به گزارش مشرق، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت:
«شاه حسین مرتضوی، که مشاور فرهنگی اشرف غنی رئیس دولت فراری افغانستان هم بود، در توییت نوشت:» به هیچ ابرقدرت، اتکا و اعتماد نکنیم. هیچ ملتی با اتکا و وابستگی به قدرتهای جهان به سعادت، عزت، استقلال واقعی و خود اتکایی نخواهد رسید. تنها اعتماد به یک ملت است که عزت و سربلندی را به همراه میآورد».
این اعتراف دیرهنگام در حالی است که او چند روز قبلتر با اعتمادسازی به نفع اشغالگران آمریکایی و خطاب به مردم نوشته بود «تشویش نکنید؛ نیروهای آمریکایی، مسئولیت امنیت کابل را (برعهده) میگیرند».
بیشتر بخوانید:
در آخرین تماس بایدن و غنی قبل از سقوط پایتخت چه گذشت؟
گفتنی است پس از پست گرفتن این عنصر غربگرا در دولت اشرف غنی، ویدیویی از وی در رسانهها منتشر شد که او را سرگرم رقص و پایکوبی به خاطر انتصابش به پست مشاور اشرف غنی نشان میداد.
همان زمان برخی رسانههای افغانستانی مثل آریانانیوز نوشتند «مرتضوی، در پیوند به منصب کنونیاش میگوید: سالها در جامعه کار نمودم اما کسی من را مورد توجه قرار نداد، تا اینکه اشرف غنی من را دعوت کرد و از من خواست که با او همکاری نمایم. شخصیت کنونی مرتضوی ناشی از همین مسئله است که اشرف غنی او را از زمین به عرش برده و اکنون دفتر، خانه، موتر ضد مرمی (خودرو ضد گلوله) و محافظ دارد. مرتضوی شخصیت متملق دارد و در تلاش است که موقف خود را از دست ندهد. مرتضوی پیش از اینکه معاشاش از طرف دولت اشرف غنی حواله شود و به حیث مشاور ارشد رئیسجمهوری تعیین شود، میگفت این حکومت فاشیستی به عدالت اجتماعی و حقوق برابر شهروندی باور ندارد و تمام تعیینات از قوم خود اشرف غنی است».
بیشتر بخوانید:
اشتباه محاسباتی غرب تا جامعه شناسی افغانستان
این مهره غربگرا و مجیزگوی غرب، مواضع متوهمانه و معارض نسبت به ایران داشت. او قبلا مدعی شده بود: «قدر جمهوریت و دموکراسی را در افغانستان بدانیم! روند انتخابات در افغانستان با تمام چالشهایش را با کشورهای همسایه و فراتر از آن مقایسه کنید... در دو انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹، اشرف غنی با عبدالله عبدالله، رقیب اصلی انتخاباتی خود دولتهای ائتلافی تشکیل داد که در یکی عبدالله به ریاست اجرایی، دومین مقام کشور و در دیگری به ریاست شورای عالی مصالحه ملی رسید. وزیران کابینه نیز میان دو طرف به میزان برابر تقسیم شدند و هرچند آمریکا در تقسیم قدرت و ایجاد دولتهای مشارکتی بین دو رقیب نقش مهمی داشت، اما دو طرف سرانجام توانستند در کنار هم کار کنند.
او همچنین مدعی شده بود: از ما بیاموزید.برای افغانستان بینهایت مهم است، که برای ارزشهای دموکراسی، آزادی بیان، حقوق بشر و کرامت انسانی تلاش میکند. کشورهای همسایه! از افغانستان بیاموزید».