به گزارش مشرق و به نقل از لس آنجلس تایمز، کمیته بین‌المللی المپیک پس از این که چندین پایتخت اروپایی به دلیل ترس از میزبانی و پرداخت هزینه یک رویداد ورزشی چند میلیارد دلاری از مناقصه انصراف دادند، به جایی نیاز داشت تا بازی‌های زمستانی ۲۰۲۲ خود را برگزار کند. تنها شهرهای باقی مانده پکن و شهر کم‌تر شناخته شده آلماتی در قزاقستان بودند.

هنگامی که اعضای IOC در ژوییه ۲۰۱۵ گرد هم آمدند تا رای خود را به صندوق بیندازند، پایتخت چین با اختلاف اندکی پیروز شد.

توماس باخ، رییس کمیته بین‌المللی المپیک، گفت: این واقعاً یک انتخاب مطمئن است.

هفت سال بعد، با نزدیک شدن به مراسم افتتاحیه در ۴ فوریه، باخ و همکارانش هنوز در حال پرداخت بهای انتخاب کشور میزبانی هستند که به نقض حقوق بشر شهرت دارد.  جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید گفت: «ما در هیاهوی بازی‌ها مشارکت نخواهیم کرد. تام کاتن، سناتور جمهوری‌خواه آرکانزاس، لقب «بازی‌های نسل‌کشی» را روی پکن گذاشت.

بیشتر بخوانید

ژاپن هم المپیک پکن را تحریم کرد

چین به دلیل رفتارش با اویغورها، قزاق‌ها و سایر اقلیت‌های قومی مورد انتقاد قرار گرفته است و گزارش‌هایی منجر به ادعاهای نسل کشی در رسانه‌ها منتشر شده است. سرکوب فعالان دموکراسی‌خواه در هنگ کنگ و سیاست‌های تهاجمی علیه تبت، مغولستان و تایوان مورد انتقاد بیش‌تر قرار گرفته است.

در این ماه، دانشجویان تبتی با زنجیر کردن خود به حلقه‌های المپیک در خارج از مقر کمیته بین‌المللی المپیک در لوزان، سوییس، اعتراض کردند.

نانسی پلوسی، رییس مجلس نمایندگان آمریکا اعلام کرد که انتخاب پکن به عنوان شهر میزبان در زمستان امسال "منشور المپیک" را به سخره می‌گیرد.

سابقه تاریخی برای نفوذ سیاست در بازی‌ها وجود دارد. سه کشور اروپایی در واکنش به سرکوب انقلاب مجارستان توسط اتحاد جماهیر شوروی از بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۵۶ خارج شدند. مشهورتر از آن، ایالات متحده تحریم ۶۵ کشور را در بازی‌های ۱۹۸۰ مسکو و در اعتراض به تهاجم اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان رهبری کرد و شوروی با  تحریم بازی‌های ۱۹۸۴ لس‌آنجلس آن را تلافی کرد.

دولت بایدن، بایکوت دیپلماتیک با شدت کم‌تر را پذیرفت، زیرا ساکی گفت: «فکر نمی‌کنم ما احساس کنیم که این گام درستی است که ورزشکارانی را که در حال تمرین و آماده‌سازی برای این لحظه هستند، جریمه کنیم.

بریتانیا، کانادا و استرالیا نیز همین روند را دنبال کردند.

اوایل نوامبر بود که پنگ شوای، ستاره تنیس چینی، رهبر پیشین حزب کمونیست را متهم کرد که او را برای داشتن رابطه جنسی تحت فشار قرار داده است. با انتشار این رسوایی، او از دید عموم ناپدید شد. باخ یک تماس ویدیویی ۳۰ دقیقه‌ای با پنگ ترتیب داد و فقط یک عکس ثابت از ملاقات آن‌ها و یک بیانیه کوتاه را به اشتراک گذاشت.

در این بیانیه آمده است: «او توضیح داد که در خانه‌اش در پکن زندگی می‌کند و خوب است، اما مایل است در این زمان به حریم خصوصی‌اش احترام گذاشته شود. به همین دلیل است که او ترجیح می‌دهد در حال حاضر وقت خود را با دوستان و خانواده بگذراند.

در حالی که کم‌تر از دو ماه به مراسم افتتاحیه باقی مانده است، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با پذیرش دعوت به بازی‌ها، به آرمان IOC کمک کرد. فرانسه که میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ خواهد بود، همین کار را انجام داده است و گزارش شده است که بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا به دلیل ترس از آسیب رساندن به روابط تجاری با چین، درباره تحریم مردد هستند.