به گزارش مشرق، این همه هیاهو، جنگ لفظی مدیران دو تیم و تهدیدهای سازمان لیگ در کنار فوتبال بدون برنامه دو تیم، بیانگر یک واقعیت بود؛ فوتبال ایران در سراشیبی سقوط قرار دارد. وقتی استقلال و پرسپولیس به‌عنوان ویترین فوتبال ایران چنین بازی‌ای آزاردهنده‌ای را به نمایش می‌گذارند باید هم از پیروزی مقابل تیم‌های امارات، سوریه و لبنان خوشحال باشیم!
این دیدار بار فنی نداشت اما چند پرسش مطرح است که کادر فنی استقلال باید پاسخ دهند. در پنج بازی اخیر تاکتیک استقلال چه بوده؟ چرا بازیکنان این تیم از دادن چند پاس ساده به هم عاجزند؟ انتظار مجیدی از آوردن ارسلان مطهری در سه بازی اخیر استقلال آن هم در دقایق پایانی، حفظ نتیجه است یا کسب پیروزی؟ پنج بازی متوالی بدون برد و از دست دادن ۱۰ امتیاز چه معنایی دارد؟
اما آنچه تا کنون از کادر فنی پرسپولیس دیده‌ایم درگیری‌های لفظی با داوران است و غافل شدن از مسائل فنی که باعث به‌هم ریختن تمرکز خود و بازیکنان پرسپولیس است که با هر سوت داور اعتراض می‌کنند. یحیی گل‌محمدی هم مهدی عبدی را مانند مطهری قربانی چیدمان خود می‌کند. در واقع هر دو مربی نتیجه‌گرا شده‌اند و دل به بردهای یک بر صفر بسته‌اند.
فوتبال بود یا شوت یک ضرب!؟
اصغر شرفی پیشکسوت فوتبال درباره شهرآورد ۹۶ گفت: «با دیدن این بازی یاد قدیم افتادم؛ بازی، شوت یک ضرب بود. این همه هیاهو برای هیچ! البته حضور نداشتن تماشاگر در ورزشگاه نیز بی‌تاثیر نبود. من که فوتبالی ندیدم و دو تیم بدون برنامه و فاقد تاکتیک بودند. تنها حسن بازی این بود که مرا به یاد قدیم انداخت؛ شوت یک ضرب بازی می‌کردیم. بار فنی نداشت تا در باره آن حرف بزنم.»
این بازی هیچ‌کس را راضی نکرد
ایمان عالمی بازیکن اسبق استقلال با بیان این‌که دو تیم با گذر از مشکلات به مرز پختگی رسیده‌اند گفت: «در شروع، بازی خوب به نظر می‌آمد؛ هر دو تیم فرصت‌هایی را ایجاد کردند اما با توجه به سیستمی که هر دو مربی اتخاذ کرده بودند به نظر آمد باید منتظر اتفاقات باشیم تا گلی ببینیم. در نیمه دوم هم استقلال و گاهی پرسپولیس فرصت‌هایی را برای گلزنی ایجاد کردند؛ در کل باید گفت آن بازی موردنظر کارشناسان، رسانه‌ها و هواداران را از دو تیم ندیدیم. در واقع این بازی هیچ‌کس را راضی نکرد. بازی جذابی نبود اما باید به این نکته اشاره کنم که دو تیم با استفاده از مهره‌های کلیدی خود بازی متعادلی را انجام دادند.»
چرا فوتبال ایران کم‌کم نزول می‌کند؟
بهزاد داداش‌زاده هافبک اسبق پرسپولیس با بیان این‌که بازی نکته مهمی نداشت گفت: «دو نیمه متفاوت را شاهد بودیم؛ نیمه اول کسل‌کننده و خیلی ضعیف بود؛ فقط حدود پنج دقیقه استقلال به مراتب بهتر بود. پرسپولیس خیلی سردرگم و آرام بازی کرد و آن پرسپولیس توفانی نبود اما در نیمه دوم هر دو تیم نسبت به نیمه اول به مراتب بازی بهتری ارائه دادند.»
وی ادامه داد: «پرسپولیس بهتر بازی کرد؛ در کل به مدت ۲۰ دقیقه پرسپولیس توفانی بازی کرد. پاس‌های کوتاه و هماهنگی بهتری داشتند و حتی موقعیت گل هم ایجاد کردند که متاسفانه در زدن ضربات آخر و یا در دادن پاس‌های آخر کم دقت بودند. مساوی به‌سود سایر تیم‌های مدعی شد اما بزرگ‌ترین ایراد بازی، اعتراض‌ها بود؛ البته داور هم بی‌تاثیر نبود و مسبب اصلی تنش کادر فنی هم خود داور بود. بسیاری از خطاهای واضح را نمی‌گرفت؛ این‌که چرا این‌گونه قضاوت کرد را باید کارشناسان داوری نظر بدهند.»
داداش‌زاده که سابقه گلزنی در شهرآورد را دارد گفت: «کارت‌های بی‌مورد و گرفتن سرعت بازی از جمله ایرادهای داوری بود. می‌توانست خیلی بهتر بازی را مدیریت کند و از سرعت نیفتد. در مجموع، درسی برای مربیان، بازیکنان و افرادی که این بازی را تماشا کردند، نداشت. نه تاکتیک و نه برنامه‌ای از هر دو تیم ندیدیم.
این پرسش مطرح است که چرا فوتبال ایران کم‌کم در حال نزول است؟ در این بازی یک بازیکن که خلاقیت داشته باشد و مانند قدیم بتواند از یار مستقیم خود عبور کند، دریبل بزند و وارد محوطه جریمه حریف شود را در هر دو تیم ندیدیم. نه پاس‌های در عمق دیدیم نه سانتر از کناره‌ها و پاس‌های مورب؛ فقط پاس‌های انتحاری و بلند می‌دادند که بیشتر وقت‌ها به بازیکنان حریف می‌رسید. به طور قطع مربی‌های دو تیم، چنین بازی‌ای در نظر نداشتند و این بازیکنان بودند که این‌گونه بازی کردند. در کل بازی سرد و کسل کننده‌ای بود و از شروع مسابقه مشخص بود که بوی مساوی می‌دهد.»
