کد خبر 1272364
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ - ۱۵:۴۷
قتل

پسر جوان که در جریان درگیری، ناخواسته دوست خود را به قتل رسانده بود، پای چوبه دار رضایت اولیای دم را جلب کرد و به زندگی بازگشت.

به گزارش مشرق، تحقیقات در این پرونده از اواخر آذر سال ۹۳ و پس از درگیری خونین در پارک ایثار شهرری آغاز شد.

بررسی‌ها نشان داد، درگیری میان چند پسر جوان رخ داده و در جریان آن، حسام ۱۸ ساله با ضربه چاقوی یکی از دوستانش به نام میلاد زخمی شده بود.

حسام پس از چند روز خود را تسلیم و به این درگیری اعتراف کرد و گفت: «من به خاطر متلک‌ پرانی به یک دختر با حسام درگیر شدم.»

تحقیقات ادامه داشت تا این‌که بعد از ۱۸ روز حسام بر اثر شدت جراحات جان باخت. با مرگ پسر جوان، پرونده وارد مرحله تازه‌ای شد و میلاد به بازسازی صحنه قتل پرداخت.

با تکمیل تحقیقات در دادسرا، قاتل پای میز محاکمه ایستاد و با درخواست اولیای دم حکم قصاص گرفت.

حکم در دیوان‌عالی کشور مهر تایید خورد و میلاد پای چوبه دار قرار گرفت. اما دقایقی قبل از اجرای حکم، توانست رضایت اولیای دم را کسب کند.

هفت سال بعد از این جنایت، قاتل از جنبه عمومی جرم در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه قرار گرفت.

میلاد در جلسه در دفاع از خود گفت: «من و حسام بچه‌محل بودیم و خصومتی با هم نداشتیم. بارها او را در پارک دیده بودم. آخرین بار او به دختری در پارک متلک انداخت که به او تذکر دادم، همین باعث درگیری و اختلاف ما شد. فکر نمی‌کردم این درگیری با قتل تمام شود. نمی‌خواستم او را بکشم و برای

این‌که بترسد، چاقو را از جیبم بیرون آوردم که ناخواسته چاقو به ریه او اصابت کرد. هفت سال از بهترین سال‌های عمرم را در زندان گذراندم. در این سال‌ها همیشه کابوس اعدام با من همراه بود. مادر حسام به خاطر گریه‌های مادرم، مرا بخشید و مدیون او هستم. در این سال‌ها به اندازه کافی تنبیه شدم و حالا درخواست دارم قضات هم مرا ببخشند و در مجازاتم تخفیف بدهند.»


پس از دفاعیات متهم، قضات برای صدور رای وارد شور شدند.

منبع: جام جم آنلاین

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 2
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • IR ۰۷:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۵
    0 1
    اشتباه. من بودم صد درصد اعدام میکردم. حیف شد. لذتی که در انتقام است هرگز در بخشش پیدا نمیشه.
  • IR ۱۵:۴۲ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۶
    0 0
    7:44اولیای دم گذشت کردند توچرا واژه ها را وارونه کردی و ازخودت می بافی..اولا:لذتی که دربخشش هست درانتقام نیست/دوما:زنده ماندن این افراد بدترازمرگه یعنی مرگ تدریجی ست.هربارصحنه ی قتل ودرگیری ومرگ طرف جلوچشماش میاد..وعذاب وجدانی که مرتب آزارش میده وسرنوشتش به تباهی کشاند این مردگی ست نه زندگی ست-

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس