به گزارش مشرق، ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که دارای اثرات ضد درد و التهاب بوده و فاقد کورتون است. داروهای تسکین دهنده درد ضد التهاب مانند ایبوپروفن به ضد دردهای NSAIDs معروف است، این دارو در تسکین دردهایی نظیر آرتریت، رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان، کمردرد، دندان درد، سردردهای میگرنی، دردهای پس از عمل جراحی و قاعدگی کاربرد دارد.
نحوه اثرگذاری ایبوپروفن
این دارو با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می‌کند؛ ایبوپروفن برای کاهش تب در آنفولانزا و سرماخوردگی نیز استفاده می‌شود و بزرگسالان و اطفال بالای سه ماه می‌توانند از آن استفاده کنند.
موارد مصرف ایبوپروفن
این دارو در تسکین درد و التهاب روماتیسمی، انواع آرتریت و دیگر اختلالات عضلانی استفاده می‌شود، همچنین ایبوپروفن در دردهای ملایم تا متوسط نظیر قاعدگی، دردهای بعد از عمل جراحی، تب و درد در کودکان نیز مصرف می‌گردد.
فارماکوکینتیک ایبوپروفن
این دارو پس از مصرف خوراکی سریعاً جذب شده و حداکثر غلظت سرمی آن بعد از یک الی دو ساعت ایجاد می‌شود؛ ۹۹ درصد این دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل شده و در کبد متابولیزه می‌شود، نیم عمر ایبوپروفن یک الی هشت ساعت بوده و از راه ادرار دفع می‌شود.
موارد احتیاط پیش از مصرف ایبوپروفن
- در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت سابقه آسم، حساسیت، زخم معده، بیماری‌های گوارشی، قلبی یا عروقی، لوپوس، مشکلات کبدی، کلیوی، بیماری پارکینسون، صرع و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت سابقه فشار خون و یا لخته در عروق پزشک خود را مطلع کنید.
- این دارو می‌تواند در عملکرد برخی داروهای دیگر اختلال ایجاد کند به همین دلیل لازم است پیش از مصرف داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک خود بگویید.
- در صورت سابقه حساسیت به داروهای ضد درد پزشک خود را مطلع سازید.
- در صورت سابقه قند یا کلسترول خون بالا به پزشک خود اطلاع دهید.
- در افراد بالای ۶۵ سال نیاز است که این دارو با احتیاط بیشتر و تحت نظر پزشک مصرف شود.
- در صورت مصرف سیگار برای مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
نحوه صحیح مصرف ایبوپروفن
- این قرص انواع بسیاری دارد به همین دلیل برای مصرف آن حتماً بروشور موجود در جعبه را مطالعه کنید.
- در صورت مصرف طولانی مدت مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز را از پزشک خود بپرسید؛ مقدار مصرف معمولاً در افراد بالای ۱۲ سال بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در سه الی چهار نوبت روزانه است.
- در صورتی که از فرم مایع ایبوپروفن استفاده می‌کنید مقدار مصرف در هر نوبت را دقیقاً طبق تجویز پزشک و با اندازه‌گیری دقیق مصرف کنید.
- بهتر است این دارو را همراه با یک وعده غذایی سبک مصرف کنید.
- در صورت فراموشی یک نوبت از مصرف آن صرف نظر کنید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف کنید؛ به هیچ عنوان دو نوبت را در یک وعده استفاده نکنید.
موارد منع مصرف ایبوپروفن
- مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیداً ممنوع است و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود.
- این دارو در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید به انافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از آسپرین، سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا پولیت بینی همراه با اسپاسم به علت مصرف آسپیرین نباید مصرف شود.
عوارض جانبی ایبوپروفن
- کاهش هموگلوبین
- افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
- قلبی عروقی
- سرگیجه
- سردرد
- عصبانیت
- راش پوستی و ماکوپاپولار
- خارش
- احتباس آب
- درد اپی گاستر
- سوزش سر دل
- تهوع
- کرامپ شکمی
- درد شکمی
- احساس بادکنک در معده
- یبوست
- کاهش اشتها
- اسهال
- سو هاضمه
- نفخ
- تهوع و استفراغ
- آنمی
- افزایش زمان خونریزی
- افزایش آنزیم‌های کبدی
- وز وز گوش
- عملکرد غیر طبیعی کلیوی
- افزایش فشارخون
- سنکوپ تاکی کاردی
- اضطراب
- کسالت
- سرگیجه
- افزایش تعریق
- کبودی
- تغییرات وزن
- التهاب دوازدهه
- التهاب مری
- التهاب زبان
- استفراغ خونی
- خونریزی مقعدی
- التهاب دهان
- سوزش ادرار
- لکوپنی
- سپسیس
- عفونت
- سستی
- لرزش
- نفریت بینابینی
- آسم
- تنگی نفس
هشدارهای مصرف ایبوپروفن
این دارو در مواردی که بیماری التهابی یا اولسراتیو قسمت فوقانی یا تحتانی مجرای گوارش، هموفیلی یا سایر اختلالات خونی شامل اختلالات عملکرد انعقادی یا پلاکت‌ها، عیب کار کلیه، استوماتیت و در بیماران سالخورده و بیمارانی که احتمال بروز خونریزی و زخم گوارشی در آن‌ها زیاد است، باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
داروهای هم‌گروه ایبوپروفن
- دیکلوفناک
- دیفلونیسال
- اتودولاک
- فنوپروفن
- فلوربیپروفن
- ایندومتاسین
- کتوپروفن
- کتورولاک
- مکلوفنامیک اسید
- مفنامیک اسید
- ملوکسیکام
- نابومتون
- ناپروکسن
- اکساپروزین
- پیروکسیکام
- سولینداک
- تولمتین
