دهها هزار نخبه دیگرهم بودند که باید فکرشان را میدیدی ، شهید مهدی ( مهرداد ) ملکی مرمی فشنگ رو بیرون می‌آورد با سوزن اسلحه .یک سیم متصل را میکشید تا شریکش کنه ! او نابغه بود او درد پدرداشت دوست نداشت ازخانه پدر غذا بخوره چون پدرش استوار زمان شاه بود ، گفتم ببخشش سکوت میکرد چهره اش درهم کشیده بود فهمیدم پدرش هنوز بفکرگذشته بود ! اوشهید تخریب چی بود او یک عارف ناشناخته بود که من همیشه بفکرش هستم ، گاهی ازش گله میکنم که منو جاگذاشت ورفت برادرم همینطور من گله مندم الان بغض دارم دردم تازه شد من قهرم وبغض کرده ام گریه آمده ومن تمام نمی‌شوم

خداوند رحمتشان فرماید