به گزارش مشرق، اکبر پازوکی از فروش اجباری از سوی تولیدکنندگان لوازم خانگی خبر داد و گفت: تولیدکنندگان لوازم خانگی فروش خود را سبدی و فروش برخی اقلام را مشروط به خرید اقلام دیگر کردهاند. برای مثال میگویند اگر یک یخچال میخواهی باید دو ماشین لباسشویی هم بخرید. تولید کنندگان کار خود را با بقالی اشتباه گرفته اند، میخواهند محصولاتی که سود خوب دارد را تولید کنند و آنها را از طریق سبد کالا بفروشند. این در حالی است که بر اساس قانون نظام صنفی این کار خلاف است که کالایی به اجبار با کالاهای دیگر به مصرف کننده فروخته شود.
انحصار در یک قدمی صنعت لوازم خانگی
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی در ادامه از کمبود برخی کالاها در این حوزه خبر داد و گفت: خود تولیدکنندگان هم به موضوع ازعان میکنند که هنوز به سطحی که به طور کامل نیاز داخل را تامین کنند نرسیدند. در این شرایط به نظر میرسد تولیدکنندگان به دنبال انحصار طلبی هستند، به طوری که اقدام به راه اندازی فروشگاه کردند و تظاهر میکنند کالا به اندازه کافی هست تا واردات آزاد نشود. ما هم مخالف آزاد شدن واردات هستیم، اما وارد نشدن کالا نباید به این منجر شود که تولید کننده پای خود را در کفش توزیع کننده کند.
وی با بیان اینکه احتکار، قاچاق، گرانفروشی و کمفروشی همه به نام فروشندگان تمام میشود، اظهار کرد: در بازار شاهد گرانی هستیم نه گرانفروشی، اما همیشه کاسه کوزهها سر کسبه میشکند. این در حالی است که قیمت را تولید کنندگان تعیین میکنند و فروشندگان با سود مشخص کالا را خرید و فروش میکنند.
پازوکی همچنین تاکید کرد که تولید کننده حق ندارد خود توزیع کننده باشد و اگر کالایی دارد باید آن را به واحدهای زیرمجموعه اتحادیه لوازم خانگی عرضه کند. اما در حال حاضر انجمنهای تولیدکننده با توزیع کنندگان موازی کاری میکنند. برای مثال برخی تولیدکنندگان با فروشگاهها قرارداد میبندند آن را اجاره میکنند، از صاحب فروشگاه میخواهند دیگر حضور نداشته باشد و به جای او کارمندی خودشان را قرار میدهند و میگویند پول آب، برق، مالیات و غیره را نیز پرداخت میکنند. این انحصار طلبی است.
مردم بدهکار بانکها
این در حالی است که به گفته وی قانون چرخه تولید لوازم خانگی از مواد معدنی و سازمانهای مربوطه تا توزیع و خدمات پس از فروش را در نظر گرفته و هیچ وقت تولیدکننده را مساوی با توزیع کننده قرار نداده است. تولید کننده باید به دنبال صادرات، به روز رسانی کالا، بهبود کیفیت و کاهش قیمت باشد، نه اینکه با بالا رفتن قیمت با بانکها قرارداد ببندد و مردم را بدهکار بانکها کند یا اینکه فروشگاه اجاره کند و به طرق مختلف محصولات خود را بفروشد. این موارد با سیاستهای اقتصادی کشور همخوانی ندارد. به طور کلی مردم به طرق مختلف در حالت بدهکار شدن به بانکها هستند، چرا که به دلیل گرانی برای خرید هر کالایی از جمله خودرو، لوازم خانگی و غیره ناچار به دریافت تسهیلات هستند.
وی همچنین یکی از عوامل گرانی را دولت دانست و گفت: دولت باید از تولید حمایت بی دریغ در زمینه تأمین مواد اولیه، ارز، تامین اجتماعی، مالیات و غیره کند. در حال حاضر در برخی موارد کالاهای قاچاق که ارزش افزوده، حقوق گمرکی، مالیات و غیره را پرداخت نمیکند با کالای ایرانی هم تراز یا از آن ارزانتر است.
چرا لوازم خانگی گران شد؟
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی معتقد است اگر در سال ۱۳۹۶ دولت از این اتحادیه که ۴۰۰۰ عضو در تهران و بیش از ۱۰۰۰ عضو در سایر استانها دارد، مشورت میگرفت، با مشخص کردن میزان تولید و تقاضا میتوانست از تجاری که خود پول و ارتباط داشتند استفاده کند تا به تولید کنندگان کمک کنند، کالاهایی که در کشور تولید نمیشود را وارد میکردند و به تدریج با افزایش تولید داخل واردات کاهش مییافت. در این صورت شاهد خلا کالا نبودیم، لوازم خانگی هم تا این حد گران نمیشد و بازار قاچاق رونق نمیگرفت.
پازوکی با بیان اینکه در صنعت لوازم خانگی هیچ نقشه راه و مسیر مشخصی وجود ندارد و تا زمانی که این نقشه وجود ندارد تداخلات ادامه دارد، تصریح کرد: تصمیمات اشتباه باعث شده امروز یخچال ساید ایرانی که سال ۱۳۹۶ یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بود به ۳۰ میلیون تومان و لباسشویی ۲۳۰ هزار تومانی به هفت میلیون تومان برسد. اما تولیدکنندگان همچنان پنج سال دیگر فرصت میخواهند، اما باید از آنها پرسید در این چهار سال چه اقدامی انجام دادهند که پنج سال دیگر هم خواستار ممنوعیت واردات هستند.
از تولیدکنندگان حمایت کنید، اما ضمانت بگیرید
وی تاکید کرد که در صورت موافقت با تداوم ممنوعیت واردات باید از تولیدکنندگان ضمانت کتبی گرفته شود که کیفیت و میزان تولید خود را افزایش دهند و محصولات خود را به روز رسانی کنند. ما با واردات مخالفیم اما باید تکنولوژی به روز وارد کشور شود، از تولیدکنندگان حمایت کرد و در عین حال باید مقابل انحصار ایستاد.
پازوکی در پایان با بیان اینکه تسهیلات ۳۰ میلیون تومانی برای خرید لوازم خانگی تاثیری بر رکود در این بازار نداشته، تصریح کرد: ما اصلاً این تسهیلات را قبول نداریم، چرا که بانک ۱۸ درصد به سپرده ها بهره میدهد و مشخص نیست چگونه میخواهد با ۴ درصد به مردم کالا بفروشد. عملاً در این شرایط تولید کننده قیمت خود را بالا میبرد، بعد به بانک سود میدهد و در سوی دیگر بانک میگوید با بهره چهار درصد به مردم کالا میفروشد. از طرف دیگر بازپرداخت این تسهیلات هم به دلیل گران بودن کالاها بالا است.