به گزارش مشرق به نقل از دیلی میل ، ازن مانند یک سپر عمل می کند  وباعث جذب شدن اشعه ماوراء بنفش خورشید می شود. عدم وجود ازن بدان معناست که بیشتر این تابش پرانرژی به زمین می رسد و خوب هم می دانیم که اشعه ماورا بنفش خورشید می تواند به سلول های زنده آسیب برساند.

لایه ازن در اثر واکنش های شیمیایی  که توسط انرژی خورشیدی هدایت می شود تخلیه می شود. این فرآیند شامل محصولات جانبی مواد شیمیایی ساخته شده توسط انسان است که در جو باقی می مانند.

هر سال ، این امر باعث می شود که بین آگوست و اکتبر - تابستان نیمکره جنوبی - حفره ای در قطب جنوب ایجاد شود و در اوایل اکتبر به اوج خود برسد.

اندازه سوراخ به شدت به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

به گزارش سرویس نظارت بر جو اتحادیه اروپا (کوپرنیک) ، این حفره در هفته گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

از روزهای گذشته ، این حفره مساحتی در حدود ۸.۸ میلیون مایل مربع (۲۳ میلیون کیلومتر مربع) را شامل می شد. در سال هایی که شرایط آب و هوایی معمولی وجود دارد این حفره به طور معمول به حداکثر مساحت حدود ۸ میلیون مایل مربع (۲۰.۷ میلیون کیلومتر مربع) می رسد.

علیرغم این نوسانات طبیعی ، کارشناسان انتظار دارند که این حفره در پاسخ به محدودیت های شیمیایی تخریب کننده ازن که در سال ۱۹۸۷ معرفی شد ، تا سال ۲۰۵۰ به طور دائمی بسته شود.

وینسنت-هنری پوچ ، سرپرست سرویس نظارت بر جوی کوپرنیک ، گفت: «پیش بینی ها نشان می دهد که حفره امسال به حفره ای بزرگتر از حد معمول تبدیل شده است. ما به دنبال یک حفره ازن بسیار بزرگ و به طور بالقوه عمیق هستیم.»

به گفته دکتر پوچ ، سوراخ ازن از سال گذشته شروع به بزرگ شدن در حد و اندازه های غیرقابل کنترلی کرد اما به یکی از طولانی ترین تجلیات این پدیده ثبت شده تبدیل شد.

در حقیقت اندازه گیری های ماهواره ای نشان داد که سوراخ سال گذشته نیز یکی از بزرگترین و عمیق ترین حفره های سال های اخیر بود و مساحت آن به ۹.۷ میلیون مایل مربع (۲۵ میلیون کیلومتر مربع) رسید.

آنته اینس ، دانشمند ارشد مرکز اروپایی پیش بینی آب و هوا گفت: «این تحول ازن {بزرگ تر شدن سوراخ} با توجه به شرایط جوی فعلی انتظار ما را می کشد. پیشرفت حفره ازن در هفته های آینده بسیار بیشتر خواهد بود.»

همچنین پوچ افزود: «حفره ازن ممکن است تا دو یا سه هفته آینده به رشد کمی ادامه دهد.»

کلاوس زنر مدیر ماموریت های ماهواره ای کوپرنیک نیز گفت: «نظارت بر حفره ازن بر روی قطب جنوب باید به دقت تفسیر شود زیرا اندازه ، مدت و غلظت ازن حفره تحت تأثیر میدان های بادی محلی یا هواشناسی در اطراف قطب جنوب است. ما انتظار داریم تا سال ۲۰۵۰ سوراخ ازن روی قطب جنوب بسته شود.»

سوراخ لایه ازن برای اولین بار در دهه ۱۹۷۰ توسط دانشمندان تشخیص داده شد و مشخص شد که بیشتر از عوامل طبیعی مانند دما ، آب و هوا و فوران آتشفشانی است.

این واقعیت که بسیاری از مواد تخریب کننده ازن می توانند برای ده ها سال در استراتوسفر باقی بمانند به این معنی است که بازیابی لایه ازن روند بسیار کندی است.

در واقع ، کارشناسان پیش بینی کرده اند که تا دهه ۲۰۶۰ طول می کشد تا مواد مضر مورد استفاده در مبردها و قوطی های اسپری به طور کامل از جو محو شوند.