مربی: اولگ بلوخین

این دومین مقطع حضور اولگ بلوخین در تیم ملی اوکراین است. او در مقطع قبلی تیم ملی کشورش را در جام جهانی 2006 هدایت کرد. آنها در آن رقابت‌ها بازی‌های خوبی ارائه دادند و تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفتند اما در نهایت مغلوب ایتالیا، قهرمان جام، شدند. کارنامه او در تیم‌های باشگاهی‌اش چندان درخشان نیست اما حضور در جام جهانی 2006 تا اندازه‌ای به دوران مربیگری او رونق بخشید.

به عنوان بازیکن، بلوخین یک مهاجم فوق‌العاده بود که نقش مهمی در موفقیت‌های دیناموکیف در دهه 70 و 80 داشت. او 112 بار نیز پیراهن تیم ملی شوروی را به تن کرد اما هیچ گاه در رقابت‌های جام ملت‌های اروپا به توفیقی دست پیدا نکرد.

کاپیتان: آندره شوچنکو

بلوخین در دیدارهای آماده‌سازی، تیمش را با دو سیستم های 4-4-2 و 4-2-3-1 روانه میدان می‌کند و همین مسئله موجب شد تا بازوبند کاپیتانی بین آندره شوچنکو و آناتولی تیموشوک دست به دست شود. اما در صورتی که شوچنکو در ترکیب اصلی قرار داشته باشد، احتمالا او بازوبند را در اختیار خواهد داشت.

مهاجم 35 ساله دیناموکیف نیاز چندانی به معرفی ندارد. او که در سال 2004 عنوان مرد سال فوتبال اروپا را به دست آورد، در سال 1999 به دیناموکیف کمک کرد تا به نیمه نهایی چمپیونزلیگ برسد. او سپس به میلان رفت و 7 فصل درخشان را در سن سیرو سپری کرد. او آشکارا درخشش گذشته را ندارد اما همچنان یکی از چهره‌های تاثیرگذار تیم اوکراین است. او تنها 4 گل دیگر تا رکورد 50 گل ملی فاصله دارد.

بازیکن ستاره: آلکساندر علیف

علیف چهره غیر قابل جانشین اوکراین در مرکز خط دفاعی است. او که در اولین مقطع حضورش در دیناموکیف فروغ چندانی نداشت، بعد از سپری کردن 13 ماه تاثیر گذار در لوکوموتیو مسکو، در ماه مارس گذشته بار دیگر به دینامو بازگشت. حضور او باعث شد تا تیم پایتخت نشین فرصت بیشتری برای گلزنی روی ضربات ایستگاهی پیدا کند.

علیف تجربه بازی در تیم زیر 21 ساله‌های اوکراین را نیز دارد و با این تیم به فینال رقابت‌های قهرمانی اروپای سال 2006 رسید. در آن تیم چهره‌هایی مانند آرتم میلفسکی، دیمیترو چیگریسنکی، آندری پیاتوف و الکساندر ریبکا حضور داشتند.

پدیده جوان: یوگن کونوپلیانکا

این مهاجم 22 ساله دینامو هنوز راه زیادی برای اثبات خود دارد اما حضورش در تیم اوکراین یک گزینه خوب در اختیار بلوخین قرار می‌دهد. او از سرعت بالایی برخوردار است و دریبل‌های سریعش برای مدافعان حریف دردساز خواهد بود. بلوخین ترجیح می‌دهد از او در سمت چپ خط حمله استفاده کند، پستی که به او اجازه می‌دهد از سرعت و تکنیک بالایش به خوبی استفاده کند.

او هنوز به ترکیب اصلی تیم نرسیده و اندکی نیاز به تقویت توانایی‌هایش دارد اما اعتماد به نفسی که روی گل اخیرش به تیم ملی آلمان نشان داد، ثابت کرد که از پتانسیل کافی برخوردار است.