سرویس جهان مشرق _ اعزام کشتی ایرانی حامل سوخت به لبنان اتفاقی فراتر از یک تبادل تجاری است که در ابعاد مختلف، بر روند معادلات منطقه‌ای تأثیرگذار است.

محافل تصمیم‌سازی آمریکایی- صهیونیستی اگرچه هشدارهای سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در سخنرانی‌های پیشین مبنی بر درخواست سوخت از ایران را جدی می‌دانستند، اما تصور می کردند معادلات داخلی قدرت در لبنان به این زودی‌ها اجازه انجام این کار را نخواهد داد.
تئوریسین‌های سیاسی آمریکایی معتقدند که دولت این کشور با اقدام اشتباه خود و اعمال تحریم‌ها و محاصره اقتصادی و پولی فلج کننده ضد لبنان، شرایط این کشور را به جایی کشاند که آن را در آغوش ایران قرار داد.

اشتباه راهبردی دیگر آمریکایی‌ها در پیش‌بینی سناریوهای فرارو در نتیجه عزیمت کشتی سوخت ایرانی به لبنان بود که خود را در اعلام مواضع شتابزده برخی دیپلمات‌های آمریکایی از جمله دوروثی شیا سفیر واشنگتن در لبنان خود را نشان داد و ثابت کرد که کاخ سفید از این اتفاق شگفت زده شده و پیش‌بینی دقیقی از آن نداشت. این  شتابزدگی به حدی بود که وی دولت و ملت لبنان را تهدید کرد که باید سوخت و مواد غذایی را از متحدان آمریکا از جمله مصر و اردن و دیگر طرف‌های منطقه‌ای دریافت کنند. این در حالی بود که  کشورهای مذکور  پیش از این هیچ علاقه‌ای به فروش سوخت یا انرژی برق به لبنان نشان نداده بودند.

خانم شیا از آمادگی آمریکا برای تسهیل در ورود برق و سوخت به لبنان از طریق اردن و مصر با کانال ارتباطی سوریه خبر داد که با توجه به سخت‌گیری های این کشور در تشدید محاصره لبنان اقدامی کاملا انفعالی نسبت به اعزام کشتی ایرانی به سواحل بیروت تلقی می‌شود. این موضع همچنین نشان دهنده شکست سیاست‌های آمریکا در لبنان مبنی بر محاصره ملت این کشور و گرسنه نگه داشتن آنها است.
 

زمانبندی دقیق اعزام کشتی ایرانی

تصمیم حزب الله لبنان مبنی بر واردات سوخت از ایران درست زمانی اعلام شد که بعد از مصوبه ریاض سلامة رئیس بانک مرکزی لبنان که آمریکا به صورت مستقیم در تمدید حکم وی دخالت داشت، بحران سوخت در لبنان به اوج خود رسید و افکار عمومی این کشور مطمئن شدند که آمریکا و رژیم‌های عربی انگیزه‌ای برای مداخله در جهت حل مشکلات معیشتی لبنانی‌ها ندارند. البته تحلیلگران معتقدند که ارسال کمک‌های ایران گرچه می‌تواند به صورت مقطعی باعث کاهش این بحران شود، اما آن را به صورت کامل مرتفع نمی‌کند. با این وجود اقدام مذکور می‌تواند سلطه کارتل‌ها و بازرگانان آمریکایی بر بازار لبنان را بشکند و آنها را مجبور به توجه به اولویت‌های بازار داخلی لبنان کند. علاوه بر اینکه این تنها کشتی اعزامی از ایران به لبنان نخواهد بود. چرا که تهران نیز از روند شکست تحریم‌های خود در نتیجه اعزام این کشتی‌ها استقبال می کند.

بارگیری سومین کشتی ایرانی به سوی سواحل لبنان

سید حسن نصرالله در سخنرانی به مناسبت چهارمین سال آزادسازی اراضی لبنان از لوث گروههای تروریستی تکفیری، از توافق با ایران برای بارگیری و تجهیز سومین کشتی مشتقات نفتی خبرداد.

بارگیری محموله و حرکت این کشتی از بنادر جنوبی ایران به سوی سواحل لبنان در حالی است که از ابتدای آغاز مسئله واردات سوخت لبنان از ایران، برخی مقامات رژیم صهیونیستی به شکل علنی و یا نقل قول‌های پنهان شروع به تهدیداتی مبنی بر هدف قرار دادن این کشتی‌ها کردند.

مسئله خرابکاری و تهدیدات اسرائیل علیه ناوگان تجاری_نفتی جمهوری اسلامی ایران در سالهای اخیر موضوع تازه‌ای نبوده و این رژیم بارها تلاش کرده تا مسیر ارسال محموله‌های سوختی ایران به مقصد سوریه را نا امن کند اما این اقدامات تا کنون بی‌نتیجه بوده و مانع از کمک‌رسانی ایران به متحدین منطقه‌ای خود نشده است.

این بار اما با تهدیدات مستقیم و جدی دبیرکل حزب الله لبنان مبنی بر پاسخ مستقیم به هر گونه حمله به کشتی‌های ایرانی حامل سوخت برای مردم لبنان، اوضاع متفاوت است.

در دو هفته اخیر سید حسن نصرالله ۳ بار به مناسبت‌های مختلف سخنرانی داشته و نخستین بار بر قطعی شدن موضوع ارسال سوخت از ایران به لبنان تاکید کرده، در سخنرانی دوم خود (۵ روز قبل) از ارسال دومین کشتی و در سخنان شب گذشته خود نیز از بارگیری و آغاز به حرکت سومین کشتی حامل سوخت به مقصد سواحل لبنان سخن گفت. به نظر می‌رسد اعلام رسمی زمان حرکت و مکان فعلی ناوگان سوختی که به سوی لبنان در حرکت است نشان از اطمینان مقاومت لبنان بر تامین امنیت کشتی های ایرانی است.

حزب الله لبنان در سالهای اخیر بارها تاکید کرده است که کلیه حملات دشمن را به شکلی متناسب و مشابه پاسخ خواهد داد؛ یعنی اگر دشمن صهیونیستی سرباز حزب الله را به شهادت برساند، به دنبال انتقام‌گیری از سرباز اسرائیلی خواهد بود و اگر اقدام به شلیک موشک به پایگاه نظامی در لبنان کند، پاسخ خود را با شلیک موشک‌های مقاومت دریافت خواهد کرد.

در خصوص مسئله احتمال حمله یا خرابکاری رژیم صهیونیستی علیه کشتی‌های ایرانی که به مقصد بیروت حرکت می‌کنند، مدل پاسخ متقابل حزب الله بر کسی پوشیده نیست؛ اگر امنیت سوخت مردم لبنان مختل شود، دشمن صهیونیست نیز امنیت منابع سوختی و فسیلی‌اش که از قضا در دریای مدیترانه و فاصله بسیار اندک از آبهای لبنان قرار دارد تهدید خواهد شد.

در سالهای اخیر اسرائیل میلیاردها دلار سرمایه‌ گذاری در بخش استخراج از سکوهای گازی در سواحل خود و میادینی نظیر "تمر" و "لویاتان" کرده است؛ سکوهای گازی که در دورترین فاصله ممکن تنها ۳۵ کیلومتر از خاک مناطق جنوبی لبنان فاصله دارند.

اسرائیل یک بار در سال ۲۰۰۶ و جنگ ۳۳ روزه طعم تلخ نزدیک شدن به سواحل لبنان را با اصابت موشک ضد کشتی مقاومت به ناوچه INS Hanit و آسیب شدید به آن چشیده است و به خوبی می‌داند که توان مقاومت لبنان در عرصه جنگ دریایی و تهدید علیه سکوهای گازی این رژیم در چنین فاصله اندکی چندین برابر سال ۲۰۰۶ بوده و منابع اطلاعاتی و جاسوسی آنها نیز به خوبی آگاه هستند که حزب الله لبنان در سال‌های اخیر به چه تسلیحات مرگبار و غیر قابل دفاعی در حوزه نبرد دریایی دست یافته است.