به گزارش مشرق، حمله اخیر به مقر اشغالگران آمریکایی در سوریه واقع در منطقه تنف، شوک سختی را به کاخ سفید، سنتکام و پنتاگون وارد ساخته است. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این اقدام، در واکنش به حمله هفته گذشته اشغالگران آمریکایی به مواضع مقاومت در منطقه تدمر صورت گرفته و نوعی اولتیماتوم صریح به واشنگتن جهت ترک سوریه محسوب میشود. حمله به تنف نقطه آشکارساز تاکتیک جریان مقاومت در پاسخ صریح، فوری و قاطعانه به اقدامات مداخلهگرایانه سنتکام در منطقه غرب آسیا محسوب میشود. سکوت همراه با سردرگمی مقامات آمریکایی در قبال آنچه در تنف گذشته است، بیانگر شرایط اضطراری و سختی است که کاخ سفید در آن قرار گرفته و خروج از آن مستلزم اتخاذ یک تصمیم است: «خروج از کل منطقه».
تنف کجاست؟
«التنف» پایگاه نظامی آمریکایی در جنوب شرق سوریه است و این منطقه صحرایی در استان حمص قرار دارد. در جریان درگیریهای سوریه، گروههای تروریستی مسلح بر آن مسلط شدند. این پایگاه در غرب عراق و ۲۲ کیلومتری آن واقع شده و از مرز سوریه با اردن هم ۲۲ کیلومتر فاصله دارد و در ۲۴۷ کیلومتری گذرگاه «الولید» در مثلث مرزی سوریه-اردن و عراق، در جاده بسیار راهبردی بغداد به دمشق است. نیروهای ویژه آمریکا در آن هستند. آنگونه که دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد، حدود ۴۰۰ نظامی آمریکایی در سوریه میمانند که نیمی از آنها در مناطق تحت کنترل «قسد» و نیمی دیگر در پایگاه التنف مستقر هستند. بنابراین، تنف در مثلث مرزی عراق، سوریه و اردن قرار دارد و به همین علت از اهمیت ژئواستراتژیکی برخوردار است. این منطقه در مسیر بزرگراه بغداد-دمشق واقع شده که مسیری بسیار مهم و راهبردی برای جبهه مقاومت محسوب میشود. درخصوص چرایی حضور نیروهای اشغالگر آمریکایی در پایگاه التنف، دلایل زیادی وجود دارد. آمریکا از سال ۲۰۱۶ میلادی و با اطمینان از موفقیت ارتش سوریه و دیگر اضلاع جبهه مقاومت در سرکوب تروریستها، در این منطقه پایگاهی دایر کرد و شعاع ۵۰ کیلومتری اطراف آن را منطقه ممنوعه اعلام نمود تا بتواند حاشیه امنی برای نیروهایش ایجاد کرده و مانع از برقراری کریدور تهران - بغداد - دمشق شود. با این حال سرلشکر شهید حاجقاسم سلیمانی و همراهان ایشان، مناطق شمالیتر که شهرهای قائم در عراق و بوکمال در سوریه نیز جزئی از آن بود را کاملا امن ساختند تا مسیر بغداد - دمشق فعال شود.
حضر غیرقانونی آمریکا در تنف
این اقدام (ایجاد کریدور امن در مسیر بغداد-دمشق)، ضربه سختی را به واشنگتن و سنتکام وارد آورد. حتی در ابتدا دولت آمریکا فشار زیادی به دولت حیدر العبادی آورد تا مانع از گشوده شدن گذرگاه مرزی قائم-بوکمال شود، اما عادل عبدالمهدی، نخستوزیر بعدی برخلاف نظر کاخ سفید این محور را رسما بازگشایی کرد. با همه این اوصاف، کریدور التنف همچنان مسدود باقی مانده است. در نتیجه باتوجه به اینکه ایجاد پایگاه تنف علاوهبر مشکلات استراتژیکی، سیاسی و اقتصادی خاص خود، بدون مجوز دولت رسمی و قانونی سوریه تاسیس گردیده و از اساس خلاف قوانین بینالمللی است، جبهه مقاومت را ترغیب کرده تا با سلسله حملاتی، تلفات اشغالگران را چنان بالا ببرند که مانند اکثر پایگاههای خود در عراق، ناچار به ترک آنجا شوند.
پیامهای بمباران تنف برای اشغالگران
نکته مهمتر آنکه عملیات پهپادی اخیر، همزمان از خاک سوریه و عراق انجام گرفته که پیام مهمی برای آمریکاییها درپی دارد و آن مسلح بودن کامل جغرافیای محور مقاومت به پهپادها و تسلیحات نوین است. به عبارت بهتر، در جریان حمله اخیر، تسلط فنی و جغرافیایی جبهه مقاومت به رخ دشمنان کشیده شده است. نکته مهم دیگر این بود که پدافند پیشرفته آمریکایی نتوانست پهپادهای انتحاری را سرنگون کند و به اذعان خود آمریکاییها همه آنان به تاسیسات مدنظر خود اصابت کردهاند. عزم راسخ محور مقاومت برآن است که نیروهای اشغالگر آمریکایی هرچه سریعتر منطقه را ترک کنند. این موضوع تنها شامل عراق نمیشود. در نتیجه اخراج کامل نیروهای اشغالگر از منطقه، کریدور استراتژیک تهران - بغداد - دمشق - بیروت از نزدیکترین مسیر ممکن برقرار خواهد شد و کشورهای عضو این محور از مزایای سیاسی، اقتصادی، امنیتی و نظامی آن منتفع خواهند شد.
دوران بزن در رو تمام شده است
بسیاری از رسانههای منطقه تاکید کردهاند که جبهه مقاومت وارد مرحله درگیری مستقیم با آمریکا شده است. نقض آسمان سوریه و حمله به مواضع جبهه مقاومت از این پس بدون پاسخ نخواهد ماند و در این راستا بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در التنف سوریه با پهپادهای هوشمندی هدف قرار گرفتهاند که برای اولین بار عملیاتی شدهاند. به عبارت بهتر، مقاومت تصمیم گرفته تا هزینههای اشغالگری آمریکا در سوریه و عراق را به واشنگتن و تلآویو تحمیل کند. این بدترین خبر ممکن برای کاخ سفید و متحدان منطقهای آن محسوب میشود.
آمریکا و عملیات بازپروری تروریسم تکفیری
تنف یکی از محلهایی است که واشنگتن عملیات بازپروری داعش را در آن صورت میدهد. پایگاه التنف مقر اصلی آموزش گروههای مسلح، محل تمرکز نفوذ آمریکا در نزدیکی اراضی نفتی سوریه و پناهگاه فراریان و جداشدگان از ارتش سوریه برای بازپروری و فرستادن مجدد آنها به میادین جنگ به نفع آمریکاست. این گروهها قبلا به نام «الجیش الحر» موسوم بودند. آنها هماکنون تحت عناوین مختلف در تنف حضور داشته و مورد حمایت نیروهای اشغالگر آمریکایی قرار دارند. در تحلیل اهمیت حمله موفقیتآمیز مقاومت به تنف، همین بس که حملات به ارتش سوریه و متحدانش در اراضی سوریه، از آنجا سازماندهی میشود. همچنین مطابق اطلاعات و مستندات موجود، پایگاه تنف به عنوان پایگاه اساسی برخاستن هواپیماهای جنگی رژیم صهیونیستی، برای حملاتش به مواضع ارتش سوریه و متحدانش در محور مقاومت تبدیل شده است. مقامات روسی نیز طی هفتههای گذشته رسما هشدار دادهاند که تنف، به یکی از کانونهای بازپروری تروریستهای داعش توسط آمریکا تبدیل شده است. ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در اینخصوص میگوید: «آمریکاییها از منطقه مذکور (تنف) برای فراری دادن داعشیهای تحت تعقیب ارتش سوریه استفاده میکنند تا این تروریستها را بازپروری کنند. این منطقه به مثابه کمربند امنیتی برای حمایت از این پایگاه است.»
از تنف تا عینالاسد
سخنگوی سازمان تروریستی سنتکام جزئیات جدیدی از حمله شامگاه گذشته به پایگاه آمریکایی التنف ارائه کرده است. بیل اربن، سخنگوی سازمان تروریستی سنتکام در بیانیهای مدعی شد که این پایگاه مورد حمله «عامدانه و هماهنگ» قرار گرفته، اما هیچ فرد آمریکایی بر اثر آن کشته یا مجروح نشده است! اربن با وجود این گفت که آمریکا در حال بررسی احتمال زخمی شدن نیروهای شریکش در حمله، مذکور است. وی تصریح کرد: «براساس گزارشهای اولیه، در این حمله هم از هواگردهای بدون سرنشین و هم از آتش غیرمستقیم استفاده شده است. ما حق ذاتی دفاع از خودمان را محفوظ میدانیم و به این حمله در زمان و مکان مطلوب خودمان پاسخ خواهیم داد.» در نقد بیانیه سنتکام همین بس که نیروهای اشغالگر آمریکایی از مخابره هرگونه تصویر و فیلمی از محل حادثه اجتناب کردهاند. فراتر از آن، مطابق اطلاعات موثق، راکتها و موشکهای شلیکشده به پایگاه تنف، به خوابگاههای اشغالگران و محل تجمع آنها اصابت کرده و امکان ندارد این حادثه تلفاتی سنگین دربر نداشته باشد.
قاچاق سوخت به همراه مخالفان حکومت سوریه
یکی دیگر از دستورالعملهای تعریفشده برای اشغالگران آمریکایی، مربوط به قاچاق سوخت و منابع طبیعی از خاک سوریه است. آمریکا در چند نقطه از منطقه «الجزیره» سوریه، بهویژه در میدانهای نفتی و گازی این کشور با هدف سرقت و قاچاق منابع، پایگاه ایجاد کرده است. واشنگتن با پشتیبانی شبهنظامیان کرد موسوم به «نیروهای دموکراتیک سوریه» (قسد) ماهانه منابع استخراجشده از میدانهای مذکور را به پایگاههای خود در کشورهای مجاور قاچاق میکند. این اقدام، مصداق سرقت آشکار منابع طبیعی یک کشور و فروش غیرقانونی آن محسوب میشود. در تیرماه امسال، اشغالگران آمریکایی تنها در عرض ۲۴ ساعت، ۷۰ دستگاه تانکر حامل نفت را از منطقه المالکیه در حومه حسکه، واقع در مرز عراق و سوریه به سرقت برده و به پایگاههای خود در شمال عراق منتقل کردند. تانکرهای حامل سوخت به سرقت رفته از میادین نفتی سوریه را از طریق گذرگاه غیرقانونی الولید به حرکت درآمده و به عراق منتقل شدند. در چنین شرایطی مقامات آمریکایی نهتنها حق سخن گفتن از حق دفاع در برابر حملات اخیر تنف را ندارند، بلکه باید تا زمان خروج کامل و مطلق خود از سوریه، عراق و دیگر نقاط منطقه، در انتظار اقدامات شدیدتر جریانهای مقاومت باشند.
سامانههایی که ناکاوت شدند
یکی از اصلیترین دلایل اهمیت حمله موفقیتآمیز اخیر به پایگاه التنف، تجهیز این پایگاه به سامانههای پدافندی و الکترونیک بوده است. این سامانهها با بالاترین قدرت بازدارندگی و دفاعی در اطراف پایگاه اشغالگران آمریکایی تعبیه و مستقرشده و پنتاگون و سنتکام تا قبل از حمله اخیر هرگز تصور ناتوانی این منظومه دربرابر حملات پهپادی، موشکی و راکتی را نمیکردند. جارلز لیستر، پژوهشگر اندیشکده خاورمیانه آمریکا اخیرا در حساب توییتری خود با انتشار تصاویری از پایگاه نظامی آمریکا در منطقه مذکور نوشت که این حملات مهم بوده و خسارتی به آن وارد کرده است. وی این حملات را بهدلیل اهمیت راهبردی و هزینه بسیار بالایی که بابت صیانت از پایگاه التنف اختصاص داده شده، بسیار مهم تلقیکرده و درعینحال تاکید کرده است که پنتاگون بهدلیل جلوگیری از ایجاد تنشهای بیشتر(علیه نیروهای آمریکایی) قصد ندارد جزئیات و اطلاعات مربوط به این حمله را بیان کند.
پیامی به تلآویو و واشنگتن
هفته گذشته، حملات مشترک رژیم اشغالگر قدس و آمریکا به نیروهای مقاومت در منطقه تدمر، منجربهشهادت و زخمی شدن شش نفر گردید. حمله رژیم صهیونیستی به تدمر با حمایت آمریکا و از پایگاه التنف انجام شد. پس از حمله به تدمر، جبهه مقاومت سوریه در بیانیهای اعلام کرد که پاسخ این حملات را به دشمنان خواهد داد.
بنابراین، حمله اخیر به تنف، برای درهم کوبیدن طراحان و مغزهای متفکر تجاوزات رژیم صهیونیستی و آمریکا در سوریه محسوب میشود. بر این اساس، واشنگتن و تلآویو دیگر حریم امنی در سوریه نداشته و در آینده نیز نخواهند داشت. هر اندازه آمریکا و رژیم اشغالگر قدس اصرار بیشتری درخصوص باقی ماندن در سوریه داشته باشند، به همان میزان هزینه شکست آنها در این کشور و منطقه افزایش پیدا میکند. موازنه قوا اکنون به صورت آشکار، به سود جریان مقاومت در سوریه رقم خورده و عدم درک مبنایی این مساله توسط دشمنان مقاومت، هزینههای جبرانناپذیر بیشتری را بر آمریکا و رژیم اشغالگر قدس تحمیل خواهد کرد.
نقشه راهی که متلاشی میشود
عملیات اخیر در تنف، نهتنها تاکتیکهای آمریکا در منطقه، بلکه استراتژیها و نقشه راه اصلی آنها در سوریه و عراق را نیز هدف قرار داده است. این نقشه راه، در سخنان جان کری، وزیر خارجه اسبق آمریکا و یکی از اعضای دولت فعلی آمریکا (مشاور ویژه بایدن) به این شرح به تصویر کشیده شده است: «به مشارکت شدید در اینجا (منطقه غرب آسیا) ادامه خواهیم داد، زیرا مسائل حلنشدهای وجود دارد. مسائل حلنشده قرار نیست یک مرتبه طوری تغییر کند که آمریکا یا سایر طرفها که به امنیت و صلح کمک کرده یا میخواهند در این زمینه کمک کنند، ناپدید شوند. فکر نکنم این اتفاق بیفتد. با هزینهساز شدن حضور نظامیان آمریکایی در سوریه و افزایش حملات علیه آنها (به مانند آنچه در عراق رخ میدهد) و تشدید مطالبات مردمی درخصوص اخراج اشغالگران، قطعا این پازل استراتژیک منهدم خواهد شد. در این صورت، سرمایهگذاریهای کلان آمریکا، رژیم اشغالگر قدس و مهرههای منطقهای آنها بر باد خواهد رفت. گرچه جمهوریخواهان و دموکراتهای آمریکا به مانند مقامات رژیم صهیونیستی از تحقق این موضوع شدیدا نگران و وحشتزده هستند، اما فرجامی جز این برای آنها متصور نیست! به عبارت بهتر، عقلانیترین راهی که در این معادله برای دشمنان مقاومت باقی میماند، اتمام بازی از همین نقطه است، اگرنه استمرار حضور اشغالگران در سوریه و عراق مترادف با تحمیل هزینههای سنگین و طاقت فرسای دیگری علیه آنها خواهد بود. این قاعده درخصوص تروریستهای تکفیری داعش، جبهه النصره و دیگر گروههای مورد حمایت غرب و رژیم صهیونیستی نیز صادق است.»
منبع: روزنامه جامجم