به گزارش مشرق یک کاربر در توئیتی با اشاره به دستفروشی زنانی که حاصل تولید و خلاقیت خودشان را می فروشند نوشت: همیشه تو فکرم که چطور میشه به این زنها و خانواده هاشون برای رونق کسب و کارشون کمک کرد. چیزی که من متوجه شدم اکثر زنهایی که تو فضای مجازی تونستن کسب و کار پر رونقی داشته باشند از قشر متوسط و بالا هستند که اگر این درآمد رو نداشتند هم لنگ نمی موندن اما این زنها اونجا هم موفق نمیشن.

نسخه ی معمول موفقیت کسب و کار در فضایی مثل اینستاگرام نیاز به وقت و هزینه و آموزش و حتی برخی تصویرسازی ها و قصه بافی ها داره که این گروه از زنان سرپرست خانوار و نیازمند واجد هیچ کدوم نیستند و تو این فضا و بازار هم کارشون دیده نمیشه. فکر می کنم اگر دغدغه ی موضوع رو داریم و اگر توان یا امکانش رو داریم پیج هایی پر بازدید محلی یا کشوری راه بندازیم و در اون پیج یا حاشیه اش یه بازارچه ی تبلیغ و فروش و شبکه ی خریداران براشون فراهم کنیم. الان متاسفانه برخی از زن های طبقه ی متوسط و بالا یه پیج به همین شیوه راه میندازن ولی اجناس اون بندگان خدا رو با ارزون ترین قیمت می خرن و با حاشیه ی سود بالا و گاهی اوقات با برند خودشون می فروشن و سود برنده ی اصلی اینها هستند نه اون زنهای گرفتار.این هم نوعی دلالی و استعمار در حاشیه ی شبکه های اجتماعی است. فکر نکنید خیلی از اینها که فلان محصول محلی یا فلان تولید صنایع دستی زنان بلوچ یا حصیر بافته شده توسط زنان بوشهری را می فروشند نیت گسترش صنایع دستی یا کمک به این افراد را دارند. از این زنان افرادی رو میشناسم که در طی دو سه سال میلیاردر شدند اما تغییر محسوسی در زندگی زنان محلی که محصولشون فروخته شده حاصل نشده.

این پیشنهاد رو برای اونهایی دادم که نیت خیری دارند، اعتبار مجازی یا واقعی دارند امکان فروش یا معرفی گسترده ی اجناس این افراد رو دارن و در پی سود نیستند و گرنه زالو به قدر کفایت زیاد هست.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.