به گزارش مشرق، «عبدالعزیز کاملاف» وزیر امور خارجه ازبکستان در نشست مطبوعاتی در پایان نشست شورای همکاری «ازبکستان و اتحادیه اروپا» در شهر «بروسکل» به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.
وی در این نشست خبری تاکید کرد: باید با این واقعیت روبرو شد؛ «طالبان» نه تنها قدرت اصلی افغانستان بلکه بخشی از جامعه این کشور است. آنان هیچ وقت خارج از مرزهای ملی اقدامات تروریستی انجام ندادند.
«سدید لایلوما» خبرنگار روزنامه Brussels Morning ضمن تایید این نکته که روش نظامی در ایجاد صلح در این کشور موثر نبوده، به نحوه قدرت گیری طالبان و خارج از توافق صلح آمیز اشاره و تاکید کرد که رسمیت شناختن دولتی که ۱۷ مقام آن در فهرست سیاه آمریکا قرار دارد جایز نیست. با این وجود از نگاه بشردوستانه باید به مردم آسیب پذیر افغانستان کمک کرد اما چگونه میتوان به چنین دولتی اعتماد کرد؟ همچنین با توجه به اینکه ازبکستان یک کشور اسلامی است که زنان به مقامات دولتی منصوب میشوند، ما امیدواریم شما که در حال مذاکره با مقامات طالبان هستید، به حضور زنان در کابینه دولت طالبان پافشاری کنید تا دستاوردهای ۲۰ ساله از بین نرود. نکته دیگر این است که برنامه ازبکستان در برخورد با گروههای تروریستی «طالبان»، شبکه «حقانی» و گروه «القاعده» را تبیین کنید که اطمینان داریم نه تنها برای افغانستان، برای منطقه، بلکه برای تمام جهان خطرناک است.
کاملاف در این مورد گفت: به خوبی درک میکنم که غلبه کردن بر این موانع سخت است. چون ۲۰ سال اخیر جهان طی ائتلاف علیه «طالبان» جنگ کرد اما اکنون باید از زاویه دیگری به موضوع نگاه کنید. طالبان، نه تنها قدرت اصلی افغانستان، بلکه بخشی از جامعه این کشور است. آنان هیچ وقت خارج از مرزهای ملی اقدامات تروریستی انجام ندادند. شما هیچ مورد تروریستی را که توسط «طالبان» در آسیای مرکزی، اروپا، آمریکا، آسیای جنوبی و یا جای دیگر سازماندهی شده باشد، نمیتوانید به عنوان مثال بیاورید.
وی خاطرنشان کرد: شما سوالات زیادی دارید، اما در مورد اینکه چه باید کرد، هیچ پیشنهادی ندارید. واقعیت را در نظر بگیریم. طی ۲۰ سال اخیر، به طور کلی طی ۴۰ سال اخیر ابرقدرتها نتوانستند اوضاع افغانستان را حل و فصل کنند. اکنون برخی کشورها وجوه مالی پیشنهاد میکنند و در عوض خواستار میزبانی از هزاران پناهجو هستند؛ این قابل درک نیست! ائتلاف نظامی که طی ۲۰ سال اخیر در افغانستان جنگیده هم اکنون نیز در قبال افغانستان مسئول است.
وزیر امور خارجه ازبکستان عنوان کرد: بین طالبان و به طور کلی افغانستان و اروپا هیچ شبکه ارتباطی نیست، اخبار و اطلاعات کافی ندارید. بدین دلیل شما نمیتوانید واقعیت را بپذیرید، نمیتوانید روابط غیررسمی با دولت موقت برقرار کنید.
کامل اف ابعاد اصلی سیاست ازبکستان در قبال افغانستان بیان کرد: افغانستان نباید از جانب جامعه بین المللی منزوی شود. خروج نیروهای ائتلاف از این کشور نباید معنی از دست دادن علاقه عمومی و مسئولیت جمعی برای آینده افغانستان باشد. جنگ در افغانستان نباید با وسایل غیرنظامی ادامه یابد.
وی اظهار داشت: نباید بار مشکلات افغانستان را به دوش کشورهای منطقه، به خصوص همسایگان نزدیک گذاشت. همچنین جلوگیری از بحران انسانی در افغانستان بسیار مهم است. داراییهای افغانستان در بانکهای خارجی را باید آزاد کرد و معاملات بانکی را از سر گرفت.
وزیر امور خارجه ازبکستان افزود: در عین حال ما باید زمان دقیقی تعیین کنیم که به رسمیت شناختن «طالبان» بستگی به شرایط معین مانند ایجاد یک دولت فراگیر، تامین حقوق بنیادی بشر، اجرایی سیاست حسن همجواری، مبارزه با تروریسم، قاچاق مواد مخدر، جرایم سازمان یافته خواهد بود.
کاملاف بیان کرد: ما برای توسعه اقتصادی افغانستان باید همه جانبه کمک کنیم. در نهایت امر، گامهای مثبت که توسط «طالبان» برداشته میشود مانند افتتاح مدارس برای دختران، ارائه حقوق کار برای زنان در موسسات دولتی باید تشویق شود. در حال حاضر چنین گامهای که دولت موقت جدید برداشته، وجود دارد.
وی گفت: تا آنجا که به ازبکستان مربوط میشود، طرحهای مهمی را در زمینههای انرژی و ارتباطات حمل و نقلی اجرا میکند، از اعضای دولت موقت افغانستان به ازبکستان دعوت شد، طرفین در مورد گسترش همکاریها در زمینهای اقتصادی، تجاری و حتی در حوزه امنیتی به توافق رسیدند.
وزیر خارجه ازبکستان اظهار داشت: وقتی که با مقامات جدید افغانستان توافق کردیم، آنها تضمین تامین امنیت مرزها را دادند. علاوه بر آن، ما تلاشهای مشترک خود را مبنی بر سازماندهی چندین عملیات جدی در انتقال نمایندگان، شهروندان کشورهای غربی و افغانهایی که با ائتلاف نظامی همکاری میکردند، انجام دادیم. بدین دلیل، امیدواریم که پیشرفت گام به گام به دست آید.
ما راه دیگر نداریم. این یک واقعیت است که باید به آن اذعان کرد و باید با کشورهای منطقه در این راستا همکاری کنیم. البته، ما نمیخواهیم دولت موقت را به صورت یکجانبه به رسمیت بشناسیم. برخورد بین المللی مشترک باید وجود داشته باشد.