به گزارش مشرق، هر سال با فرا رسیدن تابستان، مسئله اوقات فراغت برای همگان از مهم‌ترین دغدغه‌ها می‌شود. پدر و مادرها در این فکر هستند که فرزندانشان نباید تعطیلات را بیهوده بگذارنند از این رو در تکاپوی برنامه ریزی برای اسفاده بهینه فرزندانشان از فرصت تابستان، کلاس‌های فوق برنامه یا برنامه ریزی‌هایی را برای آنان در سر می‌پرورانند.
اما امسال نیز همچون سال گذشته به دلیل شرایط موجود پاندمی کرونا دانش آموزان نه تنها نمی‌توانند در کلاس‌های فوق برنامه حضوری شرکت کنند بلکه حتی از مراودات با هم سن و سالان، سفر و تفریحات جمعی نیز محروم هستند. اما درفرصت باقی مانده تا سال تحصیلی نیز می‌توان با برنامه ریزی بهره لازم را از این فرصت فراغت برد.
بیشتر بخوانید:
جزئیات برگزاری آزمون مدارس نمونه دولتی
سمیه حکیمی کارشناس ارشد علوم تربیتی در گفت‌وگو با میزان گفت: با توجه به اینکه دانش آموزان در دو سال گذشته نتوانستند به صورت حضوری به مدرسه بروند، تابستان هم برای آنان معنایی که باید را ندارد.
وی ادامه داد:، اما با این حال این فرصت فراغت می‌تواند کمک بزرگی به دانش آموزای باشد که در طی سال تحصیلی به واسطه مجازی بودن آموزش نقص‌ها و مشکلات تحصیلی داشته اند تا بتوانند آن را جبران نمایند.
حکیمی گفت: بی برنامه گی و بطالت می‌تواند ضربات زیادی را به دانش آموزان وارد سازد آسیب‌های روحی و روانی و حتی جسمی زیادی را دانش آموزان در طی این دو سال آموزش مجازی تجربه کرده اند، از این رو نقش نظام آموزشی و خانواده‌ها برای برنامه ریزی در این اوقات بسیار پررنگ و تاثیر گذار است.
بیشتر بخوانید:
پادتن اجتماعی کرونا در مدارس
این کارشناس تربیتی در پاسخ به این سوال که در فرصت باقی مانده تا سال تحصیلی جدید دانش آموزان باید چه کارهایی انجام دهند گفت: با توجه به توسعه تکنولوژی و در اختیار داشتن ابزارهای هوشمند توسط دانش آموزان، آن‌ها می‌توانند در فرصت باقی مانده با مرور مطالب درسی با استفاده از محتواهای آموزشی که در طول سال تحصیلی گذشته از طریق معلمان و دبیران تهیه شده است به رفع اشکالات موجود خود بپردازند.
وی افزود:اگرچه که استفاده از ابزارهای هوشمندی که به جهت مجازی شدن آموزش در بین دانش آموزان اهمیت صد چندان پیدا کرد خود در کنار مزایا معضلاتی را نیز برای آنان و همچنین خانواده‌ها ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: خانواده‌ها باید بر استفاده این دانش آموزان از این ابزارها به ویژه در سنین پایین نظارت داشته باشند. بدین صورت که در طی مدت استفاده آن‌ها از این ابزار در کنار آن‌ها باشند. توسعه تکنولوژیکی و پایین آمدن سن استفاده از فضاهای مجازی نگرانی‌هایی را ایجاد کرده که این دغدغه‌ها با توجه به اوضاع موجود همه گیری کرونا و در خانه ماندن دانش آموزان سبب شده است که یکی از بگو مگوهای اصلی خانواده و فرزندان همین موضوع باشد.
وی در مورد اختلال در فرایند اجتماعی شدن دانش آموزان با ماندن در خانه، گفت: با توجه به اینکه دانش آموزان در مدت فراغت خود به کلاس‌های فوق برنامه می‌رفتند، یا همراه خانواده‌ها به سفر و یا به مروداتی با هم سن سالانه خود می‌پرداختند که تمامی این موارد در روند اجتماعی شدن این افراد ناثیرات به سزایی دارد.
حکیمی یاد آوری کرد: با توجه به اوضاع موجود تنها خانواده‌ها هستند که با نقش موثر خود می‌توانند برای این زمان‌ها برنامه ریزی کنند، از این رو خانواده‌ها می‌توانند با توافقاتی با فرزندان ضمن داشتن جدیت لازم برنامه‌ای مدون را برای ساعات تفریح، خواب، استراحت و آموزش آن‌ها البته بدون اجبار در نظر بگیرند.
وی در پایان گفت: در تابستان کرونایی لازم است والدین به دنبال راهی برای وقت گذرانی صحیح فرزندان در خانه باشند که هم نیازهای آموزشی و هم نیاز به تفریح در آنان برآورده شود، نقش تعاملی خانواده‌ها در این میان با توجه به اینکه دانش آموزان تقریبا تمام روز را در کنار والدین هستند بسیار حائز اهمیت است. در این میان والدین نیز با کمک شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های آموزشی می‌توانند توانایی و سواد خود را برای بهره مندی از این فضا ارتقا دهند.
