و متوجه تبلیغات سو دشمن باشند .عملکرد ایران بعد از پیدایش کشوری بنام افغانستان همواره دوستانه بوذه .و اگر حرفی غیر از این در چند وقت گذشته زده میشود .در اثر تبلیغات سو آمریکا و عملکرد افراد حقوق بگیر است که برخی از آنان هم فرصت مهاجرت به آمریکا و حتما آسایش و آرامش با پول مکفی بخاطر خدماتشان فراهم آورده و اعلان رسمی هم کرده .تا چنین اشخاصی را اطمینان خاطر دهد .هر آنچه میتوانند بخاطر آمریکا و نه افغانستان انجام دهند و هر چه بهتر . گلابد در آنجا جای و پول بهتر نصیب میبرند .حال میتونه این اعمال . هر آنچه میشود بعنوان حکومتی و محلل .در مورد همسایگان .بخصوص اینکه این کشورها در صدر .دشمنان و رقبای اقتصادی و سیاسی آمریکا هستند بکار بندند و طوری عمل کنند که امید را از مردم بگیرند و همچنان دولت و طالبان را ببازی .تاکتیک های خود داشته باشند و در سایه این جدال و کشمکش های مصیبت بار و باعث خرابی و آوارگی
  • IR ۰۲:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۹
    0 0
    و نبود مسئولیت حکومتی در شهرهای تحت تسلط طالبان و آوارگان که در رنج و عذاب بسر میبرند و چشم برهم بزنی . فردا زمستان از راه میرسد و مشکلات بیشتر میشود . و در این فضا گروهی مانند داعش . حتما با تبلیغات و امکانات و عملکردی مانند آنچه در عراق و سوریه انجام دادند . سعی خود برای جذب نیرو از این مردم مستأصل خواهد کرد و حتما اتفاقات اکنون . با همین هدف در حال رخ دادن است. . بالاخره . همه باید مراقبت کننذ و این مردم را یاری رسانند و هشیار سازند . تا آتش داعش . نیز دامن آنان را نگیرد و دو سمت دولت و طالبان را برای ادامه مذاکرات . بصورتی که دو طرف فقط خود باشند و فاصله میز وجود نداشته و همه بر سر یک میز نشسته و بحث هایشان را تا زمان حصول توافق ادامه دهند و بجای جاش برساننذ . این بمصلحت همه خصوصا افغانستان عزیز و مردم رنج کشیده آن که نزدیک به نیم قرن در تب و تاب جنگ ها. با حضور دو ابر قدرت. جهان میسوزند . میباشد . امیدواریم که اتفاقات خوبی را شاهد باشیم . خصوصا فعالیت بیشتر وزارت خارجه ما . میتواند ممد این امیدواری. باشد .
  • IR ۰۳:۵۰ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۹
    0 0
    این داستان اندشکده میتونه نظر از جمله دستگاه جاسوسی آمریکا باشه . تا القائات خود را بیان و برنامه شان را دنبال کنه . نقشه دارند ِِجزئ از بازی جدیدشان هست
  • رهام حسامی IR ۰۹:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۵/۰۹
    0 0
    ببینید خیلی ساده هست امریکا 20 سال حضور مستقیم داشت در این مدت نقشه کل معادن افغانستان برداشت مثال همین معادن بزرگ تالک ننگرهار یا لتیوم هلمند تا ننگرهار،و معادن دیگه خوب امریکا طالبان را اورد و در ظاهر دشمنی میکنه اما واقعا خیر ببینید مالک شرکت بلک واتر اقای «اریک پرنس طرحی داره که نیازی به حضور نیروهای امریکا و تامین امنیت زیرساخت معادن نداره خود طالبان و داعش استخراج کرده و به صورت غیر قانونی از مسر پاکستان به امریکا صادر میشه .پس اون هزینه 65 تریلیون دلاری امریکا که هیچ بیشترش هم هم در میاد .وگرنه امریکا چرا باید ترک کنه اونم شبانه .باید کمی فکر کرد از یک کشور در حال جنگ بدون دولت مرکزی راحت میشه معادن غارت کرد.طلای لتیوم جهان به اندازه نفت عربستان ارزش داره

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس