به گزارش مشرق ، تهران امروز در مطالب امروز خود از مخالفان و موافقان حزب بزرگ اصولگرايي نوشت و اظهارات اخیر برخی از اصولگرایان را در مورد ضرورت اتحاد مورد بررسی قرار داد که به شرح زیر است :
محمدرضا باهنر عضو فراکسیون رهروان ولایت با تاکید بر تشکیل حزب بزرگ اصولگرايي تاكيد كرد و از اصولگرايان خواست تا زمينههاي مناسب اين حزب را فراهم كنند. باهنر در اين باره تصريح كرد: در صورت ایجاد زمینههای مناسب حزب بزرگ اصولگرایی تشکیل خواهد شد.
محمدرضا باهنر عضو فراکسیون رهروان ولایت با تاکید بر تشکیل حزب بزرگ اصولگرايي تاكيد كرد و از اصولگرايان خواست تا زمينههاي مناسب اين حزب را فراهم كنند. باهنر در اين باره تصريح كرد: در صورت ایجاد زمینههای مناسب حزب بزرگ اصولگرایی تشکیل خواهد شد.
اظهارات باهنر درباره تشكيل حزب بزرگ اصولگرايي در حالي مطرح شد كه اين طرح مقابل تلاش برخي براي تنوع گروههاي اصولگرا ارزيابي ميشود. در عين حال مجلس شوراي اسلامي كه به عنوان آينه تمام نماي فضاي عمومي سياسي كشور تلقي ميشود، عملا به سه طيف تقسيم شده است. غلامرضا مصباحي مقدم در گفتوگويي كه اخيرا با خبرآنلاين داشت، صراحتا اعلام كرد كه درکنار یکدیگر قرار گرفتن این سه طیف (ايثاگران، پايداري و رهروان) یک «آرزوی دور از واقعیت» است. وي در ادامه از نسبت بين اين طيفها به عنوان تقابل مجموعههاي اصولگرا ياد كرد و افزود: این تقابل، حب و بغضها را تحریک میکند و به خدمت نمایندگان لطمه میزند.
از سوي ديگر اظهارات نمايندگان اصولگراي مجلس نشان داده كه اين چندپارگي فراكسيوني از سوي آنان پذيرفته شده نيست و آنان خواستار تشكيل يك فراكسيون قوي اصولگرا هستند. بنابراين اظهارات باهنر مبني بر ضرورت يك حزب فراگير داراي اهميت بسيار است. چرا كه ميتواند پاسخگوي مطالبات طيفي باشد كه خواستار انسجام اصولگرايان هستند. البته ضرورت گسترش چتر اصولگرايي و تشكيل چنين حزبي از سوي اصولگرايان تازگي نداشته و از سالهاي گذشته يكي از موضوعات اساسي در اين جناح سياسي بود. مقطع تاريخي بعد از انتخابات رياستجمهوري سال 84 از جمله مقاطعي بود كه طرح تشكيل حزب فراگير در جريان اصولگرا مطرح شد.
تلاش ناكام براي احياي شوراي هماهنگي
در سال 84 پس از كنارهگيري ناطق نوري از شوراي هماهنگي، نشستي در مهر ماه آن سال با حضور مسئولان سراسر كشور اين شورا برگزار شد كه سخنرانان اصلي آن لاريجاني و باهنر بودند. آنان در اين نشست اعلام کردند بهزودی برای تاسیس حزبی فراگیر و مبتنی بر ساز و کارهای دموکراتیک، شورای هماهنگی نیروهای انقلاب را با ساختاری جدید و اساسنامه ای مشخص ثبت قانونی خواهند کرد. به رغم تلاش براي زنده نگه داشتن شوراي هماهنگي در سازو كار جديد به عنوان حزب فراگير اصولگرايان اين حزب مورد استقبال اصولگرايان قرار نگرفت. در آستانه انتخابات رياستجمهوري دهم بحث تشكيل حزب فراگير اصولگرايان بار ديگر در سپهر سياست ايران شكل گرفت. تابستان سال 87 و هنگامي كه گروههاي سياسي در حال آرايش سياسي انتخاباتي بودند جامعه اسلامي مهندسين با طرح مجدد تشكيل حزب فراگير اصولگرايان درصدد بر آمد تا مقدمات آن را فراهم كند. در تیر ماه سال 87 ساختار اين حزب فراگیر در قالب دو لایه 30 نفره و 300 نفره تعریف شده بود. براساس آنچه جامعه اسلامي منتشر كرد، قرار بود لایه 30 نفره این حزب متشکل از شخصیتها و چهره های شاخص نظام و لایه 300 نفره بر اساس توزیع منطقهای و به لحاظ سهمیه بندی صنفی و جنسیتی از اقشار و اصناف و تخصص های مختلف باشد. در همان زمان كارگروهي در جامعه اسلامي مهندسين تشكيل شد و بر اساس جلساتي كه برگزار كرد حتي به مرحله تدوين اساس نامه،مرام نامه و انتخابات نام تشكل هم رسيد. جامعه اسلامي مهندسين تلاش داشت تا با دعوت از شخصيتهاي قديمي اصولگرا اعضاي هيات موسس و شوراي مركزي اين حزب را مشخص كند. براي اين كار حتي اعضاي در قيد حيات شوراي مركزي حزب جمهوري اسلامي پيشنهاد شدند تا از تجربيات كهنه كاران سياسي اصولگرا براي تشكيل حزب فراگير اصولگرا استفاده شود.
مخالفان سنتي حزب فراگير
البته تلاش طيف جامعه اسلامي مهندسين براي تشكيل حزب بزرگ اصولگرايي با مخالفتهايي از سوي طيف سنتي و جديد اصولگرا مواجه بود. از جمله مخالفان «سنتي» اين حزب فراگير كه به نظر كمي واقع بينانهتر به اين مقوله نگاه ميكردند،موتلفه اسلامي بود. محمدنبي حبيبي دبيركل حزب موتلفه در مخالفت با تشكيل حزب فراگير اصولگرا صراحتا اعلام كرد: تشكيل حزب فراگير اصولگرايان بايد در جهت وحدت اصولگرايان باشد نه اينكه باعث شود ساير احزاب اصولگرا فعاليت حزبي خود را كنار گذارند. وي با بيان اينكه «حزبي با آن اقتدار كه بتوان در كشور به آن تكيه كرد در كشور وجود ندارد» به جامعه اسلامي مهندسين تذكر داد كه براي پيشنهاد خود مبني بر تشكيل حزب فراگير برنامهاي ندارد.
موافقان حزب فراگير
تشكيل حزب فراگير اصولگرا طرفداراني نيز در اين جناح دارد. البته شايد تعريف اين دسته از حاميان حزب واحد اصولگرا با تعريفي كه مد نظر باهنر است فرق كند. چرا كه برخي از اصولگرايان بيشتر ائتلاف فراگير اصولگرايان مدنظرشان است تا يك حزب فراگير. در اين بين هر از گاهي اصولگرايان در اين باره اظهارنظر داشتند. اواخر سال 87 محمدرضا ميرتاج الديني در قامت نماينده مردم تبريز در مجلس و زماني كه هنوز به لاريجاني نزديكتر بود پيشنهاد حزب فراگير اصولگرايان را مطرح ميكند. او با اشاره به تجربه اصولگرايان براي انتخاباتهايي كه برگزار شد،مي گويد: جریان اصولگرا از نظر تشکیلاتی رشد یافته است و رو به جلو حرکت می کند و شاکلهها و نشانه های تبدیل به یک حزب بزرگ و فراگیر را در درون خود می پروراند و کم کم می تواند در قالب یک جبهه فراگیر دائمی عمل کند. خرداد امسال نيز ضرورت تشكيل حزب فراگير اصولگرا بار ديگر از زبان چهره ديگر مطرح شد. اين بار حجتالاسلاموالمسلمين علي سعيدي از اعضاي جامعه روحانيت مبارز بود كه ضرورت تشكيل يك حزب فراگير اصولگرا را مطرح ميكرد. او ضمن آسيبشناسي رفتار مجلس و دولت با همديگر به خلأ حضور حزب قوي در كشور اشاره كرد و گفت: مشکل ما در کشور این است یک یا دو حزب فراگیر در کشور نداریم. به نظر ميرسد با توجه به اختلاف سلايقي كه در اصولگرايان وجود دارد ايجاد يك حزب واحد اصولگرا به نحوي كه تمام جناح اصولگرا يا اكثريت آن را در بر بگيرد بيشتر نشأت گرفته از نگاه آرماني است. البته نبايد از نظر دور نگاه داشت كه طراحان اين ايده كساني هستند كه از بدو انقلاب در احزاب قوي و قدرتمندي مانند حزب جمهوري اسلامي سابقه فعاليت تشكيلاتي و حزبي دارند و بيگدار به آب نزدهاند. با اين وجود تشكيل ائتلاف قوي در آستانه انتخابات رياستجمهوري يازدهم بين اصولگرايان قابل دسترستر و باور پذيرتر است.